Zo velen van ons hebben de pijn en jeuk van Poison Ivy ervaren dat zelfs niet-tuiniers geneigd zijn een oogje in het zeil te houden voor Poison Ivy, Poison Oak en andere jeukende of giftige planten. Voor het grootste deel zou niemand ooit overwegen een van deze planten te eten.
Maar de meesten van ons hebben wel eens van een cashew of tweehonderdtweeëntwintig genoten. Cashewnoten zijn een favoriet voor veel mensen, waaronder mijn moeder. De meeste Amerikanen zijn gewend aan de geroosterde, geroosterde en gezouten cashewnoten die in de kruidenierswinkels worden verkocht. Natuurvoedingswinkels verkopen cashewnoten die als “rauw” worden verkocht. Deze hebben een lichte, gebroken witte kleur en smaken bijna zoet. De meeste van deze “rauwe” cashewnoten zijn niet echt “rauw”. Deze cashewnoten worden verwerkt om de chemische hars urushiol te verwijderen, wat ook de chemische stof is die wordt aangetroffen in poison ivy en mango’s. De cashew is ook verwant aan de gifsumak en aan de pistachenoot.
Volgens Wikipedia produceren 32 landen in de wereld in totaal 3,1 miljoen ton cashewnoten per jaar. Interessant is ook dat Cashewnoten zijn gebruikt tegen tandabcessen en andere bacteriën.1
De Cashewboom kan zich zo wijd verspreiden als een basketbalveld. Zijn botanische naam is Anarcardium occidentale, en het is een subtropische (of tropische) altijdgroene boom die een valse vrucht produceert. Deze vrucht lijkt op een slanke rode of gele basis-“groene peper” zoals we die in de Amerikaanse kruidenierswinkels vinden. Deze eetbare valse vrucht wordt de Cashewappel genoemd. Mijn zus heeft de vrucht gegeten nadat ze in reepjes was gesneden en gegrild of gebakken. Ze zegt dat het gewoon goed smaakt, naar cactusvijgbladeren. Sommige mensen zijn dolenthousiast over de vrucht en het sap dat ervan wordt gemaakt, maar anderen spugen bijna omdat ze de smaak als “ongelooflijk afschuwelijk” bestempelen. De critteroloog van Dave’s Garden zei dat het vruchtensapconcentraat “…absoluut smerig was…het smaakte ongeveer zoals ginkgovruchten ruiken”.
 |
Speciale dank aan artcons van Dave’sGarden voor het gebruik van de foto links; een Cashewboom/rijpend vals fruit en de cashewnoten (doppen). Zie de voetnoten voor een link naar interessante informatie over plantenbestanden. Het item rechts is een weergave van een rijpe valse vrucht en cashew schil. |
 |
Hangend als een worm die uit het onderste uiteinde van een appel komt of als een Limaboon heet aan de appel gelijmd, is een schil; de ware vrucht van de Cashewboom. Deze heeft de vorm van een zeer grote limaboon of kidneyboon. In deze interessante dubbele schil zit niet alleen de chemische stof urushiol, maar ook, omhuld door een dun bruin omhulsel, het zaad: de gewaardeerde en dure cashewnoot. De noot bevindt zich in het bovenste deel van deze schil (het deel in de buurt van de valse vrucht), terwijl het onderste deel de hars bevat. Eenmaal geoogst, worden cashewnoten meestal gestoomd of geroosterd; minder vaak worden de cashewnoten geëxtraheerd zonder ze te roosteren.
De bladeren van de cashewboom bevatten ook urushiol volgens een internetsite genaamd wisegeek. Deze website merkt ook op dat verwerkte urushiol wordt gebruikt in andere producten, waaronder in afwerkingen, coatings en remvoeringen.2 Wie weet; misschien bevat urushiol ook een krachtige kankerbestrijder!
Hoewel iedereen allergisch kan zijn voor welke stof dan ook, kunnen echte rauwe cashewnoten ernstige, dodelijke allergische reacties veroorzaken.Natuurlijk zijn er veel andere planten die huidproblemen kunnen veroorzaken. Volgens Dermnetnz on-line kunnen zelfs goudsbloemen, uien, vijgen en kiwi’s de huid irriteren.3 Ook de ongelooflijk stinkende Ginkgo biloba boomvrucht produceert een stof genaamd Ginkgolic zuur dat de huid irriteert. De critteroloog van Dave’s Garden mailde me bijvoorbeeld deze reactie op het artikel: “Ik had een keer in de lente uitslag van een gifsumak op de universiteit van Chicago en klaagde tegen mijn arts van de studentenkliniek hoe oneerlijk dat was, terwijl ik niet eens ‘echt’ naar buiten was geweest, behalve dan om bij de Botany Pond te gaan zitten. Een passerende stagiaire hoorde me en vroeg me of ik onder de oude ginkgoboom had gezeten… toen ik ja zei, vertelde ze me dat tientallen jaren van het fruit dat rond de vijver was gevallen, een chemische stof in de grond had opgebouwd, en dat ik daar in korte broek had gezeten…
Zie de voetnoten voor een link naar een lijst van vele irriterende planten.
Dus, de volgende keer dat je van wat cashewnoten geniet, kun je je vrienden versteld doen staan met je enorme wijsheid. Maar pas op; ik heb een paar van die “gekke blikken” gekregen als ik deze vreemde paradox tussen Cashews en Poison Ivy ter sprake breng.
De moraal van het verhaal is: Als je een echt rauwe cashew eet, zou het wel eens de laatste cashew kunnen zijn die je ooit eet.
1 http://www.en.wikipedia.org/wiki/Cashew
2http://www.wisegeek.com/are-raw-cashews-really-poisonous.htm
3 http://www.dermnetnz.org/dermatitis/plants/