Daten als biseksueel meisje is een uitdaging
door Alexa Oslowski, fotoredacteur
12 februari 2020
Relaties op de universiteit zijn niets minder dan een rollercoaster. Je leert mensen van nul kennen, je leert onafhankelijk te zijn en mogelijk breng je een deel van je relatie op afstand door als de zomervakantie voorbij is.
Daar komt nog bij dat de universiteit ook een tijd is waarin je jezelf opnieuw moet uitvinden en moet uitvinden wie je bent. Dat kan voor iedereen een hele klus zijn.
Neem dat allemaal, tel daarbij op het ontdekken van je seksuele identiteit, en je hebt mijn eerste jaar op de universiteit in een notendop.
Ik had geen idee waar ik vanaf daar naar toe moest. Ik ben het nog steeds aan het uitzoeken, en het is niet altijd gemakkelijk geweest.
Hoe navigeer je door de wereld als een queer vrouw als iedereen om je heen zichzelf nog aan het uitvogelen is?
Zelfs nu, na meer dan drie jaar publiekelijk uit de kast te zijn gekomen als een queer vrouw, merk ik dat ik voornamelijk met mannen uitga, en onlangs heb ik me afgevraagd waarom.
Is het omdat het als “normaal” wordt beschouwd? Is het gewoon het handigst? Ik weet hoe het is om met mannen uit te gaan, maar wat als ik eerlijk gezegd doodsbang ben om met vrouwen uit te gaan?
Beslissen wanneer en hoe ik mijn seksuele identiteit bekendmaak, is altijd een interessante situatie. Ik heb mezelf vele malen als “queer” bestempeld op mijn openbare sociale media en het net zo vaak weer verwijderd. Niet dat het een geheim is, maar ik worstel soms met de vraag hoe ik mijn identiteit in het online en offline leven kan integreren.
Twee jaar geleden besloot ik om online dating te proberen, zelfs als het alleen maar betekende dat ik een paar meer LGBT+ vrienden zou maken. Het downloaden en maken van een profiel op Tinder bleek de meest frustrerende ervaring van mijn leven te zijn. Het enige wat het deed was me voelen als een object voor koppels om mee te experimenteren, en ik vecht voortdurend tegen de belachelijke stereotypen die biseksuele mensen elke dag krijgen.
Er zijn dagen dat ik het gevoel heb dat wie ik ben altijd zal komen met het vechten tegen de onwetendheid en stereotypen. Toen ik overstapte naar San Diego State, verwijderde ik “queer” uit al mijn bios op sociale media. Eerlijk gezegd was ik het gewoon zat om constant uit de kast te moeten komen voor de mensen om me heen, en het deed me afvragen hoe hard ik mezelf wilde zijn. Toen realiseerde ik me dat als mensen niet in mijn leven willen zijn omdat ik met andere mensen dan mannen uitga, ze sowieso niet de beste mensen waren om me mee te omringen.
Ik herinner mezelf er altijd aan dat ik de persoon moet zijn die ik nodig had toen ik jonger was. Ik vraag me af hoe anders mijn leven zou zijn geweest als ik was opgegroeid met het zien van meer mensen van de LGBT +-gemeenschap leven en gedijen in de wereld.
Ik heb me onlangs gerealiseerd dat ik die persoon voor iemand anders kan zijn. Het normaliseren van de aanwezigheid van queer mensen in de dating pool maakt het makkelijker voor ons om de persoon te vinden met wie we ons leven zullen doorbrengen, ongeacht ons geslacht. Ik heb momenteel “queer” op mijn social media accounts staan. Vertegenwoordiging en het vinden van je gemeenschap is belangrijk, en ik wil dat mensen weten dat ik bij hen ben, dat ik hen steun en dat ik iemand ben bij wie ze terecht kunnen als dat nodig is.
Naarmate ik het einde van mijn studieloopbaan nader, heb ik veel over mezelf geleerd. Ik heb ook geleerd hoe ik een betere vriend, vriendin, student en zus kan zijn. Het beste wat je kunt zijn is jezelf, en ongeacht wat je hebt besloten om jezelf publiekelijk te labelen, je bent geldig.
Ik heb gemerkt dat echt geluk voortkomt uit mezelf zijn en weten dat ik elke dag aan mezelf werk.
Alexa Oslowski is een senior die journalistiek studeert. Volg haar op Twitter @AlexaROslowski.