Ned

	Ik bak taarten en wek de doden; ik leid een zeer beschut leven.
Ned

Ned, ook bekend als “the pie maker”, is een man met de unieke magische gave om dode mensen weer tot leven te wekken. Hij gebruikt dit vermogen om strafzaken op te lossen door slachtoffers tijdelijk tot leven te wekken en van hen de omstandigheden van hun dood te leren, een financiële regeling met Emerson Cod die hem in staat heeft gesteld zijn taartenrestaurant The Pie Hole te financieren.

Door dit vermogen kon Ned worden herenigd met zijn jeugdliefde, Chuck, die hij weer tot leven wekte nadat hij ontdekte dat ze was vermoord. Beiden hebben sterke gevoelens voor elkaar, maar Ned is niet in staat om Chuck weer aan te raken, of ze zal voor altijd sterven.

Biografie

Jongere Ned

Coeur d’Coeurs

Ned groeide op met zijn moeder en vader in een helder en kleurrijk huis in Coeur d’Coeurs, naast Charlotte Charles en haar vader. Zijn volledige voornaam is niet onthuld, maar Ned is meestal een versie van Edward, en er zijn indirecte aanwijzingen dat de initialen van zijn vader E.E. waren. Ned was als kind verliefd op Chuck, ongeveer een jaar jonger dan hij, en de twee speelden regelmatig samen. Ned bracht ook graag tijd door in de gele madeliefjesvelden van Coeur d’Coeurs met zijn hond Digby, waar hij voor het eerst zijn magische gave ontdekte.

Toen Ned volgens de verteller negen jaar, 27 weken, zes dagen en drie minuten oud was, rende Digby de straat op en werd aangereden door een 18-wielige vrachtwagen, die hem op slag doodde. Sprakeloos en ontzet raakte Ned zijn overleden hond vlak onder zijn linkeroog aan en tot zijn verbazing kwam Digby weer tot leven. Dit was de eerste keer dat Ned een levend wezen tot leven wekte, en het was het eerste moment waarop hij ontdekte dat hij het vermogen had om de doden weer tot leven te wekken.

Later die dag, toen Ned’s moeder een taart aan het bakken was en Ned hielp met het schoonmaken voor het eten, barstte een bloedvat in haar hersenen, waardoor ze op slag dood was. Geschokt raakte Ned zijn moeder één keer onder haar linkeroog aan en ze kwam weer tot leven. Ze was zich totaal niet bewust van wat er met haar gebeurd was en dacht dat ze was uitgegleden. Even later zagen Ned en zijn moeder hoe Chucks vader dood neerviel toen hij het gras van zijn buurman aan het besproeien was. Dit was de eerste keer dat Ned zich realiseerde dat als hij iemand langer dan een minuut in leven hield, er een ander leven genomen moest worden.

Toen hij Ned die avond in bed stopte, kuste Ned’s moeder haar zoon eenmaal op het voorhoofd, en ze stierf een tweede keer. Ned raakte haar opnieuw aan, maar ze bleef dood. Dit was de eerste keer dat hij besefte dat een tweede aanraking van een herrezen persoon hem voor altijd zou doden. Ned vermeed sociale banden na de dood van zijn moeder, uit angst voor wat hij zou doen als iemand anders van wie hij hield zou sterven.

Niettemin, tijdens de begrafenis van hun respectievelijke ouders, wisselden Chuck en Ned, die volgens de Verteller “duizelig waren van verdriet, nieuwsgierigheid en hormonen”, een kus uit, de eerste voor hen beiden. Ned zou 19 jaar lang niet terugkeren naar Coeur d’Coeurs.

Boarding school

Kort na de begrafenis zette Ned’s vader Ned af bij de Longborough School for Boys in North Thrush. De laatste woorden die hij van zijn vader hoorde toen hij werd afgezet, waren: “Ik kom terug,” wat een leugen zou blijken te zijn. Hier leerde Ned meer over zijn macht en hoe die te beheersen. Hij bracht bijvoorbeeld kikkers tot leven die op het punt stonden ontleed te worden, om zijn klasgenoten voor de gek te houden. Ook bracht hij vuurvliegjes weer tot leven en bepaalde hoe lang het duurde voordat andere vuurvliegjes in een potje zouden sterven.

