Elke vijf seconden loopt iemand in dit land een traumatisch hersenletsel op; een derde van die gevallen zal ernstig genoeg zijn om een coma te veroorzaken. Artsen vertellen families vaak om constant met hun geliefden te praten, zelfs als ze bewusteloos zijn, maar de vraag is altijd geweest: Kunnen ze horen?
Voor het eerst, meldt CBS News-correspondent Ben Tracy, heeft de wetenschap misschien een antwoord.
Vier jaar geleden had Godfrey Catanus zijn handen vol. Hij was een nieuwe vader en een inspirerende jeugdpastor in Zuid-Californië. Hij leidde groepen vrijwilligers die hielpen bij de wederopbouw na de orkaan Katrina en reisde naar de Filippijnen op een liefdadigheidsmissie. Maar toen stuurde een bloedprop in zijn lever de 32-jarige en zijn vrouw Corinth met spoed naar het ziekenhuis.
“Er werd een halve meter darm uit hem gehaald en daarna kreeg hij een hersenbloeding waarvoor negen uur operatie nodig was,” zei Corinth.
Een medisch opgewekte coma redde zijn leven, maar de artsen vreesden dat Godfrey nooit meer wakker zou worden.
De kalmeringsmiddelen werkten en de artsen vertelden zijn vrouw dat hij nog steeds comateus was.
“Het is verwoestend; verwoestend deze persoon die ik het meest liefheb in deze wereld – dit is de vader van mijn kind – gewoon volledig verwoest,” zei Corinth, maar ze verloor nooit de hoop en sprak constant met haar man.
“Ik vertelde hem dat hij uit zijn coma moest komen, bad gewoon, las hem voor, hoe het met zijn dochter ging en hoe het met mij ging. Ik was op dat moment zwanger van onze tweede dochter,” zei ze.
Neurowetenschapper Theresa Pape gelooft in de helende kracht van stemmen.
In een baanbrekende klinische studie van Northwestern Medicine en het Hines VA Hospital voerde Pape hersenscans uit bij 15 comapatiënten, waaronder Godfrey. De resultaten van die studie, vrijgegeven donderdag, tonen aan dat wanneer patiënten onbekende stemmen hoorden, de hersenscans weinig activiteit vertoonden, maar wanneer ze naaste familieleden hoorden die hun namen riepen of praatten, lichtten de scans op.
“Met een zeer ernstig gewond brein kan worden gewerkt en het kan worden gerehabiliteerd,” zei Pape.
Pape’s team vroeg de families ook om verhalen op te nemen die geliefden zouden herkennen en ze gedurende anderhalve maand herhaaldelijk af te spelen met behulp van een koptelefoon. De verhalen werden afgespeeld voor acht van de patiënten, waaronder Godfrey. De andere zeven hoorden alleen stilte. De acht patiënten die de verhalen hoorden, herstelden aanzienlijk sneller.
“Net als het steeds weer doen van jumping jacks, denken we dat we die verbindingen in de hersenen oefenen en we denken dat dat ons helpt het herstel van het bewustzijn te zien,” zei Pape.
Corinths opname ging over een belofte die ze op hun trouwdag hadden gehouden.
“Hé Pe, we hebben een grappig verhaal over onze eerste kus, nietwaar?” zegt Corinth op de opname. “Ik vertelde je hoe ik een belofte maakte dat ik de eerste kus wilde bewaren voor het altaar op de trouwdag.”
“Door die zes weken zagen we wel een grote verandering,” zei Corinth. “Hij kwam van een punt waar er gewoon niets was tot een punt waar hij kon communiceren door naar zijn ogen te kijken, met zijn hoofd te knikken.”
Na drie maanden kwam Godfrey zwaar gehandicapt uit zijn coma, maar cognitief intact. Hij schrijft devoties voor zijn kerk met zijn iPad, die hem helpt te communiceren.
Hij zei zich te herinneren dat hij die stemmen hoorde toen hij in coma lag.
“Ik vond het troostend om te denken dat ze bij me waren,” zei Godfrey via zijn iPad.
“Ik begrijp dat we een lange reis maken, maar we doen deze reis in ieder geval samen,” voegde Corinth eraan toe. “Ga er niet van uit dat alleen omdat ze niet kunnen spreken of hun ogen niet openen, dat ze er niet zijn.”
De studie van Northwestern Medicine en Hines VA is beschikbaar in het tijdschrift “Neurorehabilitation and Neural Repair.”