Macrocystis, geslacht van drie of vier soorten bruinwieren (familie Laminariaceae), gevonden in koele, kustwateren van de Stille Oceaan en delen van de zuidelijke Atlantische Oceaan en de Zuidelijke Oceanen. Macrocystis-soorten, algemeen bekend als reuzenkelpen, kunnen enorme kelpwouden vormen en een belangrijke habitat vormen voor talrijke vissen en ongewervelde zeedieren. Reuzenblaaskelp (M. pyrifera) is de grootste algensoort, die tot 65 meter (215 voet) lang kan worden, en waarvan wordt aangenomen dat hij de snelste lineaire groeisnelheid heeft van alle organismen op aarde. Verscheidene soorten worden commercieel geoogst als bron van alginaat, een gelachtige substantie met een aantal industriële en biomedische toepassingen.
Shane Anderson/NOAA
Macrocystis-soorten hebben een tamelijk beperkte verspreiding omdat ze zich alleen voortplanten bij temperaturen onder 18-20 °C (64,4-68 °F). Ze worden gekenmerkt door een grote, wortelachtige hechting aan de oceaanbodem, een steel (primaire stengel) voor het interne transport van organisch materiaal, en lange vertakkende stengels met sprieten die blijven drijven door middel van pneumatocysten (gasblazen). Dit ingewikkelde lichaam is de diploïde sporofyt-generatie, die sporen produceert in gespecialiseerde sprieten nabij het houvast. De sporen ontwikkelen zich tot haploïde mannelijke of vrouwelijke gametofyten, die uiteindelijk de geslachtscellen produceren. De oogonia (eitjes) worden vrijgelaten met een feromoon dat nabije mannelijke gametofyten aanzet tot het vrijlaten van de biflagellate antherozoïden (sperma) voor bevruchting.