Lyricists’ take on the ongoing rap battle between Shaq and Dame

Shaquille O’Neal betreedt het podium op de laatste dag van het 2018 ACL Music Festival in Zilker Park in Austin, Texas, op 14 okt. 2018. Gary Miller/Getty Images
10 oktober 2019

Rappers willen ballers zijn en ballers willen rappers zijn.

Als voormalig battle rapper die ongeslagen ging op BET’s 106 & Park “Freestyle Friday,” stelde ik me vroeger voor om in de NBA te spelen en de game-winning bucket te raken. Damian Lillard (alias Dame D.O.L.L.A.) en Shaquille O’Neal (alias DJ Diesel), die verwikkeld zijn in een rapbattle, hoefden hun verbeelding niet te gebruiken.

Ik probeer amateurrapbattles te vermijden, vooral gevechten met beroemdheden. Maar toen Mordecai Lyon, de medeschrijver van mijn aanstaande boek Rebel to America, mijn kantoor binnenliep om te praten over de O’Neal/Lillard rap beef, heb ik de tracks opgevraagd en geluisterd.

Ik ben geïnteresseerd in het snijvlak van basketbal en hiphop, twee werelden die verschillend zijn, maar even competitief. De Lillard beef is niet O’Neal’s eerste geschil met een new-school rap artiest, of een NBA-speler. In 2008 haalde hij hard uit naar Kobe Bryant, die hij ervan beschuldigde zijn huwelijk met zijn toenmalige vrouw Shaunie O’Neal te hebben verbroken en tegen Bryant zei: “Vertel me eens hoe mijn a- smaak smaakt.”

Zeg eens wat? De Shaq vs. Dame D.O.L.L.A. rap beef

Maar deze keer lijkt O’Neal vast te zitten in een wedstrijd die hij misschien niet kan winnen.

In augustus verscheen Lillard op de Joe Budden Podcast en werd hem gevraagd of hij betere muziek had dan O’Neal. “Ik denk dat ik beter rap dan Shaq,” zei Lillard. “Mensen keken er niet naar alsof het een echte rapper is, maar zo van, dat is Shaq die rapt.” Een maand later, op 25 september, plaatste O’Neal een vier minuten durende video op Instagram met een boodschap: “Ik ga alle uitdagingen aan.” Negen dagen na O’Neal’s eerste diss, Lillard bracht “Reign Reign Go Away,” zijn antwoord op de voormalige NBA-ster.

Eerder deze week, O’Neal bracht “Second Round Knockout” drie dagen na Lillard’s nieuwste por naar hem. O’Neal roept de geest van wijlen Notorious B.I.G. op door over de legendarische rapper’s “Victory” instrumental te spuwen: “Ik ben zo boos, zelfs God of Allah kunnen je niet helpen!” Dit is O’Neal’s diss, maar delen van de flow zijn onnodig misogynistisch: “When you run, I see that tampon string in your shorts.”

De rapwereld draait zich niet om over deze rapbattle, maar sommigen in de industrie praten wel. “Dame’s track was gewoon over het algemeen meer gepolijst in zo’n beetje elk opzicht, vooral geluidskwaliteit,” zei DJ Trackstar van Run the Jewels. “Shaq deed goed zijn best om hem te verbroederen, maar Dame was in staat om alles te weerleggen.”

“Shaq deed goed zijn best om hem te verbroederen, maar Dame was in staat om alles te weerleggen.” – DJ Trackstar van Run the Jewels

“Dame speelt niet met Shaq. hij rapt,” tweette rapper Big Pooh.

“Cadans, flow, en stem, ik ga voor Dame,” zei T-Dubb-O, een doorgewinterde battle rapper. “Dame’s stoten waren licht. Als een emcee, denk ik dat Shaq eigenlijk bezig was. Hij spitte alle feiten. Maar omdat zijn stem oud was en zijn delivery niet klopte, was het moeilijk om van zijn teksten te genieten.”

“Dame won,” zei Kanye West-medewerker en Grammy-genomineerde songwriter GLC. Op de vraag om uit te leggen, zei hij: ” ‘Gift bags get purchased every time you get horny.’ Die lijn, geen behoefte voor mij om te luisteren naar zijn tweede track. Het is voorbij.”

Jarenlang is O’Neal de consensus “beste raplete.” Hij tekende bij Jive Records in 1993, hetzelfde label als KRS-One, Mobb Deep, E-40, Aaliyah en A Tribe Called Quest. Zijn eerste album, Shaq Diesel, dat tien dagen voor het begin van het NBA-seizoen 1993-1994 uitkwam, werd platina. Hij nam tracks op met de groten der aarde, zoals Nas, B.I.G., Ice Cube, Jay-Z, RZA, Method Man, Big Pun, Common, Black Thought en Quincy Jones.

Nu gelooft Lillard dat hij een geboren rapper is die toevallig in de NBA speelt. Hij heeft zichzelf zelfs de J. Cole van de NBA genoemd. Muzikaal gezien heeft hij een passie om erkend te worden als een top-emcee en, ondanks dat hij geen kampioensringen heeft om te laten zien, is hij al een top-franchise speler in de NBA.

Dus toen O’Neal zei: “Faken alsof je Bron bent, je bent niet eens Trevor Ariza,” veranderde Lillard in Dame D.O.L.L.A. en zei: “You big man hatin’, mad at my existence / Had a song with Bad Boy / Well I’m Jordan to the Pistons.”

Volgens Lillard rapt hij niet voor de roem en respecteert hij de geschiedenis. “We hadden samen een track kunnen doen, gewoon de fakkel doorgeven,” zegt hij in “Reign Reign Go Away.” Hij geeft toe aan O’Neal, ik heb erkend dat jij het eerst deed, en ik had graag met je samengewerkt, maar nu is het aan.

Of de O’Neal/Lillard beef nu doorgaat of niet, deze beef creëert een nieuw debat: Wie is de beste raplete in leven?

Tef Poe is een met een NABJ-prijs bekroonde journalist, de 2017 Nasir Jones Hip-Hop Fellow van Harvard University, en een internationale platenartiest die heeft opgetreden op affiches met Big K.R.I.T., Kendrick Lamar, Run the Jewels, Yasin Bey, Talib Kweli, Lupe Fiasco en vele anderen.

Mordecai Lyon is afgestudeerd aan de Columbia Journalism School en is onderzoeker aan de Harvard Business School. Lyon werkt momenteel samen met Tef Poe aan diens aankomende memoires Rebel to America.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.