Televisiejournalist
In vogelvlucht…
Bronnen
ABC News correspondent Deborah Roberts is een van de meest zichtbare Afro-Amerikaanse vrouwen in het televisienieuws. Als correspondent bij het hooggewaardeerde ABC News programma 20/20, staat de in Georgië geboren journaliste bekend om haar harde interviews en rustige kalmte onder druk. “Roberts is een donkere schoonheid in een industrie die de voorkeur geeft aan blanke, zo niet blonde vrouwen,” merkte Essence schrijfster Audrey Edwards op over de moeilijkheid om een status als die van Roberts te bereiken in de omroepjournalistiek.
Roberts werd geboren in 1960, in Perry, een klein stadje in de buurt van Macon, Georgia. Ze was het zevende van negen kinderen in een verarmd gezin, maar Roberts heeft opgemerkt dat ze in haar jeugd geen echte ontberingen heeft gekend. “Mijn ouders hadden het zeker moeilijk,” vertelde ze Edwards in Essence, “maar omdat we altijd geld hadden voor alles wat we nodig hadden, dacht ik dat we goed af waren. “Gefascineerd door nieuwsuitzendingen op televisie, koesterde Roberts al op jonge leeftijd ambitieuze plannen, al waren ze vaag. “Ik heb altijd een gevoel van richting gehad,” vertelde ze Edwards. “Ik zag mezelf al in New York City, hoewel ik er nog nooit geweest was. Ik wist gewoon dat ik iets groters zou gaan doen dan Perry, Georgia. Ik had die rusteloosheid, dat verlangen om iemand te zijn.”
Een graad in omroepjournalistiek aan de Universiteit van Georgia hielp Roberts op dat pad te komen. Tijdens haar vrije zomers liep ze stage bij een televisiestation in Macon, en ook bij een lokale Publieke Omroep (PBS). Na haar afstuderen werd ze aangenomen als nieuwsverslaggeefster en correspondente bij WTVM-TV, een Columbus-zender. “Mijn familie dacht dat ik een ster was,” herinnerde ze zich in het Essence interview, want ze waren dolblij haar op de lokale televisie te kunnen zien. In 1984, na twee jaar bij WTVM, ging Roberts naar een station in Knoxville, Tennessee als algemeen verslaggeefster. Drie jaar later maakte ze de overstap naar een grotere markt toen ze verslag begon te doen voor WFTV-TV in Orlando, Florida. Bij dat station was ze presentatrice voor de National Aeronautics and Space Administration (NASA) tijdens de lanceringen van de spaceshuttle, en af en toe was ze ook co-anchor van het weekendnieuws.
NBC News-managers vonden Roberts’ stijl goed, en huurden haar in om verslag te doen vanaf de bureaus in Atlanta en vervolgens Miami. Ze werd ook naar Spanje gestuurd om de Olympische Zomerspelen van 1992 in Barcelona te verslaan. Het was in deze periode van haar carrière dat ze haar toekomstige echtgenoot, Today Show meteoroloog Al Roker, ontmoette, toen ze werd aangetrokken om als gastanchor te fungeren in NBC’s eerbiedwaardige ochtend nieuwsshow. Aanvankelijk was er geen romantische vonk, maar na haar verhuizing van Miami naar New York City in 1992, toen NBC News haar correspondent maakte voor haar prime-time nieuwsmagazine Dateline NBC, raakten de twee bevriend. Toen ze een keer de stad uit ging voor een opdracht, paste Roker bij haar in huis. “Toen ik terugkwam,” vertelde Roberts aan People magazine, “had hij bloemen achtergelaten, de koelkast gevuld en een heel lief briefje geschreven.”
Roker vroeg Roberts ten huwelijk tijdens een bezoek aan de Grand Canyon. Ze trouwden in september 1995, slechts drie maanden nadat Roberts was overgestapt naar ABC News. Haar NBC-contract liep ten einde, en Roberts was geschokt toen ze een telefoontje kreeg van de ervaren omroepjournaliste Barbara Walters,
In één oogopslag…
Geboren op 20 september 1960, in Perry, GA; dochter van Ben (een zakenman) en Ruth (een huisvrouw) Roberts; getrouwd met Al Roker (een TV-weerman), 16 september 1995; kinderen: Leila. Opleiding: Universiteit van Georgia, afgestudeerd in 1982.
Carrière: WTVM-TV, Columbus, GA, verslaggever, 1982-84; WBIR-TV, Knoxville, TN, verslaggever met algemene opdracht, 1984-87; WFTV-TV, Orlando, FL, bureauchef, veldanker van de National Aeronautics and Space Administration (NASA), en co-anchor van het weekendnieuws, alle 1987-90; NBC News, bureaus in Atlanta, GA, en Miami, FL, correspondent voor algemene opdrachten, 1990-92, daarna correspondent voor Dateline NBC, 1992-95; ABC News, New York City, correspondent voor 20/20, 1995-.
