Of hoeveel ervaring men ook heeft met schoonheid, iedereen heeft dat ene ding dat ze maar niet onder de knie krijgen. Voor sommigen is dat het creëren van de perfecte “cat eye” met vloeibare eyeliner; voor anderen is dat het dragen van rode lippenstift. Voor mij (en vele anderen) zijn het valse wimpers.
Hoe vaak ik het ook probeer, hoeveel verschillende merken ik ook koop, ik krijg het maar niet onder de knie. Het is ongelooflijk frustrerend om verschillende redenen. Ten eerste zou iemand die zoveel over beauty schrijft als ik, zelfs de lastigste aspecten van make-up onder de knie moeten hebben. En trouwens, verdient niet iedereen lange, weelderige wimpers, als ze dat willen? De mijne zijn van nature kort en strak. Hoewel ik ze meestal prima kan krullen met een effectieve wimperkruller en ze verleng met mijn favoriete mascara, wil ik soms wat meer drama. Vaak kijk ik The Vampire Diaries en zucht ik bij de wimpers van Nina Dobrev, of bij de wimpers van Zooey Deschanel in New Girl. Ik ben ervan overtuigd dat ze allebei falsies dragen, want geen mens heeft wimpers die zo tot hun wenkbrauwen reiken.
Ten slotte besloot ik dat het tijd was om echt mijn best te doen. Met het idee dat “oefening baart kunst”, nam ik me voor om een week lang elke dag valse wimpers te dragen. Hopelijk zou ik aan het eind van de week op z’n minst iets beter zijn in het aanbrengen van valse wimpers.
Eerst verzamelde ik al mijn benodigdheden: valse wimpers, een schaar, wimperlijm, en een extractor (daarover later meer).
Ter referentie, dit is hoe mijn natuurlijke wimpers er normaal uitzien zonder mascara:
Ik gebruikte vooral deze wimpers die supergoedkoop zijn op eBay, hoewel ik het ook zal hebben over de e.l.f. wimpers die ik ook heb geprobeerd.
Dag 1:
Ik begon de dag met het halen van gloednieuwe wimperlijm, omdat de oude tube die ik had begon te stinken. Ik heb gekozen voor Duo Lash Adhesive, die naar verluidt doorzichtig opdroogt (het duurt even, maar voor het grootste deel droogt het echt doorzichtig op).
Duo Lash Adhesive, $5, Amazon
Toen ik mijn falsies voor het eerst aanbracht, realiseerde ik me helaas dat wimperlijm een beetje een doordringende geur hoort te hebben. De lijm die ik weggooide was waarschijnlijk prima. Toch moet je niet beknibbelen op wimperlijm, want dat is het halve werk.
Misschien was het ambitieus van me om mijn eerste poging te doen voor een afspraakje. Ik maakte me 30 minuten te vroeg klaar, maar kwam toch te laat omdat ik de wimperlijn probeerde te vervagen met mijn vloeibare eyeliner. Toch was ik trots op het eindresultaat. Met de wimpers voelde ik me heel mod en glam – perfect voor een kijkbeurt van The Man From U.N.C.L.E.
Dag 2:
Op de tweede dag kwam ik erachter dat een pincet wel een beetje helpt bij het aanbrengen van de wimpers, maar niet veel. In plaats daarvan had ik het geniale idee om een (ongebruikte en schone) extractor te gebruiken om de basis van de wimpers aan te tippen. Het probleem is dat de ene kant van de falsies omhoog komt terwijl ik de andere kant probeer aan te brengen. Door de onderkant van de wimpers zachtjes aan te drukken met het uiteinde van de extractor, lukte het me om de wimpers op mijn oogleden te laten plakken zonder dat ze, en alle lijm, aan mijn vingers bleven plakken. Ik was nooit van plan om de extractor te gebruiken voor zijn oorspronkelijke doel (in feite, puistjes pellen) omdat ik daar gek van word, dus ik was blij om het een nieuw gebruik te geven.
Toen de tweede dag voorbij was, was het enige probleem dat de basis van mijn wimpers bedekt was met lijm na het verwijderen van de falsies. Dat was niet bepaald prettig en helaas iets waar ik in de loop van de week aan zou moeten wennen.
Dag 3:
Tegen de derde dag werd ik moe van het gevecht om de falsies aan te brengen. Het leek er niet eenvoudiger op te worden. Ik besloot een ander setje falsies te proberen. Dit is de e.l.f. Natural Lash Kit. Ik denk dat het er op de foto’s redelijk uitziet, maar ik kan je vertellen dat ik me in het echt net Lamb Chop voelde. Misschien zijn lange, krullende wimpers echt niets voor mij…
Gelukkig ging ik deze dag niet echt ergens heen, dus droeg ik deze gewoon om het huis om te zien of ik er aan zou wennen. Dat deed ik niet. Ik werd constant opgeschrikt door deze gigantische wimpers in mijn perifere zicht.
