Noch Al Dunlap, noch zijn vrouw, Judy, gingen naar Florida State University. Tot 15 jaar geleden wisten ze niet eens waar de school was gevestigd.
Maar op vrijdagavond werden de Dunlaps formeel geëerd voor hun derde grote investering in de universiteit, de Albert J. & Judith A. Dunlap Champions Club. Hun gift van $ 5 miljoen – bovenop eerdere giften van $ 10 miljoen voor FSU’s Student Success Center en $ 5 miljoen voor de Indoor Training Facility – werd afgelopen november aangekondigd. Maar de officiële inwijdingsceremonie werd vrijdag gehouden na te zijn verschoven als gevolg van orkaan Irma.
“Ik was een arm kind uit de binnenstad, en mijn moeder vertelde me dat ik atletiek zou moeten gebruiken om naar de universiteit te gaan” Al Dunlap zei, uit te leggen dat hij het eerste lid van zijn familie was dat afstudeerde aan de middelbare school. “Als het niet voor het atletische veld was geweest, zou ik nooit naar de universiteit zijn gegaan. Ik heb veel respect voor atletiek. Het is zo belangrijk voor wat het kan doen voor deze kinderen.”
Dunlap, die op de middelbare school in New Jersey een uitblinker was op het gebied van atletiek en voetbal, zette die vaardigheden inderdaad om in een kans om naar West Point te gaan, de militaire academie van de Verenigde Staten. Na zijn afstuderen en militaire dienst begon Dunlap aan een zakelijke carrière die vier decennia zou duren en hem tot enorme rijkdom zou leiden, maar ook tot wijdverbreide kritiek in de media vanwege zijn beruchte zakelijke praktijken.
Geroemd als “Chainsaw Al” vanwege zijn harde bezuinigingsmaatregelen bij tal van bedrijven, schaamt Dunlap zich niet in het minst voor die reputatie. In een sit-down interview met Warchant, zei Dunlap dat hij trots is op de bedrijven die hij heeft gered door middel van “bedrijfsherstructurering,” zelfs als het betekende dat veel werknemers banen verloren in het proces.
“Als een bedrijf in de problemen zat, ging ik naar binnen,” zei Dunlap. “Je moet begrijpen dat als je gaat herstructureren, je te maken krijgt met enorme kritiek. Maar dat is de prijs van leiderschap.”
Het was eigenlijk tijdens zijn eerste uitstapje in die lijn van werk dat Dunlap zijn vrouw van bijna 50 jaar, Judy, ontmoette.
Het jaar was 1967, en het bedrijf Kimberly Clark huurde een 29-jarige Al in als consultant voor zijn in moeilijkheden verkerende papierfabriek in Judy’s geboorteplaats Eau Claire, Wisc. Het stel kreeg al snel verkering en bespraken uiteindelijk een huwelijk. Maar zelfs toen al, nadat Al bezuinigingen had doorgevoerd in de fabriek van Kimberly Clark, moest Judy zich neerleggen bij zijn impopulaire bedrijfspraktijken.
“Mensen zeiden: ‘Hoe kun je met hem trouwen?'” herinnert Judy zich. “Op een avond was ik er zo van overstuur en begon te huilen, en hij zette me neer en legde zijn standpunt uit. Hij zei: ‘Ik ben hier niet gekomen om een populariteitswedstrijd te winnen. Ik ben hier gekomen om een bedrijf te redden. En als ik 20 procent van de mensen moet ontslaan zodat 80 procent werkzekerheid heeft, dan is dat wat ik ga doen.”
“Ik heb bijna 50 jaar met deze man geleefd, en de pers kruisigde hem omdat hij de juiste dingen deed.”
Hoewel hij door velen wordt verguisd, wordt Al Dunlap door vele anderen in de zakenwereld vereerd. Niet lang nadat hij met pensioen ging, begon hij te spreken op universiteiten in het hele land. Het was tijdens een van die optredens dat Melvin Stith, toenmalig decaan van FSU’s College of Business, voorstelde dat hij zou komen spreken voor studenten van Florida State University.
“Ik zei: ‘Waar is dat?'” zei Al met een lach. “Maar toen ik kwam, was ik zo onder de indruk van de faculteit, de studenten, Bobby Bowden – al deze mensen – dat we een relatie begonnen te krijgen en die relatie leidde tot een enorm respect.”
De eerste bijdrage van de Dunlaps aan de universiteit, in 2008, ging naar het helpen bouwen van het Student Success Center, waarin het Career Center van de school en het Center for Leadership and Social Change zijn ondergebracht. Later gaven ze de hoofdgift voor wat nu de Albert J. Dunlap Athletic Training Facility heet.
Het echtpaar zei dat ze net zoveel plezier beleven aan het bezoeken van studenten en faculteitsleden in het Success Center als aan het bezoeken van het Doak Campbell Stadium bij thuiswedstrijden van het voetbal.
“Judy heeft een vergelijkbare achtergrond als ik. We waren allebei erg, erg arm,” zei Al. “En we hebben hard gewerkt om deze dingen te bereiken, en we wilden teruggeven. Maar we wilden teruggeven aan dingen die belangrijk voor ons zijn.”
Zegt Judy: “We vergaderden elke zes maanden met onze financiële mensen en we bespraken waar we ons geld naartoe wilden laten gaan na onze dood. En op een dag zei ik: ‘Waarom beginnen we niet nu dingen te doen terwijl we van de vruchten van dit alles kunnen genieten?’ En zo zijn we begonnen. We gingen zitten en bespraken wat belangrijk voor ons was, en dat was onderwijs, sport, geneeskunde en dieren.”
De Dunlaps hebben aanzienlijke bijdragen geleverd aan al deze doelen.
Ze hebben meer dan $ 5 miljoen gedoneerd voor de oprichting van het Albert J. en Judith A. Dunlap Cancer Center in de Mayo Clinic in Eau Claire, Wisc. Ze hebben een boerderij van 100 hectare in Ocala, Fla., waar tientallen reddingsdieren wonen. En ze organiseren elk jaar een kerstdiner voor 100 kansarme kinderen in Marion County, Fla.
Daarnaast is er de Florida State University.
“Ze zijn ongelooflijke vrienden van de universiteit,” zei FSU president John Thrasher. “Ze houden van FSU. Ze houden van de studenten hier. We zijn gewoon heel trots dat we hen als vrienden hebben. En uiteraard hebben ze veel gedaan om Florida State te helpen.”
Hoewel hij geen spijt heeft van zijn controversiële zakelijke transacties, die hij beschrijft in zijn boek, “Mean Business,” zei Al dat hij net zoveel voldoening haalt uit de filantropische inspanningen van het echtpaar als uit het sluiten van een grote deal.
“Soms voelt het alsof we naar een film kijken,” zei hij. “Van binnen ben ik dezelfde arme jongen uit Hoboken, N.J.”
Praat over dit verhaal met andere Florida State voetbalfans in de Stammen Raad