Nickerson Lake Wilderness Preservation, Inc.
Nickerson Lake beschikt over een werkelijk waardevolle hulpbron: zijn eigen wildernisreservaat. In 1983 schonk James Pierce een perceel van 26,4 hectare beboste grond en 1,6 km oever van het meer, op voorwaarde dat het “voor altijd wild” zou blijven. Dit perceel, dat wordt beheerd door Nickerson Lake Wilderness Preservation, Inc., is uitgegroeid tot ongeveer 94,3 hectare (233 acres), waarvan 2,8 km (1,75 mijl) oever is van het meer. Het reservaat ligt ten zuiden van het meer en omvat het grootste deel van de zuidelijke oever.
Nickerson Lake Wilderness Preservation, Inc. is een zeer actieve natuurbeschermingsgroep. De statuten werden uitgebreid om ook de waterkwaliteit in Nickerson Lake te beschermen, en het beboste land van het reservaat is ongetwijfeld een belangrijk onderdeel van de goede waterkwaliteit. De Nickerson Lake gemeenschap heeft een website en een Facebook-pagina. Het Nickerson Lake Conservation Fund – een dochterorganisatie – heeft onlangs een fotowedstrijd uitgeschreven voor hun fotoposter voor 2020 als middel om fondsen te werven.
De geomorfologie van Nickerson Lake
Het zal u misschien opvallen dat Nickerson Lake een ongewone vorm heeft. Het meer heeft de vorm van een enkele haakjesopening naar het zuiden en is een onregelmatigheid in vergelijking met de omtrek van veel andere meren in Maine. Kleinere meren zien er soms zo uit. Deze worden meestal gevormd door fluviatiele geomorfische processen waarbij delen van de rivier worden afgesloten om de stilstaande watermassa te creëren; deze staan algemeen bekend als oxbow lakes. Maar dat is niet het geval bij Nickerson. In plaats daarvan is de oorzaak van de vorm van Nickerson de ijstijd.
De gletsjers die ooit heel Maine bedekten, hebben de sedimenten afgeschraapt en het vaste gesteente weggesleten. Nickerson ligt op het kruispunt van de Carys Mills formatie en een Devoonse intrusie. De Carys Mills formatie is gelaagd gesteente (d.w.z. in opeenvolgende lagen neergelegd) van ingesloten peliet en kalksteen en/of dolosteen van tussen 490 en 443 miljoen jaar geleden. De Devoon-intrusie is graniet dat tussen 419 en 359 miljoen jaar geleden door de Cary Mills formatie is gebroken. Graniet is een veel hardere steensoort dan peliet, kalksteen en dolosteen. Toen het zachtere gesteente door de gletsjers werd weggesleten, bleef er meer graniet over en toen de gletsjers zich terugtrokken, vormde zich een letter cee met een open mond naar het zuiden; hieraan dankt Nickerson zijn vorm. Een laatste interessant weetje is dat dit graniet deel uitmaakt van dezelfde vulkanische activiteit die Mount Katahdin in Baxter State Park heeft gevormd.