Photo: Stocksy
Dit is de leeftijd waarop je aaibare, engelachtige kleintje kan veranderen in een wispelturig wezen. Veel ouders vragen zich af of hun kind het typische “verschrikkelijke tweetal”-gedrag vertoont, of zich op een meer verontrustend terrein begeeft.
Ali Lee’s dochter, Maya, was een gelukkige, gelijkgestemde baby. “Ik kon haar overal mee naartoe nemen en ze was altijd makkelijk te verzorgen,’ zegt Lee. Ze herinnert zich levendig de dag dat ze een verschuiving in Maya’s gedrag opmerkte, toen Maya twee was. “We liepen vrolijk door de straat en hielden elkaars hand vast. Toen we langs een buurman liepen die in zijn tuin op zijn knieĆ«n zat, schopte mijn dochter hem vanuit het niets tegen zijn voet! Ik was doodsbang,” zegt de Ottawa-moeder. “Mijn eerste gedachte was: ‘Is er iets mis met haar?’ We liepen zo snel mogelijk weg, en ik voel me nog steeds beschaamd als ik mijn buurman zie.”
“Peuterimpulsiviteit kan een beetje gek worden,” zegt Michele Kambolis, een kinder- en gezinstherapeut in Vancouver. “Maar hoewel deze veranderingen voor jou misschien gek lijken, zijn het bijten, schoppen, slaan en plotselinge verschuivingen van gevoelens allemaal normaal op deze leeftijd.” De explosie van hersenontwikkeling die rond 18 maanden komt, brengt een nieuw zelfbewustzijn en verlangen naar onafhankelijkheid, legt Kambolis uit, maar peuters hebben een beperkte taal en weinig begrip van waarom ouders willen dat ze zich op een bepaalde manier gedragen.
Advertentie
Wanneer een kind agressief handelt zonder enige schijn van wroeging, kunnen ouders vrezen dat hun kind een geweten mist. “Je kleintje is niet kwaadaardig,” zegt Kambolis. “Zelfs het schoppen van een vreemde is waarschijnlijk gewoon een normaal gebrek aan impulscontrole. Een peuter heeft misschien niet de cognitieve rijpheid om de gevolgen van haar daden te begrijpen, maar je kunt haar wel leren dat schoppen pijn doet. Je moet het haar misschien een paar keer vertellen; wees geduldig en die ongebreidelde agressie zou moeten afnemen. Schreeuwen en time outs werken meestal niet op deze leeftijd, maar wat Kambolis “natuurlijke consequenties” noemt – zoals het inkorten van aankleedtijd om rommel op te ruimen die ze heeft gemaakt of het verlaten van de speelplaats omdat ze bijt – zal haar verantwoordelijkheid leren voor haar gedrag.
Helen Ford beschrijft haar 28 maanden oude zoon, Finn, als een heel lief, altijd druk kind dat door een destructieve fase gaat. “Hij kan niet langer dan een minuut alleen gelaten worden,” zegt de moeder uit Toronto. “Waar we ook zijn, binnen een paar minuten vindt hij iets om te vernielen: boeken verscheuren, deurstoppers van de muur rukken. Hij heeft zelfs een handvol voedsel uit de supermarkt gepakt, eraan gelikt en het er weer in gestopt. Vorige week plaste hij in de vuilnisbak.”
Finns sloopkogelgedrag is een kwestie van zijn fysieke grenzen testen, legt Jillian Roberts uit, een psychologe uit Victoria die gespecialiseerd is in kinderen en tieners. Als je peuter mobiel wordt en een voorproefje krijgt van onafhankelijkheid, zal hij die grenzen natuurlijk willen testen. “Voorzichtige, onmiddellijke redirectie is het meest effectief. Wees kalm en streng, zeg ‘nee’ en vertel je kind dat wat hij aan het doen was niet OK is, verplaats hem dan naar een andere activiteit,” zegt Roberts.
Defensief, tiran-achtig gedrag komt ook vaak voor. “Maya maakt overal ruzie over, van aankleden tot eten,” zegt Lee, en voegt eraan toe dat Maya’s favoriete woord tegenwoordig “nee” is. Roberts: “Als je een machtsstrijd kunt vermijden, zal dat de dagen rustiger maken, omdat peuters enige controle willen hebben over hun omgeving. “Geef zoveel mogelijk keuzes – twee opties waar je mee kunt leven. Misschien zijn het worteltjes of perziken bij de lunch, of het aanbieden van de trainingsbroek met Grover of Big Bird,” zegt ze. “Dit geeft peuters het gevoel dat ze wat te zeggen hebben. Hoe minder je geweld hoeft te gebruiken, hoe meer medewerking je zult krijgen.”
Kinderen ontwikkelen meestal een betere impulscontrole tussen de leeftijd van drie en vier jaar, zegt Kambolis. “Elk kind ontwikkelt zich in haar eigen tempo. Met jouw geduld komt ze er wel.”
Advertentie
Tantrum-temping tip
De meeste driftbuien worden veroorzaakt door overprikkeling, zegt psycholoog Jillian Roberts. Het vasthouden aan een voorspelbare routine en het hebben van redelijke verwachtingen (maximaal twee stops per uitje) zijn de sleutel tot het beheersen van peuter stemmingen. Als afleiding tijdens de bui niet helpt, kun je soms alleen maar wachten. “Troost haar met een knuffel die helpt om te veranderen wat haar lichaam doet”, zegt Roberts.
Extreme driftbuien kunnen wijzen op een nieuwe stemmingsstoornis
10 driftbui temmers die echt werken
Wat te doen als time-outs niet werken