Kendrick Lamar’s debuutalbum, good kid m.A.A.d city, introduceerde de wereld aan een nieuw ras van emcees die speerpunt waren van het “nieuwe Westen” dat een G-funk bounce beloofde met een prominente scheut bewustzijn die normaal niet te horen was bij voorgangers uit het verleden zoals Snoop Dogg, Dr. Dre, Ice Cube en anderen die Californië eind jaren ’80 en begin jaren ’90 op de spreekwoordelijke kaart hadden gezet.
Geprezen als een nieuwbakken visitekaartje dat net zo opmerkelijk is als License to Ill van de Beastie Boys, Led Zeppelins titelloze release, Biggie’s Ready to Die, Nevermind the Bollocks van de Sex Pistols, en het titelloze project van de Ramones uit 1976, is Good Kid M.A.A.d city is net zo indrukwekkend vanwege de verhalende doorgaande lijn als vanwege de sonische compositie – en werd erkend als een instant klassieker, hoewel het deze week pas zijn vierde verjaardag beleefde.
Hoewel het makkelijk zou zijn om gewoon achterover te leunen en te genieten van Lamar’s oratie over productie door mensen als Scoop Deville, DJ Dahi en anderen, onthult een nadere analyse van de teksten en begeleidende sketches een verhaal en verhaal achter het album dat overeind blijft als je het bekijkt door een lens die alleen op plot is gebaseerd. Zo dienen namen als K.Dot, Sherane, O-Boog, L Boogs, Yan Yan, en YG Lucky als personages met diepte en motivaties die kunnen wedijveren met filmische en literaire figuren doordrenkt van traditie en versterkt waarom het werd aangeprezen als een “korte film door Kendrick Lamar” op de albumhoes.
good kid m.A.A.d city is een coming of age-verhaal van “K.Dot” – een jeugdige tiener in Compton die vecht tegen volwassenheid en bendegeweld – terwijl hij overgaat in “Kendrick Lamar,” de iteratie van de emcee die de opbeurende stem is gaan belichamen die we vandaag de dag kennen.
Hoewel het verhaal niet volledig chronologisch is – en er een paar “Kendrick” tracks verschijnen die het eerder genoemde verhaal onderbreken – is er een definitieve samenhang in het hele project die Lamar in de pers na de release in oktober 2012 echode.
“Dit is een donker filmalbum,” zei Lamar in 2012. “Ik wilde die ruimte aanboren waar ik me in mijn tienerjaren bevond. Iedereen kent Kendrick Lamar, maar hij moest van een bepaalde plek komen, een bepaalde tijd, en bepaalde ervaringen. Ik ben dit al jaren aan het plannen. Alles was voorbedacht. Ik wist al waar ik het over wilde hebben, wat ik wilde overbrengen. Ik had die album cover al jaren. Ik wist dat ik die ging gebruiken en dat het de beste beschrijving was van waar ik het over had in het album. Het is een lange tijd komen. Alles waar we over hebben nagedacht komt nu aan het licht.”
Zoals gezegd, good kid m.A.A.d city is niet verpakt in een keurige boog. Lamar is altijd toeschietelijk geweest dat het meerdere keren moet worden beluisterd om te beginnen te zien hoe alle gecodeerde stukken met elkaar verbonden zijn en vervolgens kunnen worden geïnterpreteerd.
“Er zijn wendingen en terugbetalingen,” zei Lamar. “Het verhaal gaat over één dag in het leven van mij en mijn homeboys. Ik wilde het echt niet liedje-voor-liedje maken. Elk stuk, ik wil bepaalde punten triggeren waar je een connectie maakt. Bijna zoals een Pulp Fiction-gevoel – je moet er vaker naar luisteren om ermee te leven en ermee te ademen.”
good kid m.A.A.d city is zo vaak geanalyseerd dat er zelfs een collegecursus voor is georganiseerd die parallellen trekt tussen het en literaire werken van James Joyce, James Baldwin en Gwendolyn Brooks.
Persoonlijk zie ik het hier als een narratieve structuur waarin een goede jongen verstrikt raakt in de valkuilen van een waanzinnige stad.
Sherane a.k.a Master Splinter’s Daughter
Het album begint met het opzeggen van een gebed door een groep jonge mannen: “Here God, I come to you a sinner, and I humbly repent for my sins.” Dit zet een religieus motief in gang dat op het hele album terugkomt, maar de verwijzing naar een hogere macht lijkt ironisch wanneer het onderwerp van het nummer duidelijker wordt.
