Doel: In dit artikel wordt verslag gedaan van een uitgebreid literatuuronderzoek waarin wordt nagegaan hoe de term ’transitie’ in de gezondheidsliteratuur is gebruikt.
Achtergrond: De betekenis van de term ’transitie’ varieerde met de context waarin de term werd gebruikt. De laatste 3 decennia zijn de opvattingen over het begrip transitie in de sociale wetenschappen en de gezondheidsdisciplines veranderd, waarbij verpleegkundigen hebben bijgedragen aan meer recente opvattingen over het transitieproces in relatie tot leven en gezondheid.
Methode: De CINAHL, Medline, Sociofile en Psychlit databases werden geraadpleegd en papers gepubliceerd tussen 1994 en 2004 werden opgehaald om de vragen “Hoe wordt het woord transitie gebruikt?” en “Wat is het concept van transitie informatief?” te beantwoorden. Ook transitie theoretische kaders werden verkend.
Bevindingen: Wijdverbreid gebruik van het woord ’transitie’ suggereert dat het een belangrijk concept is. De definities van transitie verschillen naargelang de discipline, maar de meesten zijn het erover eens dat transitie betrekking heeft op de reacties van mensen tijdens een overgang van verandering. Transitie vindt plaats in de loop van de tijd en brengt verandering en aanpassing met zich mee, bijvoorbeeld op het gebied van ontwikkeling, persoonlijk, relationeel, situationeel, maatschappelijk of ecologisch, maar niet alle verandering gaat gepaard met transitie. Reconstructie van een gewaardeerde zelfidentiteit is essentieel voor transitie. Tijd is een essentieel element in transitie en daarom zijn longitudinale studies nodig om de beginfase, de tussentijdse ervaring en het resultaat van de transitie-ervaring te onderzoeken.
Conclusie: Transitie is de manier waarop mensen reageren op verandering in de tijd. Mensen ondergaan een transitie wanneer zij zich moeten aanpassen aan nieuwe situaties of omstandigheden om de veranderingsgebeurtenis in hun leven te incorporeren. Transitie is een concept dat belangrijk is voor de verpleegkunde; echter, om inzichten verder te ontwikkelen, moet onderzoek verder gaan dan afzonderlijke gebeurtenissen of afzonderlijke reacties. Longitudinale vergelijkende en longitudinale cross-sectionele onderzoeken zijn nodig om het concept verder te ontwikkelen.