Aan het begin van de 20e eeuw merkte de Duitse psychiater Dr. Alois Alzheimer ongewone gedragssymptomen op, waaronder geheugenverlies op korte termijn bij een patiënt van middelbare leeftijd. Nadat zijn patiënt was overleden, gebruikte Dr. Alzheimer kleurtechnieken om zijn hersenen te bekijken, waarbij hij zenuwcellen, plaques en kluwens ontdekte die te zien zijn bij mensen die aan deze tragische aandoening lijden. In de volgende 75 jaar werd weinig vooruitgang geboekt. Nog maar 30 jaar geleden beschouwden de meeste mensen dementie, of “seniliteit”, als een normaal onderdeel van het ouder worden.
PET-scans die de hersenen van een Alzheimerpatiënt vergelijken met gezonde hersenen.Getty Images Heden ten dage weten we dat ongeveer 5,1 miljoen Amerikanen lijden aan de ziekte van Alzheimer, en gezondheidsfunctionarissen schatten dat de vergrijzing van de Amerikaanse bevolking kan leiden tot drie keer zoveel gevallen in 2050. In door het NIH gefinancierde klinische studies wordt een reeks nieuwe behandelingen voor de ziekte van Alzheimer getest, waaronder anti-oxidanten, statines, gentherapie en anti-depressiva. Er worden ook geheel nieuwe therapieën en diagnosetechnieken overwogen.
Genetisch en ander fundamenteel onderzoek heeft 4 schuldige genen aan het licht gebracht, alsmede kennis over hoe toxische moleculen zich in de hersenen ophopen. Onlangs hebben NIH-ondersteunde onderzoekers niveaus van biomarkers in ruggenmergvloeistof gemeten en gevolgd die het begin van de vroegste stadia van de ziekte van Alzheimer lijken aan te geven.
Zich de toekomst voorstellen…
- Sensitieve beeldvormende scans en bloedtests detecteren het risico op de ziekte van Alzheimer in een vroeg stadium.
- Voorkomende medicijnen en/of vaccins voorkomen Alzheimer bij mensen met een verhoogd risico.
Vorige: Children’s Health: Autisme Volgende: Children’s Health: Zwaarlijvigheid