Nog steeds gebroken over het verlies van zijn moeder en het leven dat hij had gekend, wachtte Ned op zijn vader om hem op te halen. Hij bracht uren door in de schoolkapel, biddend voor zijn vader om hem op te halen. Maar zijn vader nam geen enkel contact op – behalve op een Halloween, toen hij Ned een vooraf geschreven ansichtkaart stuurde met daarop: “We zijn verhuisd”. Erger nog, zoals Ned een dag of wat later ontdekte, was Ned’s vader hertrouwd en had een nieuw gezin op zijn nieuwe adres, en hij herkende Ned niet. Ned’s vader was zonder hem verder gegaan.

Ned’s verdriet veranderde in woede over het feit dat zijn vader hem in de steek had gelaten. Hij schreef brieven voor zichzelf om later te lezen, waarin hij zijn toekomstige zelf aanspoorde de pijn die zijn vader had toegebracht nooit te vergeten.

Door zijn vermijding van sociale banden voelde Ned zich vaak eenzaam, en ging hij zelden om met zijn medeleerlingen. Zijn eenzaamheid werd enigszins verzacht toen zijn geliefde Digby kwam; omdat honden op de school niet waren toegestaan, hield Ned Digby in een koffer als er mensen in de buurt waren.

Ned vond uiteindelijk een rol voor zichzelf op school; de taarten die hij soms ’s avonds laat bakte, als hij vooral zijn moeder miste, werden gretig verorberd door de andere jongens van de school.

Ned was geen uitblinker op school, en zo hopeloos in sport dat hij niet eens gymkleren kreeg. Hij gebruikte de tijd voor lichamelijke opvoeding om stiekem naar de keuken te gaan en taarten te bakken.

Ned’s opleiding na de kostschool is niet veel bekend, hoewel hij blijkbaar een formele opleiding tot bakker heeft gehad.

De Taartenmaker

Het was zijn liefde voor taarten die Ned ertoe zou aanzetten om als volwassene het Taartengat te openen, een restaurant dat gespecialiseerd is in taarten. Hij woont in een appartement boven het restaurant, naast zijn werkneemster, Olive Snook. Ned en Olive bakken allebei taarten, maar Olive is zich niet bewust van Ned’s magische gave, en beseft dus niet dat het fruit in hun taarten zo rijp van smaak is omdat Ned dood fruit aanraakt en weer tot leven wekt. Helaas betekent dit dat Ned nooit zijn eigen heerlijke taarten kan eten; als hij dat doet, wordt het fruit rot in zijn mond als gevolg van zijn “tweede aanraking”, waardoor het niet meer eetbaar is.

The Pie Hole begon financieel in het slop te raken, maar werd gered door een regeling die Ned aanging met privédetective Emerson Cod. Op een dag, toen Emerson een vluchtende crimineel over de daken van verschillende gebouwen achtervolgde, gleed de man uit en viel hij dood neer op een vuilcontainer buiten The Pie Hole, waar Ned zijn vuilnis aan het legen was. De hand van de crimineel schampte Ned’s gezicht toen hij landde en hij werd tot leven gewekt. Emerson was er getuige van en zag hoe Ned de misdadiger een tweede keer aanraakte en hem opnieuw doodde. Emerson stelde een partnerschap voor waarbij hij onopgeloste moorden zou vinden en beloningen zou uitloven voor informatie, en Ned zou dan het slachtoffer weer tot leven wekken. Ze zouden de omstandigheden van hun dood te weten komen en de misdaad oplossen, en zo de beloning innen en die tussen de twee verdelen.

Reünie met Chuck

Emerson Cod bracht Ned’s aandacht op een beloning van $50.000 die werd uitgeloofd voor het oplossen van de moord op een verdronken vrouw, van wie Ned al snel leerde dat het Charlotte “Chuck” Charles was. Ned had Chuck niet meer gezien of van haar gehoord sinds hun kus 19 jaar geleden, maar zijn romantische gevoelens voor haar bleven. Ned liet Chuck herrijzen in het Schatz Brothers Funeral Home, maar kon het niet over zijn hart verkrijgen haar terug te sturen naar de dood; haar leven werd onbedoeld geruild voor Lawrence Schatz, de grafschenderende begrafenisondernemer. Hoewel Chuck later tegenover Emerson zou toegeven dat hij erover had nagedacht haar voorgoed terug te brengen, zei hij dat hij zich niet realiseerde dat hij het zou doen totdat het moment zich voordeed.

Chuck hielp Emerson en Ned haar moordenaar te vinden en verdeelde de beloning onder hen. Ze spoorden al snel de zeer waardevolle gipsen apen op, waarvoor Chuck was vermoord, naar het huis van haar tantes Lily en Vivian, waar de Shiny Shoes Killer Ned aanviel. Tante Lily schoot de moordenaar dood en de apen werden aan Chuck en Ned gegeven. Ze ontdekten al snel dat de apen eigenlijk van massief goud waren, en verdeelden de rijkdom ervan met Emerson Cod.

