Key Facts & Summary
- De term Gilded Age is ontleend aan de titel van een publicatie uit 1873 van Mark Twain en Charles Dudley, over de periode na de Amerikaanse Burgeroorlog en het begin van de Twintigste Eeuw.
- De periode werd gekenmerkt door hoge corruptie in zowel de publieke als de private sector, mede beteugeld door muck journalisten die de rot blootlegden.
Betekenis van de term “Gilded.”
In 1873 publiceerden Mark Twain en Charles Dudley een boek getiteld “The Gilded Age: A Tale of Today.” Vergulden verwijst naar het proces om goedkope metalen te bedekken met een dun laagje goud. De term Verguld tijdperk definieert de periode tussen de Burgeroorlog en het begin van de twintigste eeuw.
De periode was er een van ongekende technologische, industriële groei die politieke en sociale transformatie mogelijk maakte met industrieën die opkwamen uit de kleine familiebedrijven en kleinschalige fabrieken van de jaren 1820 daarvoor. Aan het eind van het vergulde tijdperk behoorden de VS tot de top tien van industriële naties in de wereld. Het vergulde tijdperk werd echter ook gekenmerkt door diepe economische ongelijkheid, hebzucht en corruptie in zowel de publieke als de private sector.
Innovaties die de aanzet gaven tot het vergulde tijdperk
De bouw van de continentale spoorweg werd gevolgd door een reeks uitvindingen die het comfort en de veiligheid van het reizen per spoor aanzienlijk verbeterden. In 1865 vond George Pullman de slaaprijtuigen uit, waardoor reizen per spoor ’s nachts ongebruikelijk comfortabel werd. In de jaren vóór de Burgeroorlog was de continentale spoorweg een gevaarlijk vervoermiddel tot 1869, toen George Westinghouse het luchtremsysteem uitvond dat het vervoer veiliger maakte. In datzelfde jaar werd de spoorlijn voltooid, wat betekende dat het vervoer van mensen en goederen, die vroeger maandenlang in caravans reisden, nu efficiënt was.
De andere innovaties, zoals de telefoon, de koelkast, de auto, de elektrische gloeilamp, de schrijfmachine en de elektrische motor maakten onder meer de consumptiecultuur mogelijk die in de Amerikaanse psyche doordrong.
Zakelijkheidslieden als Cornelius Vanderbilt en Jay Gould werden echter tycoons door de achterbakse deals die zij maakten met regeringsfunctionarissen tijdens het proces van de aanleg van de spoorlijn. Zij en industriëlen als J.P. Morgan, John D. Rockefeller, Andrew Carnegie, Henry Flagler, Henry H. Rogers en de Astor familie werden “roofridders” genoemd, omdat men dacht dat zij hun rijkdom hadden verkregen door corrupte deals met de regering en zich vervolgens beter waanden dan de gemiddelde Amerikaan.
Toch werden zij door andere Amerikanen bestempeld als de “Captains of Industry” en geprezen om hun filantropische werk. Andrew Carnegie schonk meer dan 90% van zijn rijkdom en zei vaak dat filantropie een voorrecht was van de hogere klasse, een houding die het “Evangelie van Rijkdom” werd genoemd. Rockefeller daarentegen doneerde meer dan de helft van zijn vermogen, dat meer dan 500 miljoen dollar bedroeg. Het geld ging onder meer naar de financiering van scholen, ziekenhuizen, musea, operagebouwen en openbare bibliotheken.
Aan de andere kant lieten andere zakenlieden zich leiden door de filosofie van Herbert Spencer, sociaal-darwinisme genaamd. Sociaal Darwinisme is de toepassing van het Charles Darwin principe van evolutie op een sociale en politieke situatie. Sociaal-darwinisme pleitte voor laissez-faire kapitalisme en brute concurrentie met dien verstande dat alleen de sterkste culturen en mensen zouden overleven. Het rechtvaardigde het bestaan van hebzucht en gewetenloze bedrijfsmodellen.
Het Derde-Partijensysteem
Op het politieke front werd de politiek van het vergulde tijdperk aangeduid als het derde-partijensysteem. Verkiezingen werden gekenmerkt door een hevige strijd tussen de republikeinen en de democraten, waarbij belangengroeperingen van derden, zoals boeren, vakbonden, hervormers van de ambtenarij en bewegingen voor de rechten van de vrouw, hun stem toevoegden aan de onderwerpen van de dag. De opkomst bedroeg in sommige staten meer dan 90%, waarbij onderwerpen als achturige werkdagen, vrouwenkiesrecht en de afschaffing van kinderarbeid centraal stonden in de campagnes en van invloed waren op het stemgedrag.
Er was ook migratie uit Duitsland en Scandinavische landen, andere uit Polen, Oostenrijk, Italië, Rusland, Griekenland en andere Europese naties. Amerika produceerde een groot aantal ongeschoolde banen waarvoor mensen van buiten het land moesten komen om de kansen te grijpen.
Muckrakers
Sommige onderzoeksjournalisten spitten door “de drek” om schandalen en onrechtvaardigheden aan het licht te brengen en werden de “Muckrakers” genoemd. In 1890 publiceerde Jacob Rills een boek, getiteld “How the Other Half Lives”, een fotojournalistieke uiteenzetting over de erbarmelijke leefomstandigheden in de sloppenwijken van New York. De publicatie leidde tot de uitvaardiging van de “New York Housing Tenement Act”, die de leefomstandigheden van de arme immigranten in New York moest verbeteren.
In 1902 legde Lincoln Steffens van McClure Magazine corrupte deals tussen overheidsambtenaren in de stad en bedrijven bloot in een artikel getiteld “Tweed Days in St. Louis”. Ida Tarbell, ook werkzaam voor McClure Magazine, publiceerde een negentiendelige serie die het monopolie van Rockefeller via de Standard Oil Company blootlegde en brak.
De exposities leidden tot de invoering van wetgeving en acties die de onderliggende problemen aanpakten die aan het licht kwamen. In 1906 schreef Upton Sinclair een boek getiteld ‘The Jungle’, waarin de verraderlijke arbeidsomstandigheden van de arbeiders in de vleesverwerkende industrie aan de kaak werden gesteld. Het leidde tot de goedkeuring van de Meat Inspection Act en de Pure Food and Drug Act.
Afrikaanse Amerikanen in de Gilded Age
Het einde van de Reconstructie tot het begin van de twintigste eeuw is een van de zwaarste periodes uit de geschiedenis van de Afro-Amerikanen, naast de gevangenneming, het transport over de Atlantische Oceaan en de slavernij zelf. Racisme en blanke suprematie-ideologie kenmerkten de Gilded Age, Afrikaans-Amerikanen werden geconfronteerd met geweld dat leidde tot het verlies van levens en eigendommen door terroristische groeperingen zoals de KKK. Het economische succes van zwarten betekende represailles en geweld voor het tonen van enige vorm van uitmuntendheid of prestatie.
Vele Confederale regeringen namen de Jim Crow wetten aan die de wettelijke basis vormden voor segregatie. Zwarten konden niet stemmen, geen verwondingen dienen en het rechtssysteem was erop gebrand de status quo te handhaven.
De beëindiging van de Vergulde Eeuw
De Vergulde Eeuw werd gevolgd door de Progressieve Eeuw en werd gekenmerkt door de paniek van 1893, de economische depressie die daarop volgde.