Om te overleven moeten saprotrofe schimmels in staat zijn om discontinu in ruimte en tijd verspreide organische hulpbronnen te vangen. Sommige basidiomyceten kunnen dit alleen bereiken door de productie van seksuele en ongeslachtelijke sporen of sclerotia – gecategoriseerd als ‘resource-unit-restricted’, terwijl ‘non-resource-unit-restricted’ basidiomyceten zich ook tussen organische hulpbronnen kunnen verspreiden als mycelium. De verspreiding van mycelium en het foerageren binnen organische hulpbronnen en tussen relatief homogeen en heterogeen verdeelde hulpbronnen wordt besproken. Basidiomycota, die geen hulpbron-eenheid zijn, hebben verschillende patronen van myceliumverspreiding ontwikkeld, aangepast aan de ontdekking van hulpbronnen van verschillende grootte en distributie. Zij vertonen opmerkelijke patronen van herverdeling van biomassa en minerale voedingsstoffen bij de ontdekking en kolonisatie van nieuwe hulpbronnen. De netwerkarchitectuur is een belangrijke factor in de verwerving en distributie van voedingsstoffen, en in het overleven wanneer delen van het netwerk vernietigd worden. De kosten en baten van verschillende architecturen voor grote myceliale netwerken worden bekeken.