Chuck begint niet alleen samen te werken met Ned en Emerson Cod bij het oplossen van hun mysteries, maar ze brengt ook een nieuw, vriendelijker element in de relatie. Wanneer Ned Matthew Miltenberger tot leven wekt, het eerste slachtoffer dat Chuck hen begeleidt om te helpen, vraagt ze of hij nog laatste woorden of verzoeken heeft, iets dat Ned toegeeft dat hij in het verleden nooit had overwogen.

Alternatieve vormen van genegenheid met Chuck

Hoewel Chuck en Ned elkaar niet kunnen aanraken, hebben de twee verschillende alternatieve manieren ontwikkeld om hun genegenheid jegens elkaar te tonen. Terwijl Ned niet in staat is Chuck te omhelzen, heeft hij ooit Emerson Cod haar laten omhelzen en gezegd dat het van hem was. Tijdens een nacht waarin ze in verschillende kamers sliepen, raakten de twee dezelfde plek op hun respectievelijke muren aan, als een manier om elkaars handen vast te houden. Ze hebben hun eigen handen achter hun rug tegen elkaar gehouden, en deden alsof ze elkaars handen vasthielden. Ned en Chuck hebben gezoend door plastic. Ze hebben ook samen gedanst op het dak van de Pie Hole in imkerpakken.

Persoonlijkheid en karaktereigenschappen

Ned is een goedhartige en zachtaardige man die een kalm en zachtaardig gedrag behoudt, zelfs wanneer hij met buitengewone situaties wordt geconfronteerd, voor een groot deel door veelvuldige ontmoetingen met de dood en de wederopstanding. Omdat hij als kind betrokken was bij de dood van zijn moeder en Chucks vader, probeert Ned over het algemeen sociale verbintenissen te vermijden, zoals blijkt uit het ongemak dat hij voelt bij de seksuele avances van Olive Snook. Ned heeft ook wat de verteller omschrijft als “een obsessie” voor taarten, die hij van zijn moeder heeft geërfd. Hij maakte zijn eerste taart in de Longborough-keuken, op zijn negende verjaardag, en sliep later met de taart. Door het maken van taarten voelt Ned zich dichter bij zijn overleden moeder, en daardoor werd hij de taartenmaker.

Als gevolg van alle dood die hij heeft meegemaakt, heeft Ned een hoge drempel voor gore en ervaart hij niets van de ongemakkelijkheid die de meesten rond de dood ervaren. Ned heeft respect voor de doden en degenen die hij weer tot leven wekt, zoals blijkt uit zijn aandringen bij Emerson Cod dat ze “weer levend” worden genoemd in plaats van zombies, ondoden of de levende doden.

Door zijn “gave” maakt hij zelden fysiek contact met andere mensen, en houdt hij niet van knuffels, hoewel Chuck opmerkt dat een knuffel “je dag kan veranderen”.

Door gebeurtenissen tijdens zijn jeugd is hij bang voor Halloween, maar niet voor bloed en gore, waarschijnlijk door zijn nauwe relatie met de dood.

Hij is ook een fan van Star Wars en bestudeerde de lichtzwaardduels in de films, wat hem goed van pas kwam toen hij Wilfred Woodruff met echte zwaarden duelleerde.

Ned is vegetariër. .

De Taartenmaker wordt vaak gezien in donkergekleurde kleding, meestal de kleur zwart.

Zoals we uit de aflevering leren is Ned besluiteloos, en vindt hij het leuk om het perfecte cadeau te vinden.

Ned’s aanraking

Ned is in staat om de doden weer tot leven te wekken met slechts een enkele aanraking, een vermogen dat hij voor het eerst ontdekte toen hij negen jaar oud was en zijn hond, Digby, weer tot leven wekte. Een tweede aanraking maakt het doelwit voor altijd dood. Ned heeft geen idee hoe of waarom hij deze gave heeft gekregen, die door de verteller wordt omschreven als “een geschenk” dat door niemand in het bijzonder werd gegeven. De doden die Ned weer tot leven wekt, mogen slechts één minuut in leven blijven voordat een ander leven in ruil daarvoor moet worden genomen. Het leven dat voor een ander leven wordt geruild, wordt genomen van een willekeurig levend wezen (meestal een mens voor een mens, of een klein dier voor een klein dier) dat zich op dat moment in de algemene nabijheid bevindt. Bovendien lijkt de verkregen levensduur onbepaald te zijn, zoals te zien is in Digby’s geval. Ned’s aanraking heeft geen abnormaal effect op een persoon die nooit dood is geweest, zoals blijkt uit Olive, die Ned vaak aanraakt.

