Net zoals een man de vrouw van wie hij houdt het hof maakt, haar meeneemt naar leuke restaurants, cadeautjes voor haar koopt en haar het hof maakt om indruk op haar te maken voor het huwelijk, zo kiezen ook dieren hun partner door middel van hofmakerij.
Omdat dieren dit niet allemaal kunnen doen, doen ze het anders. Sommige dieren zetten een kleurige vertoning op, terwijl andere hun geliefde kleine geschenken geven – een worm naar keuze, een designernest enzovoort. Enkele soorten tonen hun liefde door een reeks knorren en andere, zoals de Sauruskraanvogel of de stekelbaarsvis, voeren een ingewikkelde baltsdans uit.
Bowerbirds van Nieuw-Guinea en Australië, maken een torentje met twijgen, schelpen en bloemen om het vrouwtje aan te trekken en de kleermaker bouwt een ingewikkeld coconnest. Kijkend naar de talrijke voorbeelden uit de natuur, is één ding overduidelijk – indruk maken op het andere geslacht is een hele uitdaging.
Wetenschappers bestuderen al jaren de paringsgewoonten van dieren en insecten. Zeer weinig soorten kunnen beweren dat ze het gemakkelijk hebben. Uit een recente studie blijkt echter dat de mannelijke huisvliegen altijd al een oogje hebben gehad op het vrouwtje van de soort.
Het oog van de vlieg is vrij complex. Vliegenogen’ zijn samengesteld van aard – ze bevatten maar liefst 28.000 lichtgevoelige structuren genaamd ommatidia (spreek uit: om-ha-tee-dee-ya) gegroepeerd onder het hoornvlies.
Het hoornvlies is op zijn beurt samengesteld uit een gelijk aantal zeshoekige prismavormige structuren, die elk een afzonderlijk beeld vormen. Het aldus gevormde eindbeeld is eigenlijk als een mozaïekbeeld.
Samengestelde ogen komen alleen voor bij ongewervelden (dieren die geen ruggengraat hebben). Entomologen (wetenschappers die insecten bestuderen) wijzen erop dat samengestelde ogen zijn aangepast aan het waarnemen van snel bewegende voorwerpen, terwijl eenvoudige ogen (zoals die van u en mij) beter zijn aangepast aan het waarnemen van voorwerpen dichtbij en het detecteren van veranderingen in lichtintensiteit.
De studie onthult dat een specifiek gebied in het oog van de mannetjesvlieg hem helpt snel bewegende voorwerpen te volgen – een mechanisme dat hij gebruikt om vrouwtjesvliegen op te sporen.
In tegenstelling tot vrouwtjesvliegen, die over het algemeen langs glijden en zich met hun eigen zaken bemoeien, zijn mannetjesvliegen voortdurend op zoek naar een partner. Amerikaanse wetenschappers hebben dit specifieke gebied in het oog van de mannetjesvlieg ‘de liefdesvlek’ genoemd. Zij zeggen dat dit gebied is vergroot om binnenkomende visuele signalen 60 procent sneller te verwerken dan bij vrouwtjes.
Omdat de cellen van de ‘love spot’ veel sneller werken dan die van vrouwtjesvliegen, hebben mannetjesvliegen een streepje voor bij het vinden van potentiële partners.
Echter, altijd als er iets goed gaat, is er een klein addertje onder het gras, en ook voor de mannetjesvliegen is het addertje dat dit gespecialiseerde gebied in het oog veel ‘metabolische’ energie verbruikt.
Wetenschappers theoretiseren dat, aangezien de mannetjesvliegen niet betrokken zijn bij het leggen van eieren, het teveel aan bespaarde energie voor andere activiteiten wordt aangewend. De vliegenfamilie kan worden onderverdeeld in twee grote onderordes – de ene bestaat uit slanke insecten met lange antennes, zoals de mug en de mug, terwijl de leden van de andere orde, zoals de huisvlieg, dikkere lichamen en korte antennes hebben.
Vliegen vormen een van de grootste insectenorden, want ze bevatten ongeveer 80.000 bekende soorten en komen over de hele wereld voor, inclusief Antarctica.
561 woorden |5 minuten
Leesbaarheid:Rang 9 (14-15 jaar oude kinderen)
Gebaseerd op Flesch-Kincaid leesbaarheidsscores
Gebundeld onder: 5ws en h
Tags: #wetenschappers, #studie, #insecten, #compound eyes
Misschien bent u ook geïnteresseerd in deze:
fragmenten uit ‘De wonderlijke wereld van insecten’
Het is de wereld van een kever
Hoe maakt de Lotusbloem zichzelf schoon?
Spinnen en hun magische web
Hoe communiceren dieren?