Washington(CNN) John McCain heeft altijd geleefd voor de strijd. Nu staat hij voor zijn zwaarste strijd.
De Arizona Republikeinse senator leek vaak onverwoestbaar, ondanks de beste pogingen van zijn Vietnam-oorlogsgevangenen, een eerdere vlaag met melanoom en een lijst van eervolle politieke nederlagen. En nu is hij gediagnosticeerd met hersenkanker, zoals CNN woensdag meldde,
Hij is een strijder-politicus die de littekens van een leven van militaire en politieke campagnes en gezondheidsangst op zijn lichaam en over zijn ziel draagt. Hij heeft meer vijanden en vrienden verzameld dan de meeste mannen en is een gecertificeerde nationale held.
Acht jaar geleden stond McCain, een van de laatste reuzen van de Senaat, voor de met vlaggen gedrapeerde kist van zijn vriend en sparringpartner Sen. Edward Kennedy, die was bezweken aan dezelfde ziekte die hij nu bestrijdt, en legde hun gemeenschappelijke benadering van het leven uit.
“Ted en ik deelden het gevoel dat een gevecht dat niet is aangegaan, een gevecht is waarvan niet is genoten,” zei McCain, en herinnerde zich de woedende ruzies met zijn mede-Senaatsleeuw, maar ook de momenten waarop ze hun meningsverschillen hadden begraven om vooruitgang voor de natie te smeden.
McCain heeft gezegd dat hij staat te popelen om weer aan het werk te gaan na zijn operatie bijna een week geleden en dat hij aan de telefoons heeft gewerkt. Maar hij mocht twee weken niet reizen. Nu kunnen zijn bewegingen verder worden beperkt door behandelingen met chemotherapie en bestraling.
McCain tweette donderdag zijn waardering voor de uitstorting van steun die hij heeft ontvangen van collega’s aan beide zijden van het gangpad, evenals van andere politieke giganten.
“Ik waardeer de uitstorting van steun zeer – helaas voor mijn sparringpartners in het Congres, zal ik snel terug zijn, dus stand-by!” schreef hij.
Op lange termijn zijn McCains vooruitzichten ontmoedigend. Zijn artsen vertelden CNN’s Sanjay Gupta met McCain’s toestemming dat hij leed aan een glioblastoma tumor, een agressieve vorm van kanker. Kennedy, die ook werd gediagnosticeerd tijdens een bittere confrontatie in de Senaat over de gezondheidszorg, overleefde ongeveer 15 maanden na een soortgelijke diagnose. Gupta legde uit dat de gemiddelde overleving voor kwaadaardige glioblastoma de neiging heeft om ongeveer 14 maanden te zijn met behandeling.
Toch meldde een studie uit 2009 dat bijna 10% van de patiënten met glioblastoma vijf jaar of langer kan leven, volgens de American Brain Tumor Association.
Gerelativeerd: Rouw, steun stroomt binnen na McCain hersenkankerdiagnose
Eén ding is echter zeker, McCain zal vechten — iets waar een van zijn voormalige tegenstanders woensdagavond op wees.
“John McCain is een Amerikaanse held & een van de dapperste vechters die ik ooit heb gekend,” tweette de voormalige president Barack Obama. “Kanker weet niet waar het tegen op moet boksen. Geef het de hel, John.”
Zijn dochter, Meghan, gaf een verklaring uit waarin ze hulde bracht aan haar vader toen zijn diagnose bekend werd.
“Hij is de taaiste persoon die ik ken. De wreedste vijand kon hem niet breken. De agressie van het politieke leven kan hem niet buigen … kanker kan hem op vele manieren treffen; maar het zal hem niet doen opgeven. Niets heeft dat ooit gedaan.”
Tijdens zijn militaire en politieke loopbaan is McCain de belichaming geweest van zijn held President Theodore’s Roosevelt’s “Man in de Arena,” wiens gezicht is “ontsierd door stof en zweet en bloed” en die vaak faalt “met grote durf” in tegenstelling tot schuchtere zielen die noch overwinning noch nederlaag kennen.
Fixture of Capitol Hill
Maar die strijdlustige inslag heeft soms een broze, onstuimige kant van zijn persoonlijkheid onthuld die de uiteindelijke hoogte van zijn militaire en politieke carrières kan hebben beperkt en die vaak naar boven is gekomen op momenten van hoge druk.