Awards: Distinguished Alumnus award, University of Georgia, 1992; nominatie Emmy award, ca. 1992, voor verslaggeving Olympische Spelen 1992; Orlando Sentinel award, beste lokale vrouwelijke presentator; Clarion award, voor 20/20 verhaal over Amish gemeenschap.
Toespraken: Thuis-New York, NY. Kantoor-20/20, ABC News, 147 Columbus Ave., New York, NY 10023.
Lange 20/20-correspondent, die haar uitnodigde voor een sollicitatiegesprek. Dat eerste jaar leverde Roberts een profiel van burgerrechten pionier Rosa Parks, en interviewde Yolanda Saldivar, opgesloten voor de moord op Tejano ster Selena, vanuit de gevangenis.
De Roberts-Roker unie was opmerkelijk voor het samenbrengen van twee topnamen in de omroepjournalistiek die werkten voor concurrerende netwerken. De ceremonie vond plaats in de St. Thomas Episcopal Church in Manhattan, waar het Boys’ Choir of Harlem zong. Er volgde een receptie in het Essex House hotel, die werd bijgewoond door vele grootheden uit de nieuwsomroep, waaronder rivalen van de respectievelijke ABC en NBC ochtend nieuwsshows. Het paar ging op huwelijksreis naar Frankrijk.
Roberts verwierf een solide reputatie met haar 20/20 opdrachten. In 1997 won ze een prijs met een verhaal over seksueel misbruik in een Amish-gemeenschap in Pennsylvania. Ze reisde naar Afrika met een groep Afro-Amerikanen op een genealogische missie om de plaatsen te bezoeken waar hun voorouders in slavernij waren afgevoerd, en ze reisde door het door oorlog verscheurde Rwanda om verslag te doen van de benarde situatie van de vluchtelingen daar. Onderweg perfectioneerde ze een rustige, maar formidabele interviewstijl. “Deborah’s magie is dat ze overkomt als een heel echt persoon, maar dat ze geen blad voor de mond neemt als het op interviewen aankomt,” vertelde voormalig NBC-collega Matt Lauer, co-host van de Today Show, aan Edwards in Essence. “Ze stelt elke vraag die ze zou moeten stellen, wat een beetje zenuwslopend is omdat mensen niet verwachten dat ze zo hard is als ze is.”
Roberts is ook presentatrice van een show op kabelnetwerk Lifetime, Lifetime Live, en fungeert af en toe als anchor voor ABC’s World News Weekend; op andere momenten is ze co-host van Good Morning America, dat op hetzelfde moment wordt uitgezonden als Roker’s Today Show. De drukke journaliste voegde een nieuwe plicht toe aan haar schema toen zij en Roker in 1998 ouders werden van een dochter, Leila. Ze wonen in een herenhuis aan de East Side van Manhattan, en ondanks de hectiek van haar carrière, die haar vaak dagenlang van huis, echtgenoot en dochter weghaalt, corrigeert Roberts dat op kleine maar zinvolle manieren. Ze belt vaak, zoals ze Edwards in Essence vertelde. “Ik wil de hele dag door naar het leven van mijn man en mijn kind gluren: hoe ging zijn vergadering? Wat is er op de school van mijn dochter gebeurd? Ik bel ze vanuit de taxi op mijn mobieltje op weg naar het vliegveld. Ik bel vanuit kantoor. Als ik niet thuis kan zijn voor iets belangrijks, stuur ik mijn man bloemen of ballonnen naar mijn dochter.”
De eisen van Roberts’ carrière werden zwaarder op 11 september 2001, met de aanslagen op het World Trade Center en het Pentagon. Ze maakte veel lange dagen. “Hoe triest en tragisch de terroristische aanslagen ook zijn, het verslaan ervan kan een soort stimulans zijn,” vertelde ze Edwards in Essence. “Het raakt aan de reden waarom ik van het vak hou. Ik doe verslag van dit historische, monumentale verhaal.” Zo’n positieve instelling, beweren Roberts vrienden en familie, was al in haar jeugd duidelijk, en zij beaamde dat. “Ik denk dat ik er altijd vanuit ben gegaan dat de dingen wel goed zullen komen – dat ik het kan en dat ik het zal doen,” vertelde ze Essence. “Nu, dat wil niet zeggen dat ik totaal naïef ben over mislukkingen en uitdagingen. Ik zou in een droomwereld leven als ik dacht dat er nooit een gelegenheid is geweest dat mij iets negatiefs is overkomen omdat ik zwart of een vrouw ben. Maar ik heb dat nooit als een reden gezien om te falen.”