Net als in andere Hollywood-films worden we geïntroduceerd in een jongen-ontmoet-meisje-scenario als de “film” opent met K. Dot die een meisje genaamd “Sherane” begeert, die in de volksmond in de titel Master Splinter’s dochter wordt genoemd. Ik denk dat dit te wijten is aan haar vaders connectie met jongens/zonen die kleuren dragen (hoe de TMNT gekleurde vodden op hun gezicht dragen), wat een definitieve bende-connotatie geeft.
Maar dit is niet het begin van het verhaal. Het dient eerder als basis voor wat het K.Dot personage het meest begeert op dit moment in zijn leven. In een plaats als Compton waar niets wordt beloofd, is tijdelijke gelukzaligheid iets wat een tiener meer wil dan stabiliteit op lange termijn.
In een later nummer, “Money Trees,” hebben we het inzicht dat hij en Sherane geen onervaren minnaars waren met elkaar – met K.Dot rapt: “Ik neukte Sherane en ging naar mijn bros vertellen.”
Het nummer eindigt met de tekst: “Ik ben twee blokken verderop, 250 voet, en zes stappen van waar ze verblijven, ze zwaaide me ‘cross the street, ik trok een glimlach op mijn gezicht, en dan zie ik, twee niggas, twee zwarte hoodies, ik bevroor toen mijn telefoon ging.” Dit verwijst naar een vlaag van geweld die later in het verhaal zou komen en dient als de crisis die broeit tussen K.Dot en Kendrick Lamar.
Later nog, K.Dot trekt op bij Sherane’s huis en zijn moeder probeert hem te bellen, maar krijgt in plaats daarvan zijn voicemail. We horen van zijn moeder dat K.Dot zei dat hij haar busje maar voor 15 minuten leende. Ze waarschuwt hem niet te rotzooien met “die hoeren”, vooral niet met “Sherane.”
Bitch Don’t Kill My Vibe
“Bitch Don’t Kill My Vibe” is de echte inleiding tot het verhaal van de korte film – hoewel het liedje de plot niet vooruithelpt zoals in een traditionele structuur waar een incident de hoofdpersoon op zijn reis zet. In plaats daarvan wordt het verteld vanuit het perspectief van de hedendaagse Kendrick Lamar, die niet blij is met de staat van hiphop muziek en vooral ontevreden is met mensen die radio co-signs najagen en in een cliché “doos” worden geplaatst.”
Hoewel, het nummer eindigt met een sketch-element dat het verhaal vooruit duwt: “Ay K.Dot, stap in de auto, nigga. Kom op, we finna roll out. Neger ik heb een pakje zwarten en een beat CD. Get yo freestyles ready.”
Deze sketch is een brug tussen dit en het volgende nummer op het album, dat een kant van K.Dot’s karakter lijkt te laten zien die vindt dat zijn ontluikende rapcarrière cliché hip-hop stijlfiguren moet weerspiegelen.
Backseat Freestyle
Het opschepperige refrein, “Martin had a dream/Kendrick have a dream,” legt de dichotomie vast tussen wie K.Dot op dit moment is, en hoe hij elke grote verandering (Kendrick Lamar worden) als een cataclysmische verschuiving ziet als een eenvoudige man die uiteindelijk net zo legendarisch en spiritueel wordt als Dr. Martin Luther King Jr.
“Het gaat erom dat ik en mijn homeboys echt op de achterbank gaan zitten en onze dag beginnen,” herinnert Lamar zich. “Soms rappen we, het neemt weg van al het andere. Dat is een van de gevoelens die de plaat produceert.”
The Art of Peer Pressure
Dit nummer dient als een belangrijk plotpunt van soorten voor het conceptuele album nadat K. Dot’s gebruikelijke nuchtere houding wordt veranderd wanneer hij en zijn vrienden roken en drinken en uiteindelijk iemand beroven die ze in de minderheid zijn en hun criminele uitbuitingen bevorderen door het uitvoeren van een huisroof op een woning die ze al twee maanden in de gaten hebben gehouden.
Op zijn beurt onthult K Dot’s personage zijn interne strijd met lijnen als, “Echt ik ben een nuchtere ziel, maar ik ben met de homies op dit moment,” en “Echt ik ben een vredestichter, maar ik ben met de homies op dit moment.”