Toch is McCain ook een throwback, die vriendschappen onderhoudt met rivalen aan de overkant van het politieke gangpad, die vaak testy werden, zoals toen hij Hillary Clinton en collega Vietnam-oorlogsveteraan John Kerry confronteerde tijdens commissiehoorzittingen toen ze met hem in de Senaat zaten.
Toen hij in de verkiezingen van 2008 verloor van Obama, kwam McCain in een donkere periode van zijn openbare leven, waarbij hij vaak boos overkwam en nog niet in het reine was gekomen met zijn nederlaag.
Maar de Republikeinse herovering van de Senaat in de tussentijdse verkiezingen van 2014 gaf hem een kans om het laatste hoofdstuk van zijn carrière te herschrijven, toen hij eindelijk de voorzittershamer van de Senaatscommissie voor gewapende diensten nam, een opdracht die hij lang had begeerd. Al snel nam hij de regering-Obama op de korrel over haar beleid in Irak, Syrië en Oekraïne.
Maar hij wist dat zijn tijd beperkt was.
“Elke dag,” vertelde McCain in 2015 aan de New York Times, “is een dag minder dat ik in staat zal zijn om in de Senaat te dienen.”
McCain, afgelopen najaar verkozen voor zijn zesde senaatsperiode, kwam onbedoeld in het middelpunt van de presidentsverkiezingen van 2016 terecht toen hij werd aangevallen door Donald Trump, die zei: “Hij was geen oorlogsheld,” zei Trump in 2015 in Iowa.
“Hij was een oorlogsheld omdat hij gevangen was genomen. Ik hou van mensen die niet gevangen zijn genomen.”
De opmerking wekte verontwaardiging, gezien het oorlogsverleden van McCain. Maar het markeerde ook een belangrijk moment in de politieke geschiedenis – voor het eerst het tonen van Trump’s vermogen om weg te komen met gedrag dat andere kandidaten zou hebben laten zinken.
McCain’s gespannen relatie met Trump werd maandag onderstreept, voorafgaand aan het nieuws van zijn kankerdiagnose, toen de president zei dat hij hoopte dat de Arizona-senator snel beter zou worden: “Omdat we hem missen. Hij is een korstige stem in Washington …. plus, we hebben zijn stem nodig.”
In de afgelopen weken heeft McCain zich ontpopt als een bron van kleurrijke citaten voor verslaggevers over de Rusland-wolk die rond Trump hangt, herhaaldelijk voorspellend dat “er meer schoenen zullen vallen” in wat hij heeft geschilderd als een klassiek Washington-schandaal. Hij heeft ook zijn minachting duidelijk gemaakt voor alle pogingen om de betrekkingen met de Russische president Vladimir Poetin te verbeteren.
De afwezigheid van de Arizona-senator uit Washington in de afgelopen dagen komt op een politiek ongelegen moment voor Senaat Majority Leader Mitch McConnell, omdat hij wanhopig heeft geprobeerd een meerderheid te vinden om Obamacare te herroepen en te vervangen.
Een langdurige afwezigheid van de Arizona-senator uit Washington zal de toch al flinterdunne meerderheid van McConnell verder verkleinen.
Deze week, nadat de gezondheidszorg was vastgelopen, brak McCain met de gelederen en riep op tot besprekingen met Democraten en een commissieproces om eindelijk “Amerikanen toegang te geven tot hoogwaardige en betaalbare gezondheidszorg.”
McCain heeft vaak gekscherend gezegd dat hij “ouder is dan vuil.”
Maar hoewel hij nu 80 is, heeft McCain weinig concessies gedaan aan zijn leeftijd. Hij heeft een straf schema van wereldreizen die een man van de helft van zijn leeftijd zou uitputten. Hij duikt vaak op in zondagse talkshows, rechtstreeks vanuit Arizona in de vroege ochtenduren. De Washington Post meldde vorige maand dat McCain alleen al dit jaar 75.000 mijl had gereisd naar meer dan 15 landen.
CNN stadhuis met US Sens. John MCcain en Lindsey Graham op woensdag 1 maart. Zijn boezemvriend, senator Lindsey Graham van South Carolina, zei eerder deze week tegen CNN dat de hectiek zijn tol had geëist.
“Je weet dat hij zichzelf gewoon heeft uitgeput door over de hele wereld te reizen,” zei Graham.
Het is onbekend of McCains toestand heeft bijgedragen aan zijn enigszins verwarde lijn van vragen tijdens het optreden van de ontslagen FBI-directeur James Comey op Capitol Hill in juni.
Er zijn echter voortdurende herinneringen aan zijn eerdere gevechten met sterfelijkheid.
