Inhoudelijke waarschuwing: In dit artikel wordt seksueel misbruik van kinderen besproken.
“Ik heb mijn oma verteld dat ik wil studeren en trouwen als ik 18 word. Mijn grootmoeder zei nee, en ook dat trouwen goed zou zijn voor mijn gezondheid … mijn familie is vastbesloten om me het huis uit te jagen … ze misbruiken en vervloeken me elke dag,” zei Priyanka, een 15-jarig Indiaas meisje, tegen VICE Asia. Haar huwelijk was gearrangeerd met een 25-jarige man. Meer dan een kwart van de minderjarige meisjes in India wordt uitgehuwelijkt. In sommige gemeenschappen verdubbelt dat aantal.
Huwelijken voor de leeftijd van 18 jaar is een schending van de mensenrechten. In sommige landen is de praktijk illegaal. Maar in afgelegen dorpen verdwijnen verantwoording en rechtshandhaving.
In de V.S. wordt seks met een minderjarige beschouwd als statutaire verkrachting. Internationaal is het een norm. Er zijn eindeloos veel redenen waarom deze praktijk onmenselijk is. De eerste is dat slachtoffers van kindhuwelijken niet zelfstandig kunnen instemmen. Op de vraag of meisjes weten wat hen te wachten staat bij het voltrekken van het huwelijk, zei een vrouw in een dorp in National Geographic: “De meisjes weten het niet … De mannen weten het wel, en zij dwingen hen.”
Barmoede, cultuur, beperkte infrastructuur voor gezondheidszorg en gebrek aan onderwijs houden kinderhuwelijken in stand. India ziet vrouwen als een kans op opwaartse mobiliteit door te trouwen in een rijkere kaste of familie. In deze situatie kan een kindhuwelijk een familie juist een inkomen opleveren. Bovendien vermindert het uithuwelijken van een dochter de “economische last.”
Wanneer meisjes getrouwd zijn, wordt van hen verwacht dat zij kinderen krijgen. Het baren van kinderen voor een meisje vanaf 13 of 14 jaar, en soms zelfs acht of negen jaar oud, heeft ernstige lichamelijke gevolgen zoals obstetrische fistels (OF). OF is een gat tussen de vagina en het rectum dat ontstaat door de druk van het hoofd van de baby tijdens de bevalling. Wanneer kinderen bevallen, is hun lichaam nog niet volledig ontwikkeld, waardoor ze ongelooflijk vatbaarder zijn voor OF.
OF is een tragedie voor jonge meisjes. Het is vaak blijvend omdat gebieden waar kinderhuwelijken voorkomen, geen goede infrastructuur voor gezondheidszorg hebben. Vrouwen krijgen last van incontinentie en lekken fecaliën; ze verliezen in wezen de controle over hun lichamelijke uitscheidingen. Wanneer dit gebeurt, worden ze sociaal verbannen. Ze ruiken naar uitwerpselen en dit kan zelfs hun huwelijk ruïneren, waardoor de man vaak het meisje en de kinderen achterlaat. De emotionele gevolgen zijn levenslang. Kinderhuwelijken zijn wereldwijd goed voor bijna een kwart van de OF-gevallen.
Maar deze kwestie is veel gecompliceerder dan alleen ‘het stoppen ervan’. De praktijk wordt in stand gehouden omdat ongehuwde vrouwen een grotere kans hebben om verkracht te worden. Wanneer een meisje seksueel geweld ondergaat, wordt zij als “ongewenst” beschouwd en doet zij afstand van haar “huwbaarheid”. In sommige opzichten vermindert het kindhuwelijk de vatbaarheid van een meisje voor aanranding.
Het kindhuwelijk is een ingewikkeld probleem om aan te pakken. Om het uit te roeien, moeten we de aandacht richten op het voorlichten van vrouwen over hun lichaam en rechten. En wat nog belangrijker is, we moeten de armoede uitroeien. Momenteel is een van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Wereldgezondheidsorganisatie het beëindigen van het kindhuwelijk tegen 2030. Hoewel er zeker vooruitgang wordt geboekt, gebeurt het niet snel genoeg.