De term mobiele telefoon wordt in het algemeen gebruikt om een telefoon aan te duiden die niet met draden is verbonden. Het omvat ook satelliet telefoons, Wi-Fi telefoons en mobiele telefoons. De laatste wordt nog steeds veel gebruikt in vele delen van de wereld, met name in de VS. Een mobiele telefoon is dus een mobiele telefoon die werkt met behulp van radiocellen, dat wil zeggen een gebied met radiodekking. Mobiele telefoons kunnen gewoonlijk worden gebruikt terwijl men van de ene cel naar de andere gaat zonder de dekking te verliezen of de verbinding te verbreken. De term omvat ook alle cel-gebaseerde technologieën in verband met 2G, 3G, 4G AMPS, samen met PCS. Satelliettelefoons zijn geen mobiele telefoons, hoewel ze mobile phones.
As mobiele telefoons begonnen te evolueren, begonnen ze extra basisfuncties, zoals games, kalenders, en aangesloten e-mail mogelijkheden op te nemen. Deze vroege mobiele telefoons werden aangeduid als feature phones, en ze zijn nog steeds op grote schaal gebruikt in de lagere uiteinden van de markt, of meer recent, als een tweede telefoon om uw smartphone te begeleiden. Later veranderden mobiele/celtelefoons in minicomputers, en werd de term smartphone bedacht. Door zijn verbeterde functies en grotere mogelijkheden onderscheidde hij zich van andere mobiele telefoons. Zowel Android als iPhones zijn duidelijke voorbeelden van smartphones. Of het nu om een mobieltje of een mobiele telefoon gaat, het gaat in wezen om precies hetzelfde mobiele telefoontoestel.
Hoe is het allemaal begonnen? Nou, het systeem sloeg echt aan in de Scandinavische landen Zweden, Finland, Denemarken en Noorwegen. De oorspronkelijke mobiele telefoons maakten gebruik van een primair 1G-systeem dat in 1983 voor het eerst in de VS werd toegepast. Het verantwoordelijke bedrijf was Motorola, en het gloednieuwe cellulaire netwerk werd aanvankelijk 1G genoemd. Later deed de tweede generatie van mobiele telefoondiensten haar intrede. Deze stond bekend als 2G en ging in 1991 in Finland van start. Vervolgens kwam de derde generatie communicatiesystemen in 2001.
Hoewel de technologie van de mobiele telefonie voortdurend evolueert, blijven sommige essentiële componenten van mobiele telefoons tot op de dag van vandaag dezelfde, en hoe geavanceerd de gadget ook wordt, ze blijven bestaan, voorlopig. Ze omvatten de standaard Li-ion batterijen die worden gebruikt om alle stroom te leveren aan de handset. De oplaadbare batterij heeft een korte levensduur van ongeveer een jaar, afhankelijk van het gebruik. Het kiezen van de nummers voor een telefoongesprek gebeurt via een aanraakscherm. Alle mobiele telefoons of mobiele telefoons hebben de diensten van een mobiele dienstverlener nodig om telefoongesprekken te kunnen voeren en ontvangen. De operator voorziet telefoonbezitters doorgaans van een SIM-kaart die werkt als de rekening van de klant. SIM-kaarten worden nog steeds gebruikt in bijna alle GSM mobiele telefoons. Bij CDMA-toestellen is er geen behoefte aan een SIM-kaart, omdat deze door de telefoonaanbieder worden geleverd en normaal gesproken niet in de handel verkrijgbaar zijn.
Wat vandaag nieuw is, is morgen ongetwijfeld al weer oud. De term smartphone kan dus nog veranderen in een andere term naarmate de technologie voortschrijdt en het landschap verandert. Een paar jaar geleden waren mobiele telefoons nog basiscommunicatiemiddelen. Vandaag zijn het krachtige instrumenten met uitstekende en voordelige functies. Ze zijn veel meer dan alleen maar een telefoon in de traditionele zin van het woord. Met geavanceerde functies zoals surfen op het net, downloaden en uploaden, Wi-Fi, GPS, EDGE en GPRS. Er zijn meerdere opties voor muziek, zoals stereo FM, wereldradio, MP3 en MP4. U kunt video’s van hoge kwaliteit opnemen en nog zoveel andere dingen dat het woord ’telefoon’ misschien moet worden veranderd in ‘modern, geautomatiseerd, geavanceerd communicatie- en amusementssysteem’. Dat lijkt een eerlijker omschrijving!
Op zoek naar een nieuwe mobiele telefoon? Bekijk de nieuwste Smartphone Modellen