Carnivore bijen maken vleeshoning
Ik denk dat ik met vrij grote zekerheid kan zeggen dat iedereen wel eens in zijn of haar leven een bij heeft gezien. Hun felgekleurde geel en zwart gestreepte lijfjes doen je bijna denken dat het vriendelijke beestjes zijn. Natuurlijk leer je dan dat deze felle beestjes ook een behoorlijk gemene angel hebben die ze zonder aarzelen op je zullen gebruiken als ze zich bedreigd voelen. En dan is er nog de honing die ze produceren… misschien wel het lekkerste voedsel op aarde. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze verantwoordelijk zijn voor de bestuiving van veel gewassen waar we van afhankelijk zijn voor ons levensonderhoud. Dus over het algemeen zien we ze als insecten waar we blij mee zijn… totdat je ontdekt dat ze een vleesetende neef hebben die je in je ergste nachtmerrie kan meeslepen.
Ja, dat heb je goed gelezen. Er zijn bijen die alleen vlees eten… en vleeshoning produceren in plaats van het gouden, heerlijke spul dat je gewend bent. Deze angstaanjagende versies van de gelukkige hommel staan bekend als gierbijen. Terwijl de meeste bijen hun voedingsstoffen uit nectar en stuifmeel halen, doen gierbijen zich tegoed aan het vlees van kadavers van dode dieren. Dit betekent natuurlijk dat ze ook de juiste onderdelen nodig hebben om dat dode vlees te kunnen versnijden.
Gierbijen hebben extreem scherpe kaken, die ze gebruiken om hun vleesmaaltijd te slachten. En net als hun vegetarische neven, doen ze dit met bijachtige efficiëntie. Als een bij een smakelijk dood maal van bijna vers dierenvlees vindt, laat hij een spoor van feromonen los om zijn vleesetende broeders en zusters op te roepen. Als maden graven ze zich eerst in de ogen van het lijk en ontdoen zich vervolgens van al dat vlees, waardoor een heel karkas binnen een paar uur in een skelet verandert.
Nou, ze kunnen niet al dat vlees meteen opeten. Ze kunnen hun speeksel gebruiken om het vlees af te breken, zodat ze het kunnen opzuigen in hun speciale maagcompartiment, en het terug naar hun nest brengen. Eenmaal thuis, nemen ze dat vlees en mengen het met hun spijsverteringsvocht om het eetbaar te maken. Dit is eigenlijk vergelijkbaar met wat gewone bijen doen met stuifmeel en nectar. Maar het doel van dit proces is om te voorkomen dat het vlees gaat rotten en om het voedsel te bewaren dat zij en hun jonge bijtjes later kunnen eten. Net als gewone bijen maken ze honing, die, voor het geval je het nog niet wist, voor altijd houdbaar is. Natuurlijk maken ze niet het soort honing dat je in de supermarkt vindt. Ze maken…vleeshoning. Ik zou het niet proberen om te zien of het net zo goed smaakt als de gewone soort. Denk je dat deze vleeshoning zelfs veilig is voor mensen om te consumeren?