“Als je het album als een film bekijkt, is dat nummer als de actiescène – het verhaal van hem en zijn jongens na de ‘Backseat Freestyle’ en wat ze op het punt staan te doen,” aldus TDE President, Terrence “Punch” Henderson.
Ondanks K.Dot’s capriolen, zien we hem nog steeds als een “goede jongen” en zijn we opgelucht dat hij weg is gekomen van de naderende politieauto’s.
Money Trees
In de klassieke drie-act structuur, “Money Trees” bestaat in de tweede akte en dient als een opfrissing van het incident en het conflict dat reeds heeft plaatsgevonden voor K.Dot: namelijk, het herbeleven van de overval en zijn rendez-vous met Sherane. Maar in tegenstelling tot andere nummers die in soortgelijke hip-hop stijl vallen, zoals “Backseat Freestyle”, is K.Dot veel zelfbewuster – nadat de effecten van de alcohol en drugs zijn uitgewerkt – en is hij tot het besef gekomen dat gelijkgestemd gedrag ernstige gevolgen heeft. Specifiek herinnert hij zich de dood van zijn oom bij Louis Burger op Rosecrans Avenue in Compton.
Dit nummer bevat ook tekst, “Everybody gon’ respect the shooter, but the one in front of the gun lives forever,” die een van de prominente thema’s van de korte film benadrukt: martelaarschap.
Deze uitspraak is een vergelijkbaar sentiment met burgerrechtenactivist, Huey Newton, die ooit zei: “Je kunt mijn lichaam te doden, maar je kunt niet mijn ziel te doden. My soul will live forever.”
Deze tekst sluit aan bij K.Dot’s “coming to Jesus”-moment aan het eind van de film, omdat christenen geloven dat zij die gedood zijn en een rechtschapen levensstijl hebben, voor eeuwig bij God in het Koninkrijk der Hemelen zullen leven.
Ten slotte horen we in de outro opnieuw de moeder van K.Dot, die zegt: “Kendrick, breng gewoon mijn auto terug, man. Ik heb gebeld voor een andere afspraak. I thought you’re not gonna be back here on time anyways.”
Poetic Justice
Het nummer “Poetic Justice” staat chronologisch in tandem met het eerste nummer, “Sherane,” en we herbekijken hetzelfde instrumentale gehoord in de laatste die dit begrip bevestigt.
Vanuit een verhaalstandpunt, beginnen we te begrijpen dat dezelfde mannen die K.Dot confronteerden in de opener van het album, hem uiteindelijk bespringen om geen andere reden dan waar hij opgroeide. Plotseling begrijpt onze moreel in conflict verkerende held dat hij niet immuun is voor de daden die hij eerder op de dag/nacht op anderen heeft gepleegd.
good kid
In de nasleep van het pak slaag verwijst K.Dot naar de dag ervoor: “For the record, I recognise that I’m easily proy, I got ate alive yesterday.”
Dit nummer kan worden beschouwd als een keerpunt voor K.Dot’s overgang naar Kendrick Lamar, waar hij zich afvraagt hoe hij het er levend vanaf kan brengen als hij gedwongen wordt te kiezen tussen bendes (“what am I supposed to do / when the topic is red or blue?”) – met de kleur beeldspraak ook dienen om te verwijzen tussen de groeiende onrust achter de reguliere bewoners van Compton en de rechtshandhaving die zijn belast met de bescherming van die met unaffiliatibn – maar die nog steeds worden gezien als gangbangers.
m.A.A.d city
“m.A.A.d city” vindt K.Dot verder te zien de ironie in gang leven. Als hij niet kiest voor een “set” en zich niet inlaat met illegale activiteiten, is hij een man zonder land. Aan de andere kant is hij nog meer een doelwit als hij zijn toevlucht zoekt tot een groep die geweld propageert. Zo illustreert de verwijzing naar “zelfmoord” dat de enige manier waarop iemand in Compton zijn eigen leven in handen kan nemen, is door het ironisch genoeg op zijn eigen voorwaarden te beëindigen.
Zwembaden
Om de druk van niet alleen zijn dagelijks bestaan aan te kunnen, maar ook zijn nieuw ontdekte problemen met de mannen die hem bij Sherane thuis aanvielen, gaan K.Dot en zijn vrienden een vloeibaar ritueel aan dat je een “doop door alcohol” zou kunnen noemen.”