Wonden of verwondingen die iemand bij leven zijn toegebracht, worden niet geheeld door Ned’s aanraking, maar de “weer tot leven gekomenen” schijnen geen nieuwe pijn van die verwondingen te voelen; toen Leo Gaswint weer tot leven werd gewekt, scheen hij geen last te hebben van de afschuwelijke verwonding aan zijn gezicht, die was toegebracht door de Rottweiler die hem doodsloeg. De uitwerking van Ned’s aanraking is echter blijkbaar anders voor organismen als fruit, schimmels of andere levende entiteiten van die soort; terwijl zij in de fysieke vorm blijven die zij in de dood hadden, bloeit een aardbei die Ned aanraakte terwijl hij zich voorbereidde om een taart te maken, op tot de mollige, rijpe vorm die zij in het leven had. Toen hij op Longborough zat, maakte hij een vriend in de uitwisselingsstudent, en terwijl hij samen speelde, sprong hij in een stapel dode bladeren, waardoor ze weer tot leven kwamen, en zo zijn vriend wegjoegen.

Ned’s aanraking werkt niet alleen op uiteengereten lijken, maar elk van de delen van dat lichaam zijn in staat om onafhankelijk van elkaar te werken zodra ze herrezen zijn. Ned ontdekte dit voor het eerst toen hij een misdadiger weer tot leven wekte die per ongeluk was onthoofd door een vallende brandtrap terwijl hij Emerson Cod ontvluchtte; het hoofd was nog steeds in staat te spreken, en het hoofdloze lichaam was in staat te bewegen en viel Ned en Emerson aan.

Zoals gezien bij Lawrence Schatz, kunnen zelfs de levens die door het terugbrengen van de doden zijn genomen, worden teruggebracht. Maar omdat de herleefden immuun zijn voor de nabijheidsregel, kan het leven nooit worden “teruggeruild”, volgens Ned.

Bekende familie

• Ned’s moeder – moeder
• Ned’s vader – vader
• Maurice – halfbroer
• Ralston – half-broer

