Isaja, bekend als de Messiaanse profeet, profeteerde tot Juda voordat zij in Babylonische gevangenschap werden gevoerd. Zoals de meeste profeten, smeekte hij hen om zich af te keren van hun zonden en om terug te keren naar het trouw dienen van de God van de hemel, die vele jaren eerder had verkozen om de natie Israël op te bouwen uit zijn dienaar Abraham. Vroeg in het boek Jesaja schreef hij: “Komt nu, en laat ons samen spreken, spreekt de Here: al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als wol. Indien gij gewillig zijt en gehoorzaamt, zult gij het goede des lands eten: Maar indien gij weigert en opstandig zijt, zult gij met het zwaard verslonden worden; want de mond des Heren heeft het gesproken”. Hoewel de profeten bij vele gelegenheden, in een poging om Israël ertoe te brengen zich tot God te bekeren, zwaar leunden op de emoties van Israël door hen te herinneren aan alles wat God voor hen had gedaan, dringt de profeet Jesaja er hier bij hen op aan een andere weg in te slaan. Hij dringt aan op het gebruik van hun verstand.
Het woord “verstand” spreekt van het gebruik van het verstand. In het leven van de mens zijn er lange tijd twee verschillende wegen van individuele leiding geweest, verstand en emotie. Discussie en argumentatie hebben vaak plaatsgevonden in een poging om te bepalen welke van de twee moet worden gevolgd. Dit biedt gelegenheid voor één van de twee grote vergissingen: alleen het verstand volgen of alleen de emotie volgen, want beide zijn nodig. In feite zijn ze in Gods woord op zo’n manier met elkaar verbonden dat de een niet gevolgd kan worden zonder de ander. Zowel emotie als intellect ontspringen aan dezelfde bron, het Bijbelse hart. We kennen allemaal de uitspraak van Jezus toen Hij zei dat het eerste en grootste gebod was dat we de Heer met heel ons hart moeten liefhebben (Matt. 22:37), dus de emotie van de liefde komt uit het hart. Maar de schrijver van Hebreeën stelde dat het woord van God scherp genoeg was om de gedachten en de bedoelingen van het hart te onderscheiden (Heb. 4:12), dus iemands gedachten komen uit het hart. Het is echt belangrijk dat al onze emoties geleid worden door het verstand.
Wanneer het erop aankomt te bepalen wat men moet geloven en doen op het gebied van het dienen van de Heer, is het het verstand dat gebruikt moet worden. Jesaja zei dat ze samen moesten redeneren, en niet ieder hun eigen gevoel moesten volgen. Intellect kan de waarheid bepalen, emotie leidt tot individualisme of verdeeldheid. Jezus zei dat men in Zijn woord moet blijven en dat men de waarheid zal kennen, niet de waarheid zal voelen die vrij zal maken (Johannes 8:31-32). Nadat door middel van het verstand is bepaald wat moet worden gedaan, moet de emotie worden gebruikt, want het moet worden gedaan met geheel ons hart.
Wanneer de emoties van de mens in het spel komen, heeft de mens de neiging zich aan te sluiten bij menigten die er verschillende geloofsovertuigingen en praktijken op nahouden om in harmonie met God te zijn en in de rij voor een hemels tehuis. Jesaja sprak over redeneren, maar merkte twee werkelijk mogelijke toestanden van de ziel op en dat ieder toerekeningsvatbaar mens zich binnen één van die twee rijken bevindt. Men is of in zonde of schoongewassen. Johannes definieerde zonde voor ons toen hij schreef, “…want zonde is de overtreding van de wet” (I Johannes 3:4). Wanneer iemand “in zonde” is, is hij uit de juiste relatie met God. Jesaja zegt later in zijn geschriften, dat de zonde iemand van God scheidt (Jes. 59:1-2). Vanaf de hof van Eden is verklaard en geïllustreerd dat het loon van de zonde de dood is (Gen. 2:17; Rom. 6:23). Het is ook duidelijk geleerd dat allen, met uitzondering van de Zoon van God, gezondigd hebben (Rom. 3:23; I Joh. 1:8, 10). Dit is waar de tweede van die twee voorwaarden waarover Jesaja spreekt, aan de orde komt, want hij draagt ons op te redeneren over rein gewassen te zijn. De apostel Paulus sprak over een aantal zonden die iemand zouden weerhouden van het beërven van het koninkrijk van God en verklaarde toen aan die Corinthische christenen: “En sommigen van u waren dat; maar gij zijt gewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt gerechtvaardigd in de naam van de Here Jezus, en door de Geest van onze God” (I Kor. 1:9-11).
Isaiah’s instructies betreffende het redeneren gaven aan dat er twee wegen waren die men kan nemen met betrekking tot het hebben van een reine ziel, gehoorzaamheid of ongehoorzaamheid aan God’s woord. Gehoorzaamheid zou leiden tot een reine ziel, terwijl ongehoorzaamheid een ziel zou achterlaten die karmozijnrood gekleurd is met de schuld van de zonde. Hoewel de scharen van voorbije tijden en van de tegenwoordige tijd strikte gehoorzaamheid aan Gods woord schuwen, leren en illustreren de Schriften de noodzaak van gehoorzaamheid aan Zijn woord als men wil ontsnappen aan de kwellingen van de hel en de zegeningen van de hemel wil genieten. Paulus zei dat wanneer de Heer terugkomt, Hij wraak zal nemen op hen die het evangelie van Christus niet gehoorzamen (II Thess. 1:7-9). Jesaja sprak ook redenerend over de zekerheid die wij kunnen hebben van die dingen die zojuist besproken zijn. Hij wees erop dat het rechtstreeks uit de mond van God was gekomen. Met andere woorden: God heeft het gezegd. Hoewel velen spreken over het feit dat zij geen bewijs hebben van bepaalde dingen die het woord van God belooft, en het dus door geloof moeten aanvaarden, is het een feit dat als God het gezegd heeft, welk groter bewijs kan iemand zich dan wensen, daar God geen fouten kan maken of liegen.
Niet iedereen zal behouden worden in de laatste dag, maar iedereen heeft de gelegenheid. Gebruik het verstand om vast te stellen wat men moet doen en doe het dan vanuit het hart.
Door Robert Oliver
Bijdragend columnist