Of het nu de drank is of de behoefte om zijn persoonlijke reputatie te verdedigen, de crew besluit tot vergelding die resulteert in de dood van de broer van zijn vriend, Dave.
Zing over mij, ik sterf van de dorst
In de nasleep van Dave’s dood, pontificeert K.Dot over drie tragedies die hem hebben getroffen – allemaal vanuit het oogpunt van de slachtoffers. De eerste, Dave, redeneert, “Ik vind niets anders dan problemen in mijn leven” wiens plotselinge en gewelddadige dood wordt gecementeerd wanneer het couplet halverwege de zin onderbreekt met een “pop, pop, pop” van geweerschoten. De tweede, Keisha’s zus beschuldigt Kendrick van het uitbuiten van haar leven geleefd als prostituee op zijn debuutproject, Section.80. Ondanks haar pleidooien dat haar leven een doel en betekenis heeft, vervaagt haar stem langzaam als een auditief compliment aan Dave’s dood die plotseling kwam en de hare die meer erodeert als kanker die het lichaam aantast. Tot slot horen we voor het eerst “Kendrick” als hij zich afvraagt wie hij was en wat hij probeerde te bereiken als K.Dot.
“‘Sing About Me’ is zeker een waar nummer,” bevestigde Kendrick aan MTV News. “Eerste couplet is spreken van mijn partner talkin ’to me, speakin’ on a story of how I was there when his brother passed and I got to watch him take his last breath.”
Dit nummer – en specifiek het laatste derde – markeert een keerpunt voor het K.Dot-personage wanneer hij tot het besef komt dat hij een verandering ten goede moet maken en op zoek moet gaan naar een hogere macht. Dit wordt versterkt door de overleden, grote dichteres Maya Angelou, die hem vertelt: “Je moet gedoopt worden, met de geest van de Heer,” en belooft “het begin van een nieuw leven. Your real life.”
Real
Zoals de titel doet vermoeden, is “Real” K.Dot’s realisatie dat alles waarvan hij dacht dat het de grondbeginselen van een zinvolle levensstijl waren, zoals “geld, macht, respect” – waar hij zowel op dit nummer als op “Backseat Freestyle” naar verwijst als een trifecta – vluchtige en uiteindelijk jeugdige bezigheden zijn.
“Real is een reflectie van wat had kunnen zijn. Dat is het begin van mijn erkenning van alles wat ik die dag deed, het was niet echt,” zei Lamar. “Iedereen heeft zijn eigen perceptie van wat een ‘echte neger’ is. Meestal is een echte nigga een straatkat of iemand die een soort van werk doet en geweld gebruikt. Dat is wat wij dachten dat ze waren. Iemand die over dat leven gaat. Maar op die plaat, het was me het krijgen van een begrip van wat echt is.”
Het enige dat overblijft voor Kendrick Lamar om te doen is luisteren naar het advies van zijn moeder en vader die hem aansporen om een verschil te maken in zijn gemeenschap.
“Mijn pops breaking down op die plaat, het toont de invloed die hij had op mijn leven,” zei hij. “‘Echt is zorgen voor je familie. Echt is verantwoordelijkheid. Echt is geloven in een hoge macht, geloven in God. Echt is het hebben van moraal. Echt is jezelf gedragen op een manier waarbij je niet beïnvloed wordt door iemand anders. Je hebt je eigen geest, je eigen kijk op het leven. You’re not doing what’s just the trend or doing what people want you to do.”
Compton
Whilst some have speculated that the bonus track, “Compton,” actually exists as the second song in the narrative, I have interpreted the ode to the city as a way in which the story can serve as a continuous loop like Leonard’s character experiences in Christopher Nolan’s Memento.
In de laatste situatie vertegenwoordigt het het Sisyphys-achtige bestaan voor een jeugd die opgroeit in Compton en die gedoemd is fouten uit het verleden te herhalen totdat ze een soortgelijke ervaring en reactie hebben als K.Dot.
“Dat is het begin van mijn leven,” zei Lamar. “Dat is het begin van de positiviteit die ik erin heb gehouden. Dat is de exacte start. De film eindigt na ‘Real.’ Je hoort de cassette laden. Het eindigt met ‘Real’. Het nieuwe hoofdstuk begint met ‘Compton.'”