Poppy

Maanpapaver, een van de vele bloeiende planten van de papaverfamilie (Papaveraceae), met name soorten van het geslacht Papaver. De meeste klaprozen komen voor op het noordelijk halfrond, en verscheidene soorten klaprozen worden gekweekt als tuinornament.

Maanpapaver heeft gelobde of ontlede bladeren, melkachtig sap, vaak knikkende knoppen op solitaire stengels, en vier- tot zesbladige bloemen met talrijke meeldraden rond de eierstok. De twee kelkbladen vallen gewoonlijk af als de kroonbladen zich ontvouwen. De vruchtknop ontwikkelt zich tot een bolvormig omhulsel met daarop een schijf gevormd door de stempels. De vele kleine zaden ontsnappen uit poriën onder de schijf wanneer de capsule door de wind wordt geschud.

Opium, waarvan morfine, heroïne, codeïne en papaverine zijn afgeleid, is afkomstig van de melkachtige latex in het onrijpe zaadkapsel van de papaver (Papaver somniferum), die inheems is in Turkije. Het is een eenjarige plant met 12,7 cm brede rozerode (paarse) of witte bloemen op planten van 1 tot 1,5 meter hoog, met gelobd of getand zilvergroen gebladerte. De opiumpapaver wordt ook gekweekt voor zijn niet-dodelijke rijpe zaden, die worden gebruikt als smaakstof, olie en vogelzaad (zie maanzaad). Roodbloemige en dubbele en halfdubbele soorten zijn tuinornamentals.

Een vijftigtal andere Papaver-soorten worden gekweekt voor hun aantrekkelijke bloemen of interessant gesneden loof. De oosterse papaver (P. orientale), die inheems is in het Midden-Oosten, heeft 15,2 cm grote scharlakenrode, zalmkleurige, roze, witte of rode bloemen op 1,2 meter hoge overblijvende planten. De wit-rode of wit-roze Shirley klaproos is een eenjarige variëteit die ontwikkeld is uit de maïsmapaver (P. rhoeas). De langbloemige klaproos (P. dubium) is een eenjarige die lijkt op de klaproos, maar met smallere, spits toelopende kapsels en kleinere, blekere bloemen. De IJslandse klaproos (P. nudicaule), uit Arctisch Noord-Amerika, is een kortlevende vaste plant van 30 cm hoog met geurende witte, oranje, roodachtige, of tweekleurige bloemen van 7,6 cm. De pauwpapaver (P. pavoninum)-met scharlakenrode bloemblaadjes met een donkere vlek aan de basis in bloemen van 2,5 cm hoog op 30 cm hoge planten-is een eenjarige uit Centraal-Azië.

De papaverfamilie is goed vertegenwoordigd in het westen van Noord-Amerika, met ten minste 13 geslachten. Californië is bijzonder rijk aan inheemse soorten. De bekendste daarvan is de Californische klaproos (Eschscholzia californica), een eenjarige met schitterende oranjekleurige bloemen die op grote schaal genaturaliseerd is in Californië, Australië en India.

Andere decoratieve leden van de papaverfamilie zijn de Matilija klaproos (Romneya coulteri), met 15,2 cm (6-inch) geurende witte bloemen op een 2,4 meter (7.9-voet) hoge overblijvende kruidachtige plant, inheems in het zuidwesten van Noord-Amerika; de pluimpapaver, lid van het Aziatische geslacht Macleaya, gekweekt om zijn interessant gelobde reusachtige bladeren en 2 meter (6.6 meter hoge bloemaren; planten van het geslacht Bocconia, houtachtige struiken uit tropisch Amerika met een mild klimaat, die gewaardeerd worden om hun grote snijbladeren; de sneeuwpapaver (Eomecon chionantha), een vaste plant uit China, met witte komvormige bloemen in trossen; en de flaming poppy (Stylomecon heterophylla), met paars gecentreerde steenrode bloemen op een eenjarige plant uit het westen van Noord-Amerika. Tot het geslacht Meconopsis behoort ook de Welshe klaproos.