In een klein stoffig dorp, omringd door broedende blauwe bergen in het oosten van Oeganda, zet Sullaih Kyalo zich schrap omdat hij op het punt staat een man van de Bamasaaba stam te worden.
De 19-jarige staat tegenover de traditionele chirurg, die een mes van 12 centimeter in zijn hand houdt.
Sullaih kijkt niet naar het mes, maar in de verte met een trance-achtige vastberadenheid.
Familieleden, vrienden en buren verzamelen zich, anticiperend op het eeuwenoude besnijdenisritueel.
Sullaih’s voorhuid zal zonder verdoving worden afgesneden, terwijl de juichende menigte hem aanmoedigt.
Hij moet de pijn verdragen zonder te scheuren, te wenen, te deinzen of te vallen. Een Bamasaaba man zijn is geen zwakte tonen.
ABC News: Alexandra Fisher
)
“Mijn hart gaat tekeer,” zegt zijn moeder Salima Nesiho over haar eerstgeborene.
Honderden Bamasaaba-mannen tussen 16 en begin 20 worden dit regenseizoen tot man gewijd, tijdens een aloude ceremonie die Imbalu wordt genoemd en die om de twee jaar wordt gehouden.
Het seizoen begint met een festival van traditionele dansen, gierstbier, geroosterd vlees en offergaven aan voorouders.
De kandidaten en hun familieleden worden ingesmeerd met gierstpasta om hen te beschermen tegen boze geesten.
Drie dagen lang trekken ze zingend, dansend en familie bezoekend van dorp naar dorp.
“Het is een manier om deze jongeman te helpen in het openbaar te spreken … de heer te introduceren in het openbare leven,” zegt James Kangala, een Bamasaaba man en oprichter van een culturele raad in de nabijgelegen stad, Mbale.
ABC News: Alexandra Fisher
)
Eeuwenoude ceremonie
De ceremonie kan worden getraceerd aan de hand van documenten die 200 jaar oud zijn, hoewel de Bamasaaba geloven dat het ritueel enkele honderden jaren ouder is en dat de oorsprong ervan in de tijd verloren is gegaan.
Er zijn weinig concessies gedaan aan de moderniteit, hoewel nu verse messen worden gebruikt om de verspreiding van HIV te voorkomen.
Traditionele chirurgen of bashebi worden verondersteld te zijn aangesteld door geesten van voorouders om de besnijdenissen uit te voeren.
Robert Nangoye heeft in de 15 jaar dat hij deze functie vervult, honderden mannen besneden.
“Wil een Bamasaaba-jongen een man worden genoemd, dan moet je een schuld aan de cultuur betalen. Het is onze wet,” zegt hij.
ABC News: Alexandra Fisher
)
Geen ontsnappen aan pijnlijk ritueel
Mannetjes die hieraan proberen te ontsnappen worden opgejaagd en met geweld besneden.
Niet alle Bamasaaba zijn echter voorstander van het ritueel.
Lenard Massa, die in 1988 op traditionele wijze werd besneden, zegt dat mannen een keuze moeten hebben.
“Als je de culturele manier volgt, ondergaan ze een pijnlijke oefening,” zegt de heer Massa.
ABC News: Alexandra Fisher
)
Zijn jonge zoon werd besneden in een ziekenhuis, maar dit betekent dat hij nooit zal worden erkend als een Bamasaaba-man.
“Ik wilde niet dat hij moest doormaken wat ik heb doorgemaakt,” zegt de heer Massa.
Maar voor de meeste stamleden blijft de ceremonie van grote betekenis. Zij hebben altijd open gestaan voor buitenstaanders die Imbalu konden bijwonen, en beginnen zich nu ook open te stellen voor toeristen.
“Ik vond de ceremonies fascinerend,” zegt Floris Burgers, 22 jaar, uit Nederland, die ze dit seizoen zag toen hij in het gebied werkte.
ABC News: Alexandra Fisher
)
Het toeristenbureau is begonnen met het promoten van de openings- en slotfestivals, samen met bekendere lokale attracties zoals koffieplantages, de watervallen en wandelen bij Mount Elgon.
Duizenden kwamen dit jaar op het openingsfestival af, voornamelijk uit de omliggende regio’s.
De regering hoopt nu internationale bezoekers aan te trekken.
“Het is iets dat nog erg jong is,” zegt Stephen Asiimwe, hoofd van de Uganda Tourism Board.
Er wordt overwogen om entreegelden te betalen voor de bouw van een cultureel centrum waar de geschiedenis van de stam wordt gevierd en bewaard.
“Het is een erkenning van het belang van deze Imbalu voor onze stam,” zegt de heer Kangala.
Imbalu bereikt zijn hoogtepunt op de derde dag wanneer de man uiteindelijk wordt besneden. Als hij niet terugdeinst, wordt hij beloond met geld, een telefoon, vee en andere geschenken.
De chirurg maakt zijn mes klaar
ABC News: Alexandra Fisher
)
Voor de 19-jarige Sullaih en zijn familie hangt er veel af van een geslaagde besnijdenis.
Elk teken van zwakte of tegenzin kan betekenen dat hij gedwongen wordt besneden of voor de rest van zijn leven voor lafaard wordt uitgemaakt.
Als symbool van de eenheid van de familie en als offer aan de geesten van de voorouders worden het hart en de longen van een geit op een stok gelegd boven de plek waar Sullaih een man zal worden.
De geur van gierstbier hangt dik in de kring rond de 19-jarige als de chirurg zijn mes klaarmaakt.
De menigte barst uit als hij begint te snijden. Hij staat stevig, zijn gezicht onbeweeglijk. Binnen enkele seconden is het voorbij.
Na uren op zijn voeten te hebben gestaan, mag Sullaih eindelijk in het midden van de menigte gaan zitten.
Bloed druppelt aan zijn voeten waar geld wordt ingezameld.
Op de vraag hoe hij zich voelt, heeft Sullaih maar één woord: “pijn.”
Maar zijn lijden blijft ongezien.
ABC News: Alexandra Fisher
)