Toen ik opgroeide werd me altijd verteld dat ik moest genieten van het jong zijn; nu zie ik waarom. Een overvloed aan jonge tieners wordt zwanger op de middelbare school. Ik was toevallig één van die meisjes. Ik moet zeggen dat het een levensveranderende ervaring voor me was. Als gevolg daarvan zijn de parallellen tussen de aspecten van mijn leven als tiener en als tienermoeder stress, verantwoordelijkheid en mijn emoties.Om te beginnen is één gebied van onderscheid tussen het leven als tiener en als tienermoeder stress. Bijvoorbeeld, als tiener gekoppeld aan erbij horen en mijn uiterlijk. Ik vond mezelf altijd gestrest over wat iemand anders dacht. Ik verlangde ernaar door iedereen gekend en aardig gevonden te worden en uiteindelijk was ik de beruchte. Het was alsof iedereen in mijn klas een hekel aan me had. Door de gangen van school lopen was als op pinnen en naalden lopen. Alle meisjes die merkkleding droegen, schoenen en altijd een kapsel hadden, werden door de hele school aardig gevonden. Helaas deed ik niet mee aan de merkkleding trend en dat hielp niet bij mijn bekendheid. Mijn uiterlijk was in ieders ogen niet van niveau. Op dezelfde manier vind ik mezelf, als tienermoeder, nog steeds gestrest over erbij horen en mijn uiterlijk. Als ik bij mensen van mijn leeftijd ben, heb ik het gevoel dat ik er niet bij hoor. Natuurlijk heeft het veel te maken met het feit dat zij meer in het moment kunnen leven zonder verplichtingen; daarom heb ik geen vriend. De modetrend van vandaag is het tonen van veel huid. Als moeder word ik er voortdurend aan herinnerd dat ik me als een volwassene moet gedragen. In elk aspect, vooral mijn uiterlijk, wat erg moeilijk kan zijn. Waardoor ik weer in de categorie val van niet in orde zijn. Tenslotte speelde de stress om erbij te horen en mijn uiterlijk een grote rol in mijn leven als tiener…… midden op papier ……to afgestudeerde. De gedachte dat iemand aan me twijfelde, gaf me het gevoel dat mijn wereld ten einde was. Ik liet me daardoor niet van de wijs brengen, ik slaagde op tijd voor mijn klas en haalde betere cijfers dan mijn klasgenoten. Ik was in staat om mijn verdriet om te zetten in iets productiefs. Door mijn verdriet wilde ik beter voor mezelf en elke keer als ik dat zei, keek ik naar betere dagen voor mij en mijn kleintje. Tot slot zal het rijden op een emotionele achtbaan van gelukkig en verdrietig zijn altijd een levend aspect van mijn leven zijn. Tot slot, als het erop aankomt om een tiener en een tienermoeder te zijn, hebben stress, verantwoordelijkheid en mijn emoties een grote invloed op deze twee aspecten van mijn leven. Of het nu gaat om erbij horen, verzorgd worden of verdrietig zijn als tiener. Of gewoon mijn uiterlijk, verzorgd worden of verdrietig zijn als tienermoeder. Deze dingen zullen me niet tegenhouden om groots te worden.