Waarom is Xanax zo verslavend?

Xanax, ook bekend onder de generieke naam alprazolam, behoort tot een klasse van voorgeschreven medicijnen die benzodiazepinen worden genoemd. Voor sommige mensen kan Xanax een effectieve behandeling zijn voor angst- en paniekstoornissen. Xanax-gebruikers lopen echter een groot risico op verslaving wanneer ze de drug gebruiken:

• De drug gedurende of lange tijd innemen.
• Hoge doses gebruiken.
• Mixen met andere drugs.

verslavende eigenschappen van Xanax

Een groter dan gebruikelijke dopamine-opstoot… kan een sterke, plezierige high teweegbrengen die het verlangen naar herhaald gebruik versterkt.

Benzodiazepinen zijn depressiva voor het centrale zenuwstelsel die de hersenwerking vertragen. Xanax werkt specifiek door het verhogen van de activiteit van een chemische stof in de hersenen die bekend staat als gamma-aminoboterzuur (GABA). GABA is een neurotransmitter die de neurale prikkeling dempt en de communicatie tussen de verschillende neuronen in het lichaam onderdrukt. Wanneer dit gebeurt kan een gebruiker enkele of alle van de volgende dingen ervaren:

• Verminderde spanