Na meer dan een jaar geen albums meer te hebben uitgebracht met zijn band Primus, brengt Les Claypool zijn slap-bass licks terug naar het publieke oor met “Live Frogs – Set 1.” Zoals de titel suggereert, is de CD de eerste van twee live-opnames met Claypool’s nieuwste zijproject, “Colonel Les Claypool’s Fearless Flying Frog Brigade.”
Net als Primus, of een van Claypool’s andere bands, is de Frog Brigade niet gemakkelijk onder te brengen in een muzikaal genre. De instrumenten gebruiken veel elektronische effecten en klinken uiteindelijk als spacey geluidsgolven. Hoe de muziek ook uitpakt, Claypool zorgt er altijd voor dat hij zich omringt met uitstekende muzikanten die zijn experimentele visies delen.
Voor deze specifieke groep verzamelde Claypool de originele Primus-gitarist Todd Huth, saxofonist Skerik, gitarist Eenor, drummer Jay Lane en toetsenist Jeff Chimenti. Eenor was de vreemde eend in de bijt van de groep, geselecteerd uit een aantal kandidaten die reageerden op een personeelsadvertentie, zoals Claypool aan het publiek uitlegt in een terzijde op de CD.
De dialoog die Claypool met het publiek voert, helpt om de live-ervaring in de opname te behouden. Hij is niet bang om midden in een nummer te stoppen om luisteraars te informeren over wie de volgende solo gaat spelen. Hij is ook niet bang om zijn eigen bandmaat, Skerik, de les te lezen over het overschrijden van de toegestane tijd voor solo’s. Op een toon tussen bewondering en afkeuring zegt Claypool: “You are a rebellious man.”
Hoewel het niet rebels is, is het uitbrengen van een live-cd voor elke artiest riskant. Er is geen moment waarop de werkelijke kwaliteit van de muzikanten zo duidelijk naar voren komt als wanneer ze uit de studio en op het podium staan. Maar Claypool’s risico loont de moeite: “Live Frogs – Set 1” toont zijn ware instrumentale vaardigheid en vangt de pure essentie van spontane creatie. Hoewel het niet met zekerheid te zeggen is, lijkt het erg geloofwaardig dat minstens de helft van de 66 minuten van de CD ter plekke tijdens de show verzonnen werden. Hoe rek je anders zeven nummers tot die lengte? Claypool’s liefde voor improvisatie is wat hem ertoe aanzet zulke eclectische samenkomsten van muzikanten te creëren en zijn eigen stijl door te drukken.
Nou, de Claypool-stijl is iets waar je van houdt of die je haat. De beste manier waarop ik het kan beschrijven is als zeer aantrekkelijk lawaai. Het is altijd upbeat, en op zijn best komt het het dichtst bij echte muzikale vernieuwing. Maar vreemd is het zeker. De rariteiten die in Primus worden gecreëerd lijken tam vergeleken met de dingen die Claypool met zijn andere groepen bedenkt. Het openingsnummer van de show is een cover genaamd “Thela Hun Ginjeet,” en de tekst reikt niet veel verder dan die woorden (als ze tellen als woorden) die melodieus worden geschreeuwd. Alle nummers op de CD zijn covers, maar de meeste zijn van andere Claypool-projecten. Men zou geneigd kunnen zijn zich af te vragen of artiesten zichzelf kunnen coveren. Ik weet het eerlijk gezegd niet, maar luisteraars mogen meer van hetzelfde verwachten met de opvolger van de Frog Brigade, “Live Frogs – Set Two,” waarop de band het volledige Pink Floyd album “Animals” zal coveren. Die wordt deze zomer verwacht.
Er zijn een aantal dingen die verfrissend zijn aan dit album. Het is geweldig om te zien dat een man als Claypool nog steeds experimenteert met zijn muziek en niet probeert om iemand anders dan zichzelf te behagen. Dit album wordt uitgebracht op zijn eigen label, Prawn Song Records. Het zou waarschijnlijk nooit zijn uitgebracht ware het niet van zijn recente deal met een tak van Sony record distribution.
Maar in alle incarnaties van Claypool, is er iets bekends dat fans van zijn werk zal troosten. Deze troost komt voort uit Claypool’s eigen liefde voor zowel de muziek die hij maakt als de muziek die anderen maken. Halverwege de song op “Hendershot” verkondigt hij: “Ik kan echt niet over de schoonheid van dit alles heen, de schoonheid die … surfsaxofoon is.”
Hoe ver Claypool ook gaat met zijn muziek, hij heeft het talent om het te ondersteunen. Hij is zeker een van de meest bekwame basgitaristen in de populaire-muziekarena en ook een van de betere entertainers die geen pyrotechniek gebruikt.