Gelijk met voetbal, lagere luchtvochtigheid en iets koelere temperaturen in ons gebied, begint het herfstseizoen meestal met de bloei van guldenroede. Veel soorten guldenroede zijn zeer algemene inheemse wilde bloemen in heel Noord-Amerika, met inbegrip van Mexico.
Exacte identificatie is een uitdaging, zelfs voor de ervaren botanicus. Er zijn meer dan 60 soorten, en de meeste lijken erg op elkaar en zijn moeilijk uit elkaar te houden. Wij hebben ons deel in Florida, met meer dan 20 soorten. De meeste hebben heldergele bloemen die in pluimen staan op lange stengels met lange, smalle bladeren. Sommige bladeren hebben gladde randen, andere zijn getand of getand. De meeste zijn kruidachtige vaste planten, wat betekent dat ze meer dan twee jaar leven, in de winter afsterven en in het voorjaar weer uitlopen. Ze groeien in open zonnige gebieden zoals open dennenbossen, weiden, prairies en savannes.
Guldenroeden variëren in hoogte, van 2 tot 6 meter. Sommige, zoals zoete guldenroede hebben bloemen met aangename aroma’s. De meeste zijn late bloeiers, meestal bloeiend in de vroege herfst, afhankelijk van de bodemgesteldheid, het weer en de regenval. Sommige mensen beschuldigen guldenroede er ten onrechte van dat het een intens allergene plant is, vanwege de ongelukkige neiging om fel te bloeien op hetzelfde moment en vaak op locaties vrij dicht bij het echt allergene ragweed. In werkelijkheid zijn echte allergische reacties op dit opzichtige kruid mogelijk, maar ongebruikelijk.
Guldenroede is zeer belangrijk voor veel insecten, vogels en dieren die verantwoordelijk zijn voor de bestuiving.
Deze plant levert ook een bijdrage als producent in de voedselketen. Velen worden aangetrokken tot guldenroede om nectar te drinken, stuifmeel te verzamelen, aan bladeren en stengels te knabbelen, op andere insecten te azen of eitjes te leggen. Bijen, wespen, vlinders, motten, vliegen en anderen komen voor nectar en stuifmeel. Rupsen, bladluizen en andere kleine insecten eten de bladeren en stengels. Wespen, spinnen, gaasvliegen, roofwantsen, kevers en vogels azen op de insecten die de guldenroede aantrekt. De guldenroede spin is gespecialiseerd in het verbergen op deze planten. Er zijn zoveel interacties tussen de wezens op en rond guldenroede, dat zelfs wetenschappers moeite hebben om ze volledig te begrijpen.
Guldenroede planten worden soms beschouwd als een opportunistisch onkruid dat snel kan groeien en een bloementuin kan overwoekeren. Inheemse Amerikanen gebruikten de zaden van sommige soorten als voedsel, en jonge en tere guldenroede bladeren zijn eetbaar. Van de gedroogde bladeren kan kruidenthee worden gemaakt. Ze worden gewaardeerd als bloemrijke tuinplanten in Europa, waar Britse tuiniers guldenroede lang voor de Amerikanen adopteerden. Het doelbewust kweken van guldenroede begon pas in de jaren 1980 enigszins geaccepteerd te worden in de Amerikaanse tuinbouw (anders dan tuinieren met wilde bloemen).