In een tijd waarin de rentetarieven op vaste deposito’s dalen, is het krijgen van een verzekerd inkomen voor gepensioneerden voor de rest van hun leven een uitdaging geworden. De aankoop van lijfrente van levensverzekeringsmaatschappijen is zeker een oplossing die zij kunnen bekijken voor een regelmatige cashflow na pensionering.
Een lijfrente is een gegarandeerd bedrag dat gedurende het leven van een abonnee wordt betaald. Hoewel verzekeraars verschillende soorten lijfrenteproducten aanbieden, variërend van pensioen voor het leven, pensioen aan echtgenoot bij overlijden van de lijfrentetrekker, is er geen voorziening voor het afkopen van het beleid in geval van behoefte aan geld voor een noodgeval. Er zijn opties waarbij het corpus pas na het overlijden van de belegger wordt teruggegeven aan de wettelijke erfgenaam, maar dit verlaagt het effectieve rendement.
Annuity-plannen zijn geschikt voor risicomijdende beleggers die hun pensioenspaargeld niet in aandelengerelateerde instrumenten willen parkeren. B Srinivas, hoofd van producten, ICICI Prudential Life Insurance Company, zegt dat lijfrenteproducten van levensverzekeraars ideaal zijn om in de pensioenbehoeften te voorzien, omdat ze niet kwetsbaar zijn voor factoren zoals marktvolatiliteit en veranderingen in de rentetarieven. “Lijfrenteproducten bieden een gegarandeerd inkomen voor het hele leven van de polishouder, waardoor ze financieel onafhankelijk kunnen zijn in hun gouden jaren,” zegt hij.
Sanjay Tiwari, directeur, strategie, Exide Life Insurance, zegt dat het belangrijk is om te beslissen over de spaarregeling om het vermogen te accumuleren dat in een later stadium kan worden omgezet in een lijfrente. “Een levensverzekering is een optie die dubbele zekerheid biedt, zowel voor sterfte als voor lang leven. Tijdens de accumulatiefase krijgt de familie bij een onverhoopt overlijden van de belegger een forfaitair bedrag uitgekeerd dat 10 keer de jaarlijkse premie bedraagt. Dit belastingvrije bedrag kan ook worden omgezet in een lijfrente, naar keuze van de klant. Als de belegger de opbouwfase overleeft, kan hij profiteren van de voordelen van een levenslang inkomen door het bedrag op de vervaldag om te zetten in een lijfrente,” zegt hij.
Typen lijfrente
Levensverzekeraars bieden twee soorten lijfrenteplannen – uitgestelde en onmiddellijke. In de onmiddellijke lijfrente plan, de belegger betaalt een forfaitair bedrag om pensioenuitkering te krijgen op regelmatige tijdstippen, zoals maandelijks, driemaandelijks, halfjaarlijks. Dit is geschikt voor degenen die na hun pensionering een bedrag ineens hebben ontvangen, zoals een gratificatie of een uitkering van het Werknemersfonds, of die een kapitaal hebben opgebouwd. Bij uitgestelde lijfrente bouwt een belegger geld op bij de verzekeringsmaatschappij door te beleggen in een pensioenplan en krijgt dan pensioen of regelmatige uitbetalingen na pensionering. Uitgestelde lijfrente biedt de klant ook de mogelijkheid om een derde van het corpus belastingvrij op te nemen als een forfaitaire som en de resterende tweederde om te zetten in een lijfrente.
Srinivas zegt dat een persoon in zijn late jaren ’40 of vroege jaren ’50, het uitgestelde lijfrente plan de voorgestelde optie is. “Aan de andere kant, voor een persoon die dicht bij zijn pensionering is, zou een onmiddellijke lijfrente het beste zijn,” zegt hij.
Op dezelfde manier raadt Tiwari aan dat men al in de jaren ’20 moet beginnen met investeren voor pensionering. “Vroeg beginnen zet niet veel druk op de liquiditeit en resulteert uiteindelijk in een enorm corpus dat kan worden omgezet in lijfrente. Daarom kunnen mensen in hun vroege levensfase overwegen om te kiezen voor uitgestelde lijfrenteopties in plaats van onmiddellijke lijfrente. Als iemand echter niet in staat is om op jonge leeftijd regelmatig te sparen, zou een onmiddellijke lijfrente op het moment van pensionering beter zijn, omdat men dan het plan kan kopen en onmiddellijk kan beginnen met het ontvangen van een regelmatig inkomen,” zegt hij.
Lage tarieven een punt van zorg
Aangezien de kortetermijnrente hoger is dan de langetermijnrente, wordt het voor verzekeraars een uitdaging om hogere tarieven te betalen voor lijfrentes, omdat het om langetermijnbetalingen gaat. Aangezien langetermijnobligaties niet altijd op de markt beschikbaar zijn, moeten verzekeraars het risico nemen om tegen lage tarieven te herbeleggen. Als gevolg daarvan wordt de prijs van lijfrenten hoger en vinden veel beleggers de huidige lijfrentetarieven onaantrekkelijk.
Deskundigen suggereren dat zowel verzekeraars als lijfrentetrekkers betere voordelen kunnen behalen als er sprake is van een zekere mate van risicodeling tussen de verzekeraar en de lijfrentetrekker. Beleggers moeten kijken naar de financiële stabiliteit van de verzekeringsmaatschappij en lijfrenteproducten kopen van een betrouwbaar merk.