We kennen allemaal wel iemand met een slechte adem – halitosis om het deftige naam te geven. Het kan tijdelijk zijn – het gevolg van een verkeerde voedselkeuze, niet genoeg water drinken of gewoon naar het toilet moeten. Sommige mensen hebben er meer last van dan anderen, en sommige mensen zijn gevoeliger voor de geur van een slechte adem. Voor veel mensen is een flinke slok water en het poetsen van tanden en tong voldoende om het probleem op te lossen.
Maar voor sommige mensen kan halitosis wijzen op iets sinisters. Een recent artikel gepubliceerd in het Journal of Chromatography B gebruikte gaschromatografie en massaspectrometrie (GC-MS) om te zien of geurverbindingen in de adem kunnen wijzen op een leveraandoening. Chromatografie is een veelzijdige analysetechniek die afzonderlijke verbindingen in een monster scheidt en analyseert. Door de kolomparameters aan te passen, kunnen verschillende verbindingen worden geanalyseerd – een idee dat wordt besproken in het artikel Using Different HPLC Column Chemistries To Maximise Selectivity For Method Development.
More than just a dirty mouth?
Er zijn verschillende medische aandoeningen waardoor sommige patiënten een vieze adem kunnen hebben. Sommige vormen van diabetes kunnen een ‘zoete acetongeur’ veroorzaken, terwijl nierfalen bij sommige mensen een ‘visadem’ tot gevolg heeft. Er is gesuggereerd dat deze geuren het resultaat zijn van vluchtige organische stoffen (VOC’s) die vrijkomen bij de patiënten die aan de aandoening lijden. Onderzoekers zijn nu dus bezig om te kijken of de VOC’s in uitgeademde lucht kunnen worden gebruikt als een niet-invasieve methode om een arts te helpen bij het diagnosticeren van ziekten.
Leverziekte is een ziekte waar onderzoekers naar kijken om te zien of een slechte adem kan helpen. De gebruikelijke symptomen van leveraandoeningen zijn geelzucht, chronische vermoeidheid en buikpijn, maar onderzoekers denken dat er ook een geurcomponent kan zijn. Er is gerapporteerd dat patiënten met een leverziekte: “een zoet, muf of licht fecaal aroma van de adem kunnen krijgen, fetor hepaticus genoemd, dat voornamelijk wordt toegeschreven aan zwavelverbindingen. Dit wordt veroorzaakt doordat metabolieten – die normaal in de lever worden verwerkt – in het lichaam toenemen en in de circulatie terechtkomen. Een deel van de verbindingen wordt vervolgens uitgeademd.
Chromatografie ademanalyse van de lever
De onderzoekers bemonsterden meer dan 100 patiënten – 52 met leveraandoeningen – met behulp van sorptiebuisjes om de VOC’s in hun uitgeademde lucht op te vangen. De monsters werden geanalyseerd met thermische desorptie gevolgd door GC-MS. Luchtmonsters uit de monsterkamer werden gebruikt om eventuele verbindingen die in de achtergrond aanwezig konden zijn, in mindering te brengen.
Uit de studie bleek dat verschillende verbindingen, waaronder dimethylsulfide, aceton, 2-pentanon en 2-butanon, hoger waren bij patiënten met leveraandoeningen in vergelijking met de controlepatiënten die vrij waren van ziekte. Zij stellen dat deze verbindingen waarschijnlijk een geur op de adem van de patiënten veroorzaken. Een doorbraak in de identificatie van leverziekte? Hou je adem niet in.