Personages die door Ned’s aanraking weer tot leven zijn gewekt

Character	Episode	Notes
Digby	“Pie-lette”	Het eerste wezen dat Ned weer tot leven wekte. Een eekhoorn stierf zestig seconden daarna. Ned heeft Digby sindsdien niet meer aangeraakt.
Zijn moeder	“Pie-lette”	Hij hield haar meer dan een minuut in leven, waardoor Chucks vader stierf.
Naamloze crimineel	“Pie-lette”	Hij viel dood van een dak nadat hij was achtervolgd door Emerson Cod en werd geraakt toen Ned het vuilnis buiten zette. Gelukkig raakte Ned hem weer aan voordat de minuut om was.
Een andere naamloze crimineel	“Head” (uit Pushing Daisies: The Comic Book)	Deze aanraking is interessant omdat deze crimineel per ongeluk werd onthoofd door een brandtrap. Ned raakte zijn hoofd aan en hij was nog steeds in staat om te communiceren en zijn lichaam was nog steeds in staat om te bewegen.
Leo Gaswint	“Pie-lette”
Charlotte “Chuck” Charles	“Pie-lette”	Chuck is het tweede schepsel dat Ned langer dan een minuut in leven heeft gehouden zonder hem weer aan te raken.
Deedee Duffield	“Pie-lette”	Deedee werd gewurgd met een plastic zak, net als Chuck, door dezelfde moordenaar.
Matthew Miltenberger	“Pie-lette”	De oorzaak van zijn moord wordt niet onthuld. De verteller zegt dat hij een professionele duiker was die dood werd aangetroffen in de kreefttank van een steak- en kreeftenhuis van een franchise.
Bernard Slaybeck	“Dummy”	Werd overreden door Mark Chase, de president van Dandy Lion Worldwide Industries, om het defect van de Dandy Lion SX te verdoezelen.
Rick Page	“Dummy”	Was een van de kadavers die in plaats van crash test dummies hingen.
Beth	“Dummy”	Was een van de kadavers die in plaats hingen van crash test dummies, degene die voordat ze stierf, in een reuzenrad zat op een kermis.
Lawrence Schatz	“The Fun in Funeral”	Ironiek genoeg was het Lawrence die stierf in ruil voor Chuck’s leven.
Louis Schatz	“The Fun in Funeral”	Louis Schatz werd opgeschrikt door Wilfred Woodruff VI tijdens het eten van koeientong en stikte dood. Ned werd erin geluisd voor zijn moord.
30s Woman	“The Fun in Funeral”	Werd per ongeluk aangeraakt door Ned in de kelder van het Schatz Brothers Funeral Home. Eenmaal bijgekomen verwart ze Ned met haar man en vraagt hem of hij het gas heeft dichtgedraaid.
bejaarde man	“The Fun in Funeral”	Werd per ongeluk aangeraakt door Ned in de kelder van het Schatz Brothers Funeral Home. Zodra hij is bijgekomen, vraagt hij om niet te worden gereanimeerd.
Pidge	“Pigeon”	Een postduif die door Olive werd opgepikt. Ned wekte haar per ongeluk weer tot leven toen Olive haar tegen Ned’s handen wreef. Een kraai stierf zestig seconden daarna.
Bradan Caden	“Duif”	Lemuel “Lefty Lem” Weinger kaapte zijn vliegtuig en reed het in een flatgebouw.
Conrad Fitch	“Pigeon”	Stierf toen Braden Caden’s vliegtuig in zijn appartement vloog. Hij werd door Left Lem in een kofferbak in zijn woonkamer gestopt, waarna Lefty zijn identiteit aannam.
Jackson Lucas	“Pigeon”	Op dat moment was Lucas al begraven, zodat er nog maar weinig van zijn oogballen over was. Chuck toonde “een beetje waardigheid” door haar zonnebril op hem te zetten.
Lucas Shoemaker	“Girth”
Pinky McCoy	“Girth”
Harold Hundin	“Bitches”
Ramsfeld Snuppy	“Bitches”	In het begin, wilde Ned hem aanraken op de plaats van het misdrijf. Maar Emerson had een beter idee om hem op de begrafenis van Harold Hundin aan te raken, omdat volgens Emerson mensen “rennen als ze schuldig zijn”.
Anita Gray	“Smell of Success”	Anita was verkoold toen Ned haar aanraakte.
Tony DiNapoli	“Bitterzoet”
Billy Balsam	“Bitterzoet”	Deze aanraking was per ongeluk toen Ned op zoek was naar een rat in het vat met taffy bij Bittersweets. Toen hij Billy weer aanraakte, worstelde hij om Billy eruit te krijgen, alleen om Billy’s zus, Dilly te laten geloven dat hij hem had vermoord.
Victor Narramore	“Corpsicle”
Bill Richter	“Corpsicle”
Kentucky Fitz	“Bzzzzzzzzzzzzzz!”
Rocky Milano	“Circus, Circus”
Jackie Johnny	“Circus, Circus”
Sister Larue	“Bad Habits”
Joe	“Frescorts”
Barb	“Frescorts”
Ares Kostopolous	“Frescorts”
Bao Ting	“Dim Sum, Lose Some”
Perry	“Dim Sum, Lose Some”
The Great Herrmann	“Oh Oh Oh…It’s Magic”
Gustav Hoffer	“Robbing Hood”
Charles Charles	“Comfort Food”
Colonel Likkin	“Comfort Food”
Nora McQuoddy	“The Legend of Merle McQuoddy”
Aloysius	“Window Dressed to Kill”	Een neushoorn die Randy Mann achter in zijn busje had staan. Opgewekt als afleiding voor de politie.
Erin Embry	“Window Dressed to Kill”
Coco Juniper	“Window Dressed to
Roland “Rollie” Stingwell	“Water and Power”

Ned heeft ook verschillende insecten aangeraakt, kikkers, maar ook dood fruit, zodat zijn taarten eeuwige smaak hebben. Maar ook hiervoor geldt de regel van de tweede aanraking, dus hij is uiterst voorzichtig om verder contact te vermijden.

Characters dood doordat Ned iemand anders in leven hield

Character	Episode	Wie in ruil daarvoor in leven werd gehouden
Eekhoorn	“Taart-lette”	Digby
Charles Charles	“Pie-lette”	Ned’s moeder
Lawrence Schatz	“Pie-lette”	Charlotte “Chuck” Charles
Een kraai	“Duif”	Pidge
Dwight Dixon	“Comfort Food”	Charles Charles

Andere dingen die zijn gestorven doordat Ned dingen langer dan een minuut in leven hield, zijn duiven in ruil voor kikkers, een spin in ruil voor een vuurvlieg, vuurvliegjes voor andere vuurvliegjes, en bloemen in ruil voor het dode fruit dat hij voor zijn taarten gebruikt.

Achter de schermen

De negenjarige Ned wordt gespeeld door Field Cate.