Zijn gezwollen linkerwang en een litteken op zijn gezicht dateren van een melanoomoperatie in 2000. Tijdens zijn campagne in 2008 moesten helpers zijn haar kammen, omdat hij zijn armen nog steeds niet boven zijn hoofd kan tillen – dankzij verwondingen die dateren van zijn vliegtuigongeluk en jaren als krijgsgevangene.
Maar McCains ervaring in Vietnam heeft hem nauwelijks minder gecharmeerd gemaakt van het gebruik van militaire macht in het buitenland. Soms lijkt zijn verontwaardiging over een of ander conflict of voorbeeld van massale mensenrechtenschendingen uit hem op te borrelen, in de overtuiging dat het Amerika aan leiderschap heeft ontbroken.
Het is een houding die Democratische critici heeft doen beweren dat hij de belichaming is van een Republikeinse reflex om op elk mondiaal probleem met militair geweld te reageren, wat Amerika in verkeerde avonturen als de oorlog in Irak heeft geleid.
Zijn havikistische wereldbeeld wordt weerspiegeld op de muren van McCains vergaderzaal in de Senaat, waar brieven en foto’s hangen van mensen als Ronald Reagan en Margaret Thatcher, leiders die niet graag kritiek te verduren kregen.
Van Hanoi Hilton tot Washington
McCains legende is welbekend. Als zoon en kleinzoon van admiraals weigerde hij het aanbod van een preferentiële vrijlating uit het beruchte gevangenenkamp Hanoi Hilton totdat zijn kameraden ook naar huis konden. Nadat zijn Skyhawk-jet boven Noord-Vietnam was neergeschoten, zat McCain vijf-en-een-half jaar gevangen, waarvan een aantal jaar in eenzame opsluiting. In 1973 keerde hij terug naar huis, naar een door de oorlog verscheurde natie, en in 1981 ging hij uiteindelijk met pensioen bij de Amerikaanse marine. Hij diende in het Huis van Afgevaardigden van 1983 tot 1987 als een conservatief van de onderste plank en volgde toen de aftredende Barry Goldwater op in de Senaat.
Zijn Senaatscarrière stortte bijna ineen voordat ze begonnen was. In 1989 behoorde hij tot de groep van Keating Five senatoren die werden beschuldigd van inmenging met de toezichthouders in een campagne-financieringszaak. Hij werd vrijgesproken, maar de ethische commissie van de Senaat beschuldigde hem van een slecht beoordelingsvermogen, een ervaring die ertoe leidde dat hij een pionier werd van de hervorming van de campagnefinanciering.
Hij sloot zich aan bij Kerry om de verzoening en de uiteindelijke heropening van de diplomatieke betrekkingen tussen de Verenigde Staten en Vietnam te vergemakkelijken.
In 2000 zette hij zijn zinnen op het Witte Huis en liep als een buitenbeentje Republikein die urenlang het hof maakte in openhartige heen-en-weer sessies met verslaggevers in zijn campagnebus. Zijn poging werd uiteindelijk verpletterd door toenmalig Texaans gouverneur George W. Bush na een brute voorverkiezingscampagne in South Carolina en hij keerde terug naar de Senaat, op tijd voor een zeer ingrijpende periode waarin het nationale veiligheidsbeleid Washington domineerde met de aanslagen van 11 september 2001 en de oorlogen in Irak en Afghanistan, waarvan McCain een groot voorstander was.
McCain, die vaak wordt gezien op Capitol Hill in het midden van een horde verslaggevers, was ooit zo geliefd bij de pers dat hij ooit grapte dat de media zijn “basis” waren.”
Eind 2007 was hij klaar voor zijn volgende strijd – een andere presidentiële campagne, en deze keer won hij de Republikeinse nominatie, maar kwam uiteindelijk te kort tegen Obama in 2008.
De geschiedenis herinnert zich zijn campagne misschien het best vanwege zijn selectie van Alaska Gov. Sarah Palin als zijn vice-president, een zet die werd geprezen als gedurfd op het moment, maar werd later bekritiseerd als zijn running mate’s onervarenheid leidde critici te beschuldigen was ze ongeschikt om een hartslag verwijderd van het presidentschap.
Als het verleden is een gids, McCain zal reageren op zijn diagnose met zijn karakteristieke humor. Een van zijn favoriete zinnen op de stump vertelt hoe hij over zijn nederlaag tegen Obama in 2008 kwam.
“Nadat ik verloor, mijn vrienden, sliep ik als een baby – twee uur slapen, wakker worden en huilen.”