E.l.f Natural Lash Kit, $4, Amazon
Dag 4:
Op dag vier wilde ik gewoon naar Starbucks om wat werk te doen. Normaal gesproken zou ik wat BB-crème opdoen, een beha aantrekken en mijn laptop in mijn tas stoppen en dan kon ik op weg, maar deze keer niet. Ik moest nog meer vallen en opstaan met mijn valse wimpers voordat ik mijn cafeïne en croissant fix kon krijgen.
Op het einde was ik te hongerig om geduldig te zijn en het aanbrengen van de falsies was verschrikkelijk. Ik heb wat donkere oogschaduw en eyeliner opgestapeld om de slecht aangebrachte falsies te verdoezelen, maar uiteindelijk heb ik mezelf er alleen maar gekker uit laten zien.
Vergeet het feit dat de lijm er een eeuwigheid over deed om te drogen (en dus van wit naar doorzichtig veranderde); de zwarte liner, donkere oogschaduw, en de ene set wimpers die zo belachelijk lang was dat ze tot aan mijn wenkbrauw kwamen (niet zeker hoe dat gebeurde) maakten deze look volledig ongeschikt voor een uitstapje naar Starbucks op klaarlichte dag.
Ik veegde alles weg, deed de falsies af en noemde die dag een wasbeurt.
Dag 5:
Ik besloot om de “natuurlijke” e.l.f.-wimpers nog een kans te geven. Ik dacht dat ik ze wel een beetje bij kon knippen met een schaar om ze minder gek te maken, maar uiteindelijk heb ik ze 1000 keer gekker gemaakt.
Oeps. Weer een dag om vanuit huis te werken, denk ik. Ook deze zijn weggegooid (gelukkig kostten ze maar $4).
Dag 6:
Terug naar de eBay-wimpers! Ik heb gehoord dat sommige mensen kleine afzonderlijke wimpers kopen of hun falsies in kleinere afzonderlijke stroken knippen en ze dan nauwgezet één voor één aanbrengen. Het leek een hoop werk, maar ook alsof het zou kunnen zijn het antwoord op mijn probleem van het krijgen van de hele wimperlijn te plakken (en ja, ik knip de strip korter om mijn ooglid te passen).
Het werkte redelijk goed totdat ik een slechte baan met het laatste stuk in de buurt van het midden van mijn oog; dat een ging op alle wonky en zag er merkbaar anders uit dan de anderen.
Ook moet ik een stukje van de wimpers gemist hebben toen ik ze verwijderde, want toen ik de volgende ochtend wakker werd en in mijn ogen wreef, was ik verward en geschokt toen ik zag wat eerst een klein zwart spinnetje leek dat in mijn hand was gevallen. Dat is een duidelijk minpunt van deze methode.
Dag 7:
Je zou niet geloven hoe opgewonden ik was voor de laatste dag van dit experiment. Omdat het mijn laatste poging was, heb ik mijn uiterste best gedaan. Ik heb de wimpers bijgeknipt om de basis iets korter te maken, ruim 30 seconden gewacht tot de lijm droog was, de wimpers voorzichtig met mijn extractor vastgezet en vervolgens minstens 15 minuten geprobeerd om de lijn van de falsies met eyeliner te camoufleren. Daarna heb ik de wimpers gekruld en mascara opgedaan.
Hier is het eindresultaat, waar ik best trots op ben:
Het enige nadeel is dat al die eyeliner een beetje in de weg zit van het volledige effect van de valse wimpers, maar zonder de eyeliner kun je goed zien waar de basis van de falsies ophoudt en de hele illusie in duigen valt. Misschien als ik een tweede week met de falsies had geprobeerd dat ik daar een oplossing voor had kunnen bedenken, maar nee, ik ben er klaar mee. Te. Veel. Effort.
Ik zal zeggen dat ik marginaal beter (en sneller) in het aanbrengen van valse wimpers in de loop van de week, maar over het geheel genomen is het gewoon niet de moeite waard de tijd en frustratie voor mij. In feite heeft dit experiment me geleerd om nog meer van mijn natuurlijke wimpers te houden. Ik dacht dat ik lange, gebogen wimpers wilde, maar nu realiseer ik me dat mijn korte, rechte wimpers het prima doen. Kudos aan u als u het falsie-effect onder de knie hebt, maar ik blijf bij mascara van nu af aan, bedankt.
Beelden: Kelly Dougher