Abstract
Armworstelen neemt toe in populariteit en wordt vooral beoefend onder jongeren als recreatieve of professionele sport. Tijdens deze sport kunnen verschillende letsels ontstaan in de spieren, ligamenten, aders en radiale zenuwen, vooral in de humerus. De follow-up periode kan oplopen tot 16 maanden, vooral bij patiënten met letsel aan de radiale zenuw. Hoewel de behandelingsmethoden van patiënten met humerusfracturen variëren naar gelang van de patiënt en de arts, wordt gekozen voor chirurgische of conservatieve behandeling.
Keywords
Armworstelen, Humerusschachtfractuur, Radiaal zenuwletsel
Inleiding
Armworstelen is een sport die begint met twee mensen, meestal door wederzijdse posities rond een tafel in te nemen, hun ellebogen op de tafel te plaatsen en hun handpalmen samen te voegen, en te eindigen met de rug van de hand van de tegenstander die de vloer van de tafel raakt . Armworstelen wordt in vele landen over de hele wereld voor sport- of amusementsdoeleinden beoefend, en het komt steeds meer voor. Deze sport wordt over het algemeen gezien als een show van kracht onder jonge mensen.
Hoewel deze sport onschuldig lijkt, kan het verschillende verwondingen veroorzaken zoals spier-, gewrichts-, bindweefsel-, zenuwletsel en extremiteitsfractuur wanneer het verkeerd wordt uitgevoerd. De meeste verwondingen bij armworstelen zijn weke delen verwondingen zoals verstuiking van de spieren van de schouder, pols en ellebooggewrichten. Er kunnen echter verschillende soorten fracturen optreden tijdens armworstelen zoals de spiraal fractuur van de humerus schacht met of zonder vlinder fragment , fractuur van de mediale humerus epicondylus , radiale kop fractuur met anterieure dislocatie, zelfs een radiale schacht fractuur .
Tijdens de wedstrijd ontstaat een aanzienlijke torsie als gevolg van torsie en axiale krachten in de humerus schacht . Wanneer de humerusschacht deze krachten niet kan weerstaan, kunnen spier-, gewrichts-, bindweefsel-, zenuwletsel en fractuur optreden . Terwijl het ellebooggewricht in flexie wordt gefixeerd door de spieren biceps en brachialis, wordt het schoudergewricht actief inwendig geroteerd tegen de tegenstander door de spieren pectoralis major, subscapularis en teres major. Tijdens de wedstrijd nemen de armworstelaars tegengestelde posities in, waarbij de verdedigende armworstelaar een houding aanneemt of gedwongen wordt aan te nemen waarin zijn zwaartepunt en dus zijn lichaamsgewicht is verschoven. Wanneer de aanvallende worstelaar de aanval voortzet, strekken de interne rotator schouderspieren van de verdediger zich plotseling en passief, waarbij zij van hun maximale concentrische contracties overgaan in een excentrische compensatoire contractie, resulterend in een intense rotatiekracht .
Mechanisme van humerusfractuur bij armworstelen
Na armworstelen zijn in de literatuur verschillende soorten fracturen gerapporteerd, maar de meest voorkomende fractuur is de humerusschachtfractuur. Een fractuur van de humerus als gevolg van armworstelen werd voor het eerst gemeld in 1975 . Er is gerapporteerd dat 4-6% van de extremiteit fracturen humerusschacht fracturen zijn. Onder de fracturen van de humerusschacht is de meest voorkomende regio 1/3 midden-regio fracturen, en spiraalvormige fracturen komen het meest voor. Bij fracturen veroorzaakt door torsiekrachten ontstaat eerst een breuklijn op het botoppervlak. De spiraalvormige breuklijn wordt gevormd als gevolg van hoge energetische spanning. Spiraalbreuken hebben twee verschillende breuklijnen, waarvan de ene een schuine lijn is die rond het bot draait, en de andere longitudinaal is en zich uitstrekt tot het proximale en distale van de spiraal . Deze breuken zijn beschreven als een sterke interne rotatie kracht gecreëerd door de subscapularis, pectoralis, en latissimus dorsi spieren in de schouder, die worden weerstaan door de externe rotatie kracht van een tegenstander of een andere tegenkracht . Ook krachtige elleboogbuiging en inwendige rotatie van de schouder kunnen leiden tot fracturen van spiraalvormige aard zijn gemeld in de literatuur . Volgens sommige auteurs, pure rotator kracht zonder axiale belasting op de humerus veroorzaakt alleen spiraal fractuur, terwijl axiale belasting en rotator kracht kan leiden tot een vlinder fragment . Sommige auteurs vermeldden dat factoren zoals de positie van het lichaam en de arm tijdens een wedstrijd, vermoeidheid, spierhypertrofie van de spier en het lichaamsgewicht de plaats en het type van de humerusfractuur kunnen bepalen . Het is vermeld in de literatuur dat patiënten met regelmatige sportactiviteit alleen spierverrekkingen kunnen verwonden .
