Het discours over nepvlees concentreert zich meestal rond hamburgers, met hun schijnbaar onmogelijke vleesachtige textuur en roze kern. Maar pasteitjes zijn niet de enige vorm die de makers van unheimisch vlees op de markt brengen: ze zijn er ook in tubes, compleet met worstvormig omhulsel.
Deze browser ondersteunt het video-element niet.
Wel, soms. Niet alle niet-honden zijn gelijk geschapen, en sommige fabrikanten doen hun werk veel overtuigender dan andere. Bij het kiezen van een nepworst, de parameters zijn vrij veel hetzelfde als het kiezen van een echte, hoewel de normen zijn iets verschoven. Textuur, smaak, en een pittig omhulsel zijn de sleutel, en slechts een (van de zes) van de aanbiedingen die ik probeerde kwam zelfs dicht bij het echte ding.
Voor de smaaktest, pakte ik twee smaken (Italiaanse en Classic Bratwurst) van drie fabrikanten: Beyond Meat, Tofurky, en Field Roast. Elk werd in een pan met antiaanbaklaag gedurende zeven minuten gebakken, tot het aan elke kant bruin was. Zowel Beyond als Tofurky konden rechtstreeks van de verpakking in de pan, maar de Field Roast worsten hadden een oneetbaar plastic omhulsel dat verwijderd moest worden, wat ik onhandig vond.
Advertentie
The Real Feel
Alledrie de worsten behielden hun vorm tijdens het koken, hoewel ze met de nodige voorzichtigheid moesten worden behandeld, aangezien ze iets slapper waren dan de standaardworst. Wat de textuur betreft, had alleen de “Beyond” worst een omhulsel dat enige tandachtige weerstand bood, en die was gering. Het had ook een veerkrachtige textuur die op die van echte worst leek, hoewel het “vlees” een beetje te grof was. De Tofurky- en Field Roast-exemplaren waren echter gewoon buisjes brij, zonder noemenswaardig vel. (Ik heb er geen foto’s van genomen, want de aanblik ervan maakte me eerlijk gezegd triest!) Ik waardeerde het ook dat de worst aan gene zijde uitsmeerde als een echte, met achterlating van een kleine plas gesmolten vet.
De winnaar: Beyond Meat Sausages, beide variëteiten, voor hun realistische, springerige textuur, lichte knak, en realistische plas vet.
Proefnotities
Wanneer het op smaak aankwam, domineerde het merk Beyond opnieuw. De andere twee smaakten sterk naar tarwegluten, en de kruiden van zowel de braadworsten als de Italiaanse links waren flink opgeschroefd om te proberen dit te verdoezelen. De braadworst-achtige Beyond worst was zeer mild, bijna flauw, en hoewel hij me niet aan een echte braadworst deed denken, smaakte hij niet naar tarwegluten, soja, of een andere veelgebruikte vleesvervanger. Het schreeuwde niet om vlees, maar het leek ook niet op vlees.
En dan was er de pittige boi. Hoewel het niet zo veerkrachtig en vet als een echte worst (uiteraard), de Hot Italian Beyond Sausage kwam bijna verontrustend dicht. Het had net genoeg hitte om op te winden maar niet obscuur, en het was aangenaam zout met een goed beetje vlezige umami, het oplossen van het flauwheidsprobleem van zijn bratty zuster. Als ik dronken op een barbecue zou zitten en iemand gaf me zo’n tube zonder vlees, dan denk ik niet dat ik zou twijfelen aan de eiwitbron, hoewel ik misschien wel zou klagen dat de maling een beetje fijn was.
Advertentie
De winnaar: Beyond Meat Hot Italian Sausage, voor het ontbreken van gluten smaak, uitstekende kruiden, en hartige, vlezige goedheid.
Zullen ze mijn favoriete niet-vlees grillen optie vervangen, dat is kaas? Waarschijnlijk niet, kaas is niet veganistisch. In termen van veganistisch, BBQ-vriendelijk voedsel, komt deze pittige worst waanzinnig dichtbij, vooral wanneer hoog opgestapeld met gegrilde uien.
Claire is de Senior Food Editor voor Lifehacker en een bekende liefhebber van eendenvet. Ze woont in Portland, Oregon met een ietwat vijandige kat.