- Share
- Tweet
- Pin
Dolfijnen zijn zeezoogdieren en vormen ongeveer de helft van de 80 – 90 bekende soorten cetacea die tot nu toe zijn geregistreerd.
De andere helft bestaat hoofdzakelijk uit walvissen en enkele bruinvissoorten.
Van de 40+ bekende dolfijnsoorten is van de meeste soorten niet bekend dat zij in zoetwatermilieus leven; althans niet voor langere perioden.
Dolfijnen die niet als zoetwaterdolfijnen worden beschouwd, kunnen een zoetwatermilieu bezoeken of er doorheen reizen, maar keren uiteindelijk terug naar hun zoutwatermilieu.
Van enkele dolfijnsoorten, zoals de amazone rivierdolfijn, de Ganges rivierdolfijn en de Indus rivierdolfijn, is bekend dat ze voornamelijk/exclusief in zoetwaterrivieren verblijven, maar zoals eerder gezegd leeft het merendeel van de dolfijnen in zoutwatermilieus.
Deel van de reden waarom de meeste dolfijnsoorten niet in zoetwatermilieus leven, is omdat de meeste van hun prooien in zout water leven.
Zout water bevat ook bepaalde helende eigenschappen, zouten en mineralen die helpen om infecties op te ruimen en dolfijnen te helpen bij het genezen van diverse snijwonden en wonden die kunnen ontstaan doordat roofdieren hen aanvallen of verwondingen door scherpe voorwerpen in de omgeving.
In zoetwatermilieus kunnen de helende eigenschappen ontbreken die nodig zijn om dolfijnen zo snel te helpen bij het herstel van diverse wonden en/of aanvallen.
Zoutwater stelt dolfijnen ook in staat veel dieper te duiken, wat soms nodig is bij de jacht op grote hoeveelheden voedsel of specifieke prooien.
In feite zou het voor dolfijnen uiterst moeilijk zijn om grote hoeveelheden van bepaald voedsel te vinden in zoetwateromgevingen, vooral als grote groepen dolfijnen samen op jacht waren en ervoor moesten zorgen dat elke dolfijn over voldoende voedsel beschikte.
Wanneer hun voedsel naar een nieuwe locatie migreert, kunnen sommige dolfijnsoorten vaak worden aangetroffen die naar nieuwe gebieden migreren om hun voedselvoorraad op peil te houden.
Soorten als de amazone rivierdolfijn staan erom bekend dat ze tijdens het droge seizoen in de ondiepe wateren van de amazone rivier verblijven.
Als het regenseizoen eenmaal aanbreekt en grote delen van het amazonegebied overstroomt, biedt dit de dolfijn meer mogelijkheden om verder te reizen, andere dolfijnen te ontmoeten en te paren.
Deze reis- en migratieperiode duurt vaak meerdere maanden, zolang de gelegenheid bestaat om hun lokale habitat te verlaten.
Als het water eenmaal begint te zakken en de regenval begint af te nemen, keren deze dolfijnen terug naar hun natuurlijke habitat en wachten ze op het volgende regenseizoen om hun lokale rivieren te verlaten en opnieuw uit te reizen.
In zoutwatermilieus kunnen dolfijnen meer beperkingen ondervinden en minder geneigd zijn te migreren dan die in zoetwatermilieus.
Sommige dolfijnen geven ook de voorkeur aan veel ruimte om rond te zwemmen en in de meeste gevallen is die ruimte alleen te vinden in de zoute oceaan.
Om dit in één zin samen te vatten: zoet water is te ondiep om in te duiken en/of grote groepen dolfijnen te ondersteunen, mist grote voorraden specifiek voedsel dat voor bepaalde dolfijnsoorten nodig kan zijn om te overleven en is een te kleine omgeving voor de meeste dolfijnen om vrij rond te zwerven.