Frequentie van humerusfractuur bij armworstelen
In een studie van 93 patiënten met een gesloten humerusfractuur, werd vastgesteld dat slechts negen patiënten (8%) een fractuur hadden als gevolg van armworstelen . In een andere studie werd gemeld dat humerusfractuur als gevolg van armworstelen in 30 gevallen werd gezien in de algemene bevolking . In een andere studie uitgevoerd met 123 jonge soldaten die humerusschachtfracturen hadden in 2020, werd gerapporteerd dat armworstelen de oorzaak was van de fractuur in 65 (52,8%) van de gevallen .
Andere verwondingen met of zonder een fractuur van de humerus bij polsarmworstelen
Een scherp fragment van de humerus kan verwante structuren beschadigen zoals de arteria brachialis en de nervus medianus of radialis . In de literatuur is ook gemeld dat er letsel kan optreden aan de nervus radialis als gevolg van armworstelen. Hoewel het percentage beschadigingen van de nervus radialis ten gevolge van een humerusschachtfractuur 9,1% en 11,3% bedroeg in de normale populatie, werd het percentage beschadigingen van de nervus radialis ten gevolge van een humerusschachtfractuur door armworstelen gerapporteerd als 23% en 26,2% . Er is gerapporteerd dat de radiale zenuw meestal gewond raakt bij de spiraalvormige fractuur van de schacht van de humerus, maar ook vaak bij schuine fracturen. Er is ook vastgesteld dat het herstel van de nervus radialis verlamming in de bovenarm een merkbaar niveau bereikt in een gemiddelde van 5-7 maanden na het letsel en deze periode kan verlengd worden tot 16 maanden . Als gevolg van een beschadiging van de nervus radialis kan zwakte en atrofie optreden in de polsspieren, vooral in de strekspieren van de pols. Er wordt ook gesteld dat deze zwakte 6 maanden aanhoudt .
Risicofactoren
Verschillende factoren zijn geïdentificeerd die mogelijke armblessures tijdens het armworstelen kunnen vergemakkelijken. Deze omvatten biomechanische factoren zoals de positie van het lichaam en de arm tijdens armworstelen, anatomische eigenaardigheid van bot, botkwaliteit (osteoporose), getrainde versus ongetrainde worstelaars, nieuwere versus ervaren worstelaars enz. kunnen worden opgesomd als factoren.
Leeftijdsbereik van gevallen
Fractuur van de humerus bij een fitte jonge man na armworstelwedstrijd is gezien in een zeldzame gebeurtenis . Breuken van de humerusschacht kunnen op elke leeftijd voorkomen bij iedereen die zich met dit soort sport bezighoudt. De patiënten met een humerus fractuur varieerden in leeftijd van 22 tot 48-jaar oud, met een gemiddelde van 31,2 jaar. Ook werd gemeld dat de gevallen gemiddelde (± SD) leeftijd was 21,7 ± 3,9 jaar in een andere studie .
Letsels vaker voor in welke arm?
Het is gemeld dat fracturen meestal voorkomen in de rechterarm en de linkerkant van de rechterarm .
Behandelingsmethoden
Tegenwoordig worden twee verschillende behandelingsmethoden het meest gebruikt bij de behandeling van humerusschachtfracturen. Dit zijn de chirurgische methode en de conservatieve methode. De eerste benadering is de chirurgische methode; open reductie, interne fixatie, en rust van de arm met gips of spalk. De tweede benadering is de conservatieve methode, die wordt gevolgd door rust van de arm met gips of spalk. Fracturen van de humerus worden vaak succesvol behandeld met conservatieve behandeling, maar zelden kan een operatieve behandeling nodig zijn. Een verplaatste fractuur moet worden beheerd door open reductie en interne fixatie als er een vasculair of neuraal letsel .
In sommige literatuur studies, werd gemeld dat patiënten conservatief of chirurgisch werden behandeld en herstelden zonder complicaties . Wij geven de voorkeur aan de conservatieve follow-up methode na overleg met de orthopeed, indien er geen tekenen zijn van radiale zenuwbeschadiging of vasculair letsel bij diegenen die zich op onze spoedafdeling hebben gemeld vanwege armletsel ten gevolge van armworstelen. Ook geven wij de voorkeur aan de chirurgische methode voor mensen met tekenen van nervus radialis of vasculaire schade (figuur 1).
Figuur 1: Conservatieve follow-up met gips van een 17-jarige patiënt met humerusschachtfractuur na armworstelwedstrijd . Bekijk figuur 1
Conclusie
Als gevolg hiervan is armworstelen een type sport dat onschuldig lijkt, maar ernstige complicaties kan veroorzaken wanneer het zonder professionele training wordt uitgevoerd. Hoewel de behandeling van patiënten met humerusfracturen varieert naargelang de patiënt en de arts, wordt deze chirurgisch of conservatief bepaald. Naast humerusfracturen kunnen patiënten letsels hebben aan weke delen, bloedvaten, spieren en radiale zenuwen. Naast humerusfracturen kunnen patiënten ook letsels hebben aan weke delen, bloedvaten, spieren en radiale zenuwen. Bij het eerste onderzoek en de follow-up van de patiënten moet er dan ook rekening mee worden gehouden dat er schade kan zijn aan de andere anatomische structuren van de arm, met name de humerus, en of er complicaties kunnen optreden in met name de ader en de radiale zenuw. Men moet in gedachten houden dat de follow-up periode van de patiënten tot 16 maanden kan duren, afhankelijk van de complicatie status.
- Khashaba A (2000) Broken arm wrestler. Br J Sports Med 34: 461-462.
- Ogawa K, Ui M (1997) Humeral shaft fracture sustained during arm wrestling: report on 30 cases and review of the literature. J Trauma 42: 243-246.
- Cordey J, Grütter R, Johner R (2000) The mechanical strength of bones in torsion application to human tibiae. Injury 31: 68-94.
- Nordin M, Frankel VH (2001) Basic biomechanics of the musculoskeletal system. Williams & Wilkins, Lippincott, USA.
- Tytherleigh-Strong G, Walls N, McQueen MM (1998) The epidemiology of humeral shaft fractures. J Bone Joint Surg Br 80: 249-253.
- Brismar BO (1975) Fracture of the humerus from arm wrestling.
- Owen TD (1992) Humeral fractures in ‘arm wrestlers’. Br J Clin Pract 46: 98-99.
- Ogawa K, Ui M (1996) Fracture-separation of the medial humeral epicondyle caused by arm wrestling. J Trauma 41: 494-497.
- Kim K-E, Kim EJ, Park J, Kim SW, Kwon J, et al. (2020) Humerusschachtfractuur en radiale zenuwverlamming bij Koreaanse soldaten: Focus op arm worstelen gerelateerd letsel. BMJ Mil Health.
- Moon M-S, Young-Wan M, Sihn J-C, Sung-Sim K (1997) Arm-wrestler’s injury: Een verslag van dertien gevallen. J Orthop Surg 5: 29.
- Low BY, Lim J (1991) Fractuur van humerus tijdens armworstelen: Verslag van 5 gevallen. Singapore Med J 32: 47-49.
- Bumbaširevic MŽ, Lešic AR, Andelkovic SZ, Palibrk TD, Milutinovic SM (2014) Fracturen van de humerus tijdens armworstelen. Vojnosanit Pregl 71: 1144-1146.
- Citak M, Backhaus M, Seybold D, Muhr G, Roetman B (2010) Armworstelblessures–verslag van 11 gevallen met verschillende letsels. Sportverletz Sportschaden 24: 107-110.
- Ahcan U, Aleš A, Završnik J (2000) Spiraalfractuur van de humerus veroorzaakt door armworstelen. Eur J Trauma 26: 308-311.
- Shao YC, Harwood P, Grotz MRW, Limb D, Giannoudis PV (2005) Radial nerve palsy associated with fractures of the shaft of the humerus: Een systematische review. J Bone Joint Surg Br 87: 1647-1652.
- Tsai C-H, Fong Y-C, Chen Y-H, Hsu C-J, Chang C-H, et al. (2009) De epidemiologie van traumatische humerusschachtfracturen in Taiwan. Int Orthop 33: 463-467.
- Mahabier KC, Vogels LMM, Punt BJ, Roukema GR, Patka P, et al. (2013) Humerusschachtfracturen: Retrospectieve resultaten van niet-operatieve en operatieve behandeling van 186 patiënten. Injury 44: 427-430.
- Schwab TR, Stillhard PF, Schibli S, Furrer M, Sommer C (2018) Radial nerve palsy in humerusschachtfracturen met interne fixatie: Analyse van management en uitkomst. Eur J Trauma Emerg Surg 44: 235-243.
- Mayfield CK, Egol KA (2018) Humerusfracturen opgelopen tijdens armworstelen: Een retrospectieve cohortanalyse en review van de literatuur. Orthopedics 41: e207-e210.
- Pasquina PF, O’Connor FG (1999) Olecranon fractuur opgelopen bij armworstelen. Phys Sportsmed 27: 81-87.
- Heilbronner DM, Manoli 2nd A, Morawa LG (1980) Fractures of the humerus in arm wrestlers. Clin Orthop Relat Res, 169-171.
- Sahin, Taner; Nur Yılmaz, Hanife; Koc, Nihal; Yüksel, Hatice Merve; Hadi Gürbüz, Abdullah; Eryılmaz, Alihan. ATUDER 15. Ulusal Acil Tıp Kongresi & 6e Intercontinentale Congres voor Spoedeisende Hulp Geneeskunde . 252019213855-15-acil-tip-bildiri-kitabiL.pdf. 2019 . p. 293-4. Last Accessed: September 8,2020.
Citation
Sahin T (2020) Arm Wrestling Related Injuries: A Literature Review. Int Arch Orthop Surg 3:022. doi.org/10.23937/2643-4016/1710022