Het idee voor openbaar onderwijs in de VS ontstond aan het eind van de 18e eeuw. In 1790 werd Pennsylvania de eerste staat die een vorm van gratis onderwijs voorschreef voor iedereen, ongeacht of men het zich kon veroorloven. New York nam in 1805 soortgelijke wetgeving aan. In 1820 werd Massachusetts de eerste staat die een kosteloze middelbare school in het leven riep, Boston English.
De eerste openbare schoolsystemen van K-12 verschenen in het begin van de 19e eeuw. In de jaren 1830 en 1840 kregen de inwoners van Ohio grote belangstelling voor het idee van openbaar onderwijs. In die tijd werden scholen gewoonlijk onafhankelijk van elkaar bestuurd, met weinig pogingen tot uniformiteit. De Akron School Law van 1847 bracht daar verandering in. De stad Akron verenigde de werking, het leerplan en de financiering van de plaatselijke scholen in één enkel openbaar schooldistrict:
“Volgens de Akron School Law moest er één schooldistrict komen dat de hele stad omvatte. Binnen dat district zou een aantal basisscholen komen, met leerlingen die op basis van hun prestaties in verschillende “rangen” werden ingedeeld. Als er voldoende vraag naar was, zou het schoolbestuur ook een middelbare school oprichten. Het nieuwe schoolsysteem zou worden betaald uit onroerendgoedbelasting. Een schoolbestuur, gekozen door de gemeenschap, zou beslissingen nemen over het beheer van het systeem en de nodige professionals inhuren om elke school te leiden. Illustratief voor het racisme dat in deze tijd in Ohio bestond, was dat de Akron School Law Afro-Amerikaanse kinderen uitsloot van het openbare schoolsysteem.”
In 1849 vaardigde de staat Ohio een wet uit die was gemodelleerd naar de Akron-wet en die het idee van schooldistricten uitbreidde tot de rest van de staat.
Tegen 1930 hadden alle 48 staten wetten aangenomen die onderwijs verplicht stelden, en in 1965 ondertekende president Lyndon B. Johnson de Elementary and Secondary Education Act (ESEA), die de federale regering verplichtte tot aanzienlijke doorlopende uitgaven aan elke staat met het doel lokale K-12 schoolsystemen te ondersteunen. De ESEA maakte in wezen K-12 onderwijs tot de wet van het land.
Sinds het begin, is openbaar K-12 besproken en onderworpen aan verschillende hervormingsgolven in de 20e en 21e eeuw. In de jaren tachtig bevatte Reagans initiatief ‘A Nation at Risk’ bepalingen die voorschreven dat het openbaar onderwijs op basis van normen moest worden geëvalueerd en dat de beloning van leraren op evaluaties moest worden gebaseerd. In de jaren ’90 zorgden de “Goals 2000 Act” en de “Improving America’s Schools Act” voor extra federale financiering voor staten om lokale K-12 systemen te ondersteunen. Dit werd in de jaren 2000 gevolgd door een rigoureuze toename van op normen gebaseerde evaluaties met de No Child Left Behind Act en de Race to the Top Act. In 2015 ondertekende president Barack Obama de Every Student Succeeds Act (ESSA), die enige macht teruggaf aan de deelstaatregeringen met betrekking tot evaluaties en normen.