Ik herinner me dat ik met mijn partner naar een bokswedstrijd ging kijken in een pub in Bondi. Ik kwam daar als eerste aan en haalde voor hem een biertje en voor mij een frisdrank uit de bar. Ik was toen hoogzwanger en besefte al gauw dat iedereen naar me keek omdat het leek alsof ik twee alcoholische drankjes in mijn hand had. Ik had echt het gevoel dat ik daar niet thuishoorde, ook al dronk ik niet, en ik haatte het om zo bekeken te worden.
Hoe meer ik me liet zien, hoe minder ik deed, en de verveling nam toe toen het tot me doordrong dat ik de helft van de dingen die ik normaal zou doen, niet meer kon doen.
Mijn babymoon in Port Douglas was een keerpunt. Mijn partner en ik wilden op een van de boten stappen om het rif te bekijken, maar hoogzwangere vrouwen werden als een risico beschouwd en mochten niet aan boord.
Terneergeslagen en leeggelopen zaten we bij het zwembad van het hotel. Ik was er kapot van dat ik op vakantie was op het Groot Barrièrerif, maar het niet kon meemaken. Ik lag tijdens mijn zwangerschap voortdurend te luieren, en voor wie graag bezig is, kan dat na verloop van tijd behoorlijk irritant zijn.
Mijn partner en ik hebben toen een pact gesloten om meer tijd met elkaar door te brengen en de rest van mijn zwangerschap zijn we regelmatig uit eten geweest en hebben we veel afspraakjes gemaakt. We besteedden tijd aan elkaar om dingen te doen waar ik me prettig bij voelde (en waar ik lichamelijk toe in staat was) en planden dingen zo vroeg mogelijk op de dag om ’s avonds minder moe te zijn.
LEES MEER: Moet ik voor twee eten?
Ik ben dankbaar dat ik zo lang in mijn zwangerschap aan het werk ben gebleven. Ik had het gevoel dat als ik eerder klaar was geweest, ik de babykamer had ingericht, had genesteld, schoongemaakt, alles had georganiseerd en had gedacht: “Wat nu?”
In plaats daarvan was ik op donderdag klaar met werken, een week voordat ik uitgerekend was, had ik op zaterdag mijn babyborrel en braken mijn vliezen die zondagavond! Twee dagen later werd mijn prachtige zoon geboren, na te zijn ingeleid.
Toen ik me tijdens mijn zwangerschap verveelde, voelde ik me ondankbaar en een beetje alleen. Ik had fysiek een droomzwangerschap, een geweldige partner aan mijn zijde en ik ben bevallen van een ongelooflijke babyjongen die mijn hele wereld is. Maar nu begrijp ik dat geen enkele zwangerschap hetzelfde is, en dat geen enkele ervaring of gevoel dat ik tijdens mijn zwangerschap heb ervaren, minder waardevol is dan dat van een andere vrouw.
En nu hij er is, kan ik gerust zeggen dat ik me niet meer verveel, maar gewoon helemaal smoorverliefd ben!
*Namen zijn veranderd