Beschrijving
De isthmus van de fauces of de oropharyngeale isthmus is een deel van de oropharynx direct achter de mondholte, dat in superieure zin wordt begrensd door het zachte verhemelte, in laterale zin door de palatoglossale bogen, en inferieur door de tong.
De keelholten worden beschouwd als de twee pijlers, gevormd door respectievelijk de palatoglossus en de palatopharyngeus-spier, en bedekt met slijmvlies. De voorste wordt de palatoglossale boog genoemd, en de achterste de palatofaryngeale boog. Tussen deze twee bogen bevindt zich de palatinale tonsil.
Elke palatoglossale boog loopt naar beneden, lateraal en naar voren, van het zachte verhemelte naar de zijkant van de tong. De toenadering van de bogen als gevolg van de contractie van de palatoglossale spieren vernauwt de isthmus, en is essentieel voor het slikken (deglutition).
Deze definitie bevat tekst van de wikipedia website – Wikipedia: De vrije encyclopedie. (2004, 22 juli). FL: Wikimedia Foundation, Inc. Opgehaald op 10 augustus 2004, van http://www.wikipedia.org