Amerika’s toekomst hangt af van de kwaliteit van de kinderopvang. Kinderopvang stimuleert niet alleen de economie van ons land doordat ouders kunnen werken, maar bouwt ook aan de beroepsbevolking van de toekomst. Van de 12 miljoen baby’s en peuters in de Verenigde Staten wordt meer dan de helft een deel van de dag of de hele dag opgevangen door iemand anders dan hun ouders. De COVID-19-pandemie heeft echter een kwetsbaar, ondergefinancierd kinderopvangsysteem aan het licht gebracht dat niet voldoet aan wat baby’s en gezinnen nodig hebben om te gedijen en wat onze economie nodig heeft om sterk te blijven. Terwijl we terugbouwen, moeten beleidsmakers kinderopvang erkennen als een essentieel openbaar goed en ervoor zorgen dat alle gezinnen die het nodig hebben, hoogwaardige, betaalbare en toegankelijke opvang hebben die de gezonde ontwikkeling van hun baby’s ondersteunt.
Kwaliteit kinderopvang voedt de groeiende hersenen van een baby, waardoor de basis wordt gelegd voor hen om als volwassenen te gedijen. Maar beschikbaar onderzoek toont aan dat 75% van de peuters in de kinderopvang en 93% in de thuiszorg zich in een lage of middelmatige kwaliteit van de opvang bevinden, die schadelijk kan zijn voor hun ontwikkeling. Ondanks onderzoek dat aantoont dat overbelaste kinderen en kinderen met te weinig middelen het meeste baat hebben bij kinderopvang van goede kwaliteit, is opvang van lage kwaliteit vaak de enige opvang die voor hen beschikbaar is. Met name gekleurde kinderen hebben geen gelijke toegang tot formele kinderopvang en leerervaringen van goede kwaliteit. Omdat kwaliteit zo nauw verbonden is met de relaties die kinderopvangaanbieders opbouwen met jonge kinderen, is ondersteuning en opleiding van het personeel in de kinderopvang van cruciaal belang.
Betaalbare kinderopvang stelt gezinnen in staat te werken zonder hun inkomen op te slokken, maar er is een tekort aan. Terwijl de meeste jonge kinderen in gezinnen met een redelijk bescheiden inkomen wonen, is in 30 staten en Washington, D.C., kinderopvang in een centrum voor zuigelingen en peuters duurder dan collegegeld en collegegeld aan een openbare universiteit. Slechts 4,2% van de baby’s en peuters met een laag of gemiddeld inkomen komt in aanmerking voor de kinderopvang die beschikbaar is via het Child Care and Development Fund. Bovendien profiteren veel gezinnen niet van de huidige belastingvermindering voor kinderopvang omdat ze weinig of geen federale inkomstenbelasting verschuldigd zijn en het maximale belastingvoordeel niet de werkelijke kosten van zuigelingen- en peuteropvang benadert.
Toegankelijke kinderopvang betekent dat gezinnen de veilige kwaliteitsopvang hebben die ze nodig hebben in hun gemeenschappen, tijdens de uren die ze nodig hebben om te werken. Terwijl de natie de langetermijneffecten van COVID-19 verwerkt, zullen gezinnen een breed scala aan opties nodig hebben om aan hun kinderopvangbehoeften te voldoen om terug te keren naar de beroepsbevolking. COVID-19 heeft de druk op het systeem van kinderopvang verergerd. Veel aanbieders hebben hun deuren moeten sluiten omdat ze niet in staat waren de kinderopvang rendabel te maken, of hebben de inschrijvingen beperkt in het belang van de volksgezondheid, waardoor de toegang tot de opvang die gezinnen nodig hebben, nog verder is verslechterd. Programma’s hebben te maken met onderinschrijving en langzame groei als gevolg van kleinere klassen, en minder kinderen die terugkeren als gevolg van aanhoudend hoge werkloosheid of de bezorgdheid van ouders om hun kinderen weer in groepssettings te plaatsen.
Als we bouwen aan de toekomst, moeten het Congres en de regering zich inzetten voor het creëren van een robuust kinderopvangsysteem dat de ontwikkeling van alle kinderen ondersteunt. Dit zal niet alleen ons economisch herstel ondersteunen, maar zal ervoor zorgen dat onze toekomstige beroepsbevolking – de baby’s en peuters van vandaag – op school komen, klaar om te leren en voorbereid op toekomstig succes.
Snelle feiten
- 6 miljoen kinderen onder de 3 jaar zijn in niet-ouderlijke zorg.
- Kinderopvang van hoge kwaliteit verbetert:
- Cognitieve en taalontwikkeling;
- Sociale en emotionele ontwikkeling; en
- Schoolse prestaties.
- In 30 staten en Washington, D.C., is kinderopvang in een centrum voor baby’s en peuters duurder dan collegegeld en vergoedingen aan een openbare universiteit.
- Slechts 4,2% van de gezinnen met een laag of modaal inkomen heeft toegang tot kinderopvanghulp via het Child Care and Development Fund.
- Slechts 10% van de kinderopvangprogramma’s in het hele land wordt beoordeeld als van hoge kwaliteit.
- Over het algemeen wonen gekleurde kinderen in buurten met minder hoogwaardige kinderopvangopties.
- 7 op de 10 kiezers is voorstander van meer financiering voor kinderopvang door het Congres, waaronder 2/3 van de kiezers zonder kinderen onder de 18.
Beleidsaanbevelingen
Nadat het systeem van kinderopvang na de COVID-19-crisis weer wordt opgebouwd, kunnen we niet terug naar hoe het was. Robuuste overheidsfinanciering is noodzakelijk voor een systeem van kwalitatief hoogwaardige programma’s en aanbieders die toegankelijk zijn voor alle gezinnen. Elke beleidsoplossing moet worden gebouwd op principes die ervoor zorgen dat het de behoeften van de huidige en toekomstige beroepsbevolking dient:
- Kwaliteit – Alle kinderen krijgen kinderopvang van hoge kwaliteit.
- Betaalbaarheid – Gezinnen krijgen de financiële steun die ze nodig hebben om kinderopvang van hoge kwaliteit te kunnen betalen.
- Toegankelijkheid – Gezinnen hebben toegang tot de kinderopvang van hoge kwaliteit die het best aan hun behoeften voldoet.
- Werkgelegenheid – Kinderopvangmedewerkers in alle settings kunnen de steun, middelen en compensatie krijgen die ze nodig hebben om kwalitatief hoogwaardige opvang te bieden en hun eigen gezinnen te ondersteunen.
Onderzoek
Kwaliteitskinderopvang bereidt baby’s voor op succes.
Kinderen in het Abecedarian Project, dat kinderopvang van hoge kwaliteit bood vanaf de geboorte, hadden langdurige positieve effecten die leidden tot hogere IQ- en prestatietestscores, minder schooluitval en plaatsingen in het speciaal onderwijs, hogere niveaus van slagen op de universiteit en het behouden van een baan, en gezondere uitkomsten als volwassenen. Voor vrijwel elk ontwikkelingsresultaat dat is beoordeeld, vertoont de kwaliteit van de zorg ook positieve associaties met vroege sociale en emotionele ontwikkeling, wat leidt tot meer competente relaties met leeftijdsgenoten tijdens de vroege kinderjaren en in de schooljaren.
De kwaliteit van de relatie tussen de aanbieder van kinderopvang en het kind is van belang.
De kwaliteit van kinderopvang komt uiteindelijk neer op de relatie tussen de aanbieder van kinderopvang en het kind; bekwame en stabiele aanbieders bevorderen een positieve ontwikkeling. Verzorgers en leerkrachten moeten gespecialiseerde kennis en vaardigheden hebben in de ontwikkeling van jonge kinderen, met een focus op baby’s en peuters, en moeten ondersteuning en compensatie krijgen die de kritieke aard van het werk dat ze doen weerspiegelt – maar momenteel verdienen werknemers in de kinderopvang slechts $ 11,42 per uur. Om kinderen te helpen connecties te maken die hun ontwikkeling ondersteunen, moet er een ratio van 1:4 tussen verzorger en kind zijn en niet meer dan acht kinderen per groep. Eén primaire, maar niet exclusieve, verzorger gedurende ten minste één jaar, en optimaal tot de leeftijd van drie jaar, is van cruciaal belang voor de emotionele ontwikkeling van een zuigeling. In slechts 35 staten in het land moeten aanbieders met een vergunning echter voldoen aan de aanbevolen verhouding van 1:4 tussen personeel en kind voor zuigelingen, en in nog minder staten wordt aan de minimumnorm voldaan naarmate de kinderen ouder worden. Slechts 12 staten voldoen aan de norm voor jongere peuters en slechts 2 staten voldoen aan de norm voor alle kinderen onder de 3 jaar.
Kleurlingen hebben geen billijke toegang tot betaalbare kinderopvang van goede kwaliteit.
Kwaliteit kinderopvang is belangrijk voor alle gezinnen met jonge kinderen, met een positief effect op de lange termijn, maar het is vooral gunstig voor kinderen uit overbelaste en onderbedeelde gezinnen. Kleurrijke gezinnen hebben gemiddeld twee tot drie keer meer kans om door armoede te worden getroffen dan hun blanke tegenhangers, waardoor ze zich de hoge kosten van kinderopvang voor zuigelingen en peuters minder kunnen veroorloven, en meer kans hebben om in economisch achtergestelde gemeenschappen te wonen die geen aanbieders van hoogwaardige kinderopvang hebben. Bovendien hebben zwarte en Latino-gezinnen ook meer kans om de niet-traditionele uren te werken die de toegang tot hoogwaardige opvang bijzonder moeilijk maken.
Kinderopvang is van cruciaal belang om gezinnen weer aan het werk te krijgen, maar COVID-19 heeft de toegang tot betaalbare kinderopvang van hoge kwaliteit die ze nodig hebben verder bedreigd.
Zelfs vóór de COVID-19-pandemie werkten kinderopvangaanbieders met flinterdunne winstmarges. Tegelijkertijd konden gezinnen zich nauwelijks kinderopvang veroorloven. In geen enkele staat voldoen de kosten van kinderopvang in centra voor zuigelingen en peuters aan de federale definitie van betaalbaar – niet meer dan 7 procent van het jaarlijkse gezinsinkomen. Gemiddeld moet een gezin met een modaal inkomen 18% van het inkomen uitgeven om de kosten van kinderopvang voor een zuigeling te dekken, en 13% voor een peuter. De pandemie heeft de druk op dit toch al kwetsbare systeem vergroot. Programma’s kampen met te weinig inschrijvingen en een langzame groei door kleinere klassen, en minder kinderen keren terug naar de opvang vanwege de aanhoudend hoge werkloosheid of omdat ouders hun kinderen liever niet weer in een groep plaatsen. Gezinnen en aanbieders alleen kunnen het verschil niet goedmaken.