Vorige week stuurde een vriend van mij een Instagram-verhaal naar me door van een wellness-influencer die haar volgers waarschuwde tegen het dragen van kleding gemaakt van gerecyclede flessen. Haar theorie was dat, als een gerecycled plastic, rPET-stof schadelijke hormoonverstorende stoffen bevat die je schildklierfunctie en hormonen verstoren.
Het is niet zo vergezocht. Het is algemeen bekend dat veel soorten plastic, waaronder waterflessen, chemicaliën bevatten die kunnen uitlogen, vooral wanneer waterflessen worden verwarmd, zoals wanneer je er in de zomer een in je auto laat liggen. Wetenschappers hebben hoge concentraties antimoon, een zwaar metaal en mogelijk kankerverwekkend, maar geen hormoonontregelaar, aangetroffen in PET-waterflessen voor eenmalig gebruik (het soort dat tot polyester wordt gerecycleerd). De meeste in Amerika gemaakte PET plastic flessen bevatten niet de hormoonontregelende stof BPA, die in verband is gebracht met borstkanker – het is waarschijnlijker dat het gevonden wordt in polycarbonaat flessen zoals herbruikbare knijp sportflessen en voering van voedselblikken. Maar dat is geen harde regel. BPA is gevonden in Chinese waterflessen, en aangezien het meeste polyester wordt vervaardigd in Azië (maar niet allemaal) is het mogelijk dat uw gerecyclede polyester leggings zijn gemaakt van ditzelfde type PET.
In feite raden deskundigen aan dat u nooit een wegwerp waterfles hergebruikt, vanwege deze chemicaliën die uitlogen. Maar… kun je het recyclen en dragen en dan is er niets aan de hand?
Voordat ik hierop inga, wil ik je naar een paar lezingen verwijzen. Een gaat over de vraag of gerecyclede polyester kleding gemaakt van waterflessen duurzaam is. De andere gaat over synthetische microvezels, die uit alle synthetische mode wassen.
Maar voor deze ga ik me alleen richten op deze vraag:
Is polyester gemaakt van gerecyclede waterflessen bijzonder giftig om te dragen?
Om deze vraag te beantwoorden, wendde ik me tot Dr. Martin Mulvihill, een onderzoeker en adviseur bij het Berkeley Center for Green Chemistry, dat hij hielp oprichten en waar hij van 2010 tot 2015 diende als de oprichtende initiële uitvoerend directeur. Hij is nu medeoprichter en partner bij Safer Made, een missiegedreven durfkapitaalfonds dat investeert in bedrijven en technologieën die de menselijke blootstelling aan schadelijke chemicaliën verminderen. Met andere woorden, hij is een expert bij uitstek.
PET staat voor polyethyleentereftalaat. Als u bekend bent met de wereld van giftige chemische stoffen, hebt u daar misschien “ftalaat” in gezien, een andere bekende hormoonontregelaar. Waarom zou je je daar zorgen over maken? Omdat hormoonontregelaars in wezen hormonen op een schadelijke manier nabootsen, wat leidt tot schildklierproblemen, en mogelijk borstkanker en vruchtbaarheids- en ontwikkelingsproblemen bij kinderen. Maar, “Het is belangrijk om te erkennen dat tereftalaten niet verdacht worden van het zijn van hormoonontregelaars op dezelfde manier als ortho-ftalaten,” zegt Mulvihill. Ze behoren bijvoorbeeld niet tot de ftalaten die in de Europese Unie verboden zijn. En hij heeft geen bewijs gezien dat ftalaten uitlogen in het water in PET-waterflessen, laat staan dat ze uitlogen uit PET-polyesterkleding waarin ze zijn verwerkt.
Hij haalt vervolgens het onderzoek aan waarover ik het hierboven had, waaruit blijkt dat antimoon, dat wordt gebruikt om PET te maken, is uitgeloogd in het water in waterflessen. Het is een zwaar metaal en verdacht kankerverwekkend, maar geen hormoonverstorende stof. Fabrikanten zouden titanium in plaats van antimoon kunnen gebruiken om PET voor flessen te maken, maar dat is duurder en werkt niet zo goed, dus doen ze dat niet.
“Maar ik maak me niet al te veel zorgen over de gevolgen voor de menselijke gezondheid,” zegt hij. Dat komt omdat het onderzoek aantoont dat het 38 dagen duurt van een waterfles die wordt verwarmd tot 150 graden Fahrenheit voor antimoon om onveilige niveaus te bereiken, en dat is voor water dat je inneemt, niet stof tegen je huid. De Chinese studie over BPA in waterflessen gaf aan dat BPA nog minder een probleem was na vier weken in 158 graden hitte. En laten we eerlijk zijn: als je in 150-graden hitte bent terwijl je je trainingskleding draagt, heb je grotere problemen dan je hormonen.
Ten slotte, altijd grondig in zijn antwoord (ik hou van wetenschappers), zegt Mulvihill dat gerecycled PET besmet zou kunnen zijn met andere plastics die wel hormoonverstorende stoffen bevatten. “Dat gezegd hebbende, heeft vervuiling een grote invloed op de kwaliteit van de vezel, dus er gaat veel tijd en moeite zitten in het verwijderen van alle niet-PET-vervuiling. De hoeveelheid vervuiling is waarschijnlijk niet nul, maar ik heb geen gegevens gezien die erop wijzen dat het een ernstige zorg is.”
Concluderend lijkt het erop dat er nul bewijs is dat kleding gemaakt van gerecyclede PET-waterflessen je gezondheid negatief beïnvloedt in vergelijking met andere stoffen. Click To Tweet
“Ik denk dat dit een voorbeeld zou kunnen zijn van hoe de publieke berichtgeving rond plastic = slecht als het gaat om voedsel een onbedoeld gevolg heeft,” concludeerde Mulvihill in zijn e-mail.
Waarom je minder om het materiaal zou moeten geven, en meer om de afwerking.
Het soort materiaal maakt enorm veel uit als het gaat om het milieu: energiegebruik, watergebruik, landgebruik, en hoe het wordt weggegooid. Op dat punt is gerecycled polyester veel beter dan polyester gemaakt van ruwe olie, vooral als het meer recycling van plastic waterflessen stimuleert, en helpt ze uit het milieu te krijgen.
Maar in termen van uw gezondheid, wat echt van belang is, zijn de stoffen die op het materiaal werden aangebracht, wat het ook is. Hoe is het gewassen en geverfd? Zitten er giftige afwerkingen op? Als mijn grootste zorg toxiciteit was, en je presenteerde me een 100% polyester blouse gecertificeerd door Oeko-Tex, en een biologisch katoenen blouse die was behandeld met formaldehyde om kreukels te voorkomen, zou ik absoluut kiezen voor de polyester blouse.
“Uiteindelijk geven velen van ons om zowel de menselijke als de milieugezondheid, maar ik denk dat het de moeite waard is om het onderscheid te maken,” zegt Mulvihill. “Vanuit milieuoogpunt is rPET een goede zaak, maar we moeten ervoor zorgen dat het niet wordt gecoat met schadelijke chemicaliën of antimicrobiële stoffen voordat we het een goede optie voor de menselijke gezondheid verklaren.”
Dus als je dit leest omdat je zwanger bent, of je hebt problemen met je schildklier, vruchtbaarheid of reproductieve gezondheid, dan is mijn advies aan jou om op zoek te gaan naar bedrijven die zich bekommeren om de manier waarop hun kleding wordt behandeld. Kijk voor kleine merken naar Oeko-Tex, GOTS, en bluesign certificeringen. Grote merken moeten nagaan of ze lid zijn van ZDHC, een industriegroep die fabrikanten verbiedt bepaalde giftige stoffen te gebruiken, of van Afirm, dat merken helpt hun producten te testen voordat ze in de rekken terechtkomen. Vermijd ook anti-microbiële, anti-geur, anti-rimpel, en (met één uitzondering) anti-vlekken afwerkingen.
Als fancy sportkleding gemaakt van gerecyclede flessen je een goed gevoel geeft en je motiveert om ervoor te gaan! Als je nog steeds liever natuurlijke vezels, zijn er een paar opties, ook. Kijk maar eens naar ons overzicht van duurzame atletiekmerken, waarvan velen volledig gifvrij zijn.
