Zie ook repeater en transponder.
Een transceiver is een combinatie van zender/ontvanger in een enkele verpakking. De term is van toepassing op draadloze communicatieapparatuur zoals cellulaire telefoons, draadloze telefoontoestellen, handheld portofoons en mobiele portofoons. Af en toe wordt de term gebruikt in verband met zender/ontvangers in kabel- of optische vezel-systemen.
In een radiozendontvanger is de ontvanger stil tijdens het zenden. Een elektronische schakelaar maakt het mogelijk de zender en de ontvanger op dezelfde antenne aan te sluiten, en voorkomt dat de uitgang van de zender de ontvanger beschadigt. Met een dergelijke zendontvanger is het onmogelijk signalen te ontvangen tijdens het zenden. Deze modus wordt half duplex genoemd. Zenden en ontvangen geschieden vaak, maar niet altijd, op dezelfde frequentie.
Sommige transceivers zijn zo ontworpen dat signalen kunnen worden ontvangen tijdens zendtijd. Deze modus staat bekend als full-duplex, en vereist dat de zender en de ontvanger op wezenlijk verschillende frequenties werken, zodat het uitgezonden signaal de ontvangst niet stoort. Mobiele en draadloze telefoontoestellen gebruiken deze modus. Satellietcommunicatienetwerken maken vaak gebruik van full-duplex-zendontvangers op de abonnee-aansluitpunten aan de oppervlakte. Het uitgezonden signaal (transceiver-naar-satelliet) wordt de uplink genoemd, en het ontvangen signaal (satelliet-naar-transceiver) wordt de downlink genoemd.