Wat is kijkoperatie?
Laparoscopische liesbreukreparatie maakt gebruik van een instrument dat een laparoscoop wordt genoemd. Er worden twee tot vier kleine sneetjes in de buikwand gemaakt waardoor de laparoscoop (een dunne telescoop met een lampje aan het uiteinde) en chirurgische 
instrumenten in de buikholte worden gebracht. De incisies zijn klein en daarom wordt de hele techniek ook wel kijkoperatie genoemd. (Conventionele chirurgie wordt open chirurgie genoemd.)
Het wordt ook vaak minimaal invasieve of minimaal toegankelijke chirurgie genoemd.
De hernia wordt dan van binnenuit de buik bekeken, vanaf de andere kant van de buikwand.
De buikholte wordt opgeblazen met koolzuurgas om de chirurg ruimte te geven om binnenin de patiënt te werken en het eigenlijke opereren gebeurt van op afstand met lange instrumenten.
Het herniadefect of -gat wordt bedekt met gaas van binnenuit de buik en er worden gewoonlijk nietjes doorheen geschoten in het spierweefsel om het als een pleister te fixeren.
Problemen
Wanneer goed uitgevoerd, door goed opgeleide en ervaren chirurgen in goed geselecteerde gevallen, kunnen de resultaten van een kijkoperatie voor een liesbreuk zeer goed zijn en in voorkomende gevallen passen wij deze zelf toe.
Het probleem is dat goed opgeleide chirurgen die ervaring hebben met laparoscopische chirurgie en gespecialiseerd zijn in het herstellen van hernia’s schaars en ver te zoeken zijn. De gevolgen van een slecht uitgevoerde kijkoperatie kunnen ernstig zijn.
Het voordeel van laparoscopische chirurgie is dat er geen grote snede in de buik wordt gemaakt, zodat er in theorie minder postoperatieve pijn is en een snellere terugkeer naar normale activiteiten. Bijvoorbeeld bij grote darmchirurgie, waar traditioneel grote sneden worden gemaakt, is de laparoscopische optie een goede.
Maar voor liesbreukreparatie is de snede voor de door ons beschreven open plaatselijke verdoving toch al klein, vooral in de handen van chirurgen die gespecialiseerd zijn, dus het verschil in dat opzicht is helemaal niet significant.
Pijn na kijkoperatie
In de praktijk en afhankelijk van hoe het wordt uitgevoerd, kun je na een laparoscopische liesbreukreparatie vrij veel pijn krijgen, omdat de pijn toch niet van de huidsnede komt. De pijn heeft eerder te maken met het feit dat er in de diepe weefsels is gesneden en getrokken, en er kunnen nietjes zijn gebruikt om de mesh vast te zetten.
Nadelen van kijkoperaties bij liesbreuken
- Het is technisch veeleisend voor de chirurg. Wat dat betekent is dat het moeilijk te leren is en moeilijk om goed te doen. Hij moet veel oefenen en een groot aantal operaties uitvoeren om er echt goed in te worden.
- Door de aard van het opereren met behulp van een 2D-videobeeld van de plaats in plaats van een goede 3D-visualisatie bestaat het risico van grote orgaanschade (bloedvat, darm en blaas).
- Gatoperaties moeten onder algehele anesthesie worden uitgevoerd. Dat brengt risico’s met zich mee en is zeker niet zo goed als je ouder bent of andere medische aandoeningen hebt.
Wanneer is een kijkoperatie bij een hernia dan wel aan te bevelen?
- Als er een eerdere mislukte open herstelling is geweest, met name als er ‘onsuccesvol’ of misschien ondeskundig gebruik is gemaakt van mesh.
- In bepaalde gevallen van incisiehernia’s waarbij laparoscopie geschikter wordt geacht
- In bepaalde gevallen waarbij hernia’s aan beide zijden voorkomen (een bilaterale hernia) en beide tegelijkertijd moeten worden gerepareerd
- Op een per-geval waarbij men van mening is dat de balans van factoren erop wijst dat laparoscopie de betere optie zou zijn
NICE heeft de volgende aanbevelingen gedaan over het gebruik van laparoscopische chirurgie voor de behandeling van liesbreuken (2004) http://guidance.nice.org.uk/TA83
Volgende: Open gaas (gewoonlijk de voorkeur)