Nachmanides (Commentaar op de Tora, Leviticus 11:9), zich baserend op de Talmoed, Tosefta en Targumin, legt uit dat de qasqeseth die door de Tora wordt vereist, verwijst naar een schaal die gescheiden/verwijderbaar is van de huid van het kosjere zeedier:
De Ramo (YD 83) codificeert deze interpretatie:
וקשקשת – הן הקליפות הקבועות בו. הגה – ודוקא שהם נקלפים ביד או בכלי, אבל אם אי אפשר לקלפן מעור הדג לא מקרי קשקשת (המ “מ פ “א דמ “א):
“En schubben” – dit zijn de schillen die er in vastzitten (het koosjere zeedier). Glans: Specifiek die welke met de hand of met een gebruiksvoorwerp te pellen zijn, maar als het onmogelijk is om ze van de huid van de vis te pellen, wordt het geen schubben genoemd (HM”M 1:41)
De Magid Mishna (Wetten van Verboden Voedsel 1:24:1) suggereert dat dit vereiste ook door Maimonides wordt aangenomen.
In feite, volgens de OU, wordt de “eis van Ramban besproken in de Achroniem, maar wordt universeel geaccepteerd als de halacha.”
Verder, volgens de OU (id), is de reden dat haaien niet als koosjer worden beschouwd, omdat hun schubben niet gemakkelijk van de huid verwijderd kunnen worden zonder de huid te scheuren. Evenzo “is van de Amerikaanse paling (Anguilla Anguilla) bekend dat hij schubben heeft die ‘koosjer’ zouden kunnen zijn, ware het niet dat zij diep in de huid verankerd zijn.”
Een zeer vluchtige zoektocht op het internet lijkt niet veel bewijs te leveren dat de oppervlakkig op schubben lijkende kenmerken van de Lepidoteuthis grimaldii overeenkomen met de vereisten van de rishonim en achronim voor qasqeseth. Zo wordt de “zacht geschubde” inktvis meer recent beschreven als hebbende een “kenmerkend zeshoekig gevormd huidkussen, vroeger ‘geschubd’ genoemd, dat de mantel bedekt behalve het posteroventrale deel onder de achterste helft van de vinnen.”
Zo ook citeert Wikipedia (op het moment van schrijven) wetenschappelijke bronnen die de “schubben” van de zeldzame pijlinktvis nauwkeuriger beschrijven als huidkussens die niet klinken alsof ze eerder zouden voldoen aan de vereisten van qasqeseth dan de schubben van haaien en palingen:
De overlappende “schubben” van Lepidoteuthis grimaldii zijn in feite huidkussentjes met een vacuole interne structuur die doorlopend zijn met een eveneens vacuole onderliggende laag mantelweefsel… Structureel zeer vergelijkbare (maar niet overlappende) huidkussens worden gevonden in Pholidoteuthis adami. Er is voorgesteld dat deze twee soorten drijfvermogen verkrijgen door middel van de vloeistof die is opgeslagen in hun vacuüle huidkussens en bovenste mantellaag. Gezien hun sponsachtige vorm kunnen deze kussens ook een secundaire beschermende rol spelen.
Het is mij eigenlijk niet duidelijk waarom het huidkussen van deze inktvis meer in aanmerking zou komen voor qasqeseth dan dat van minder zeldzame soorten. Ik ken persoonlijk geen enkele bron die vereist dat de schubben elkaar overlappen, wat het schijnbaar niet-halachische, onderscheidende kenmerk lijkt te zijn van deze bepaalde inktvis. (In het bijzonder lijkt het vers in feite slechts één schaal te vereisen.) Uiteindelijk lijkt het erop dat de aanvullende algemene richtlijn van de Ramban (id) dat kosjer waterleven dicht bij de oppervlakte wordt gevonden, onbetwist blijft door deze diepzee-bewonende koppotige.
(Het lijkt ook de moeite waard op te merken dat het beschrijven van de vinnen van de Grimaldi “geschubde” inktvis als snapir veronderstelt dat staartvinnen in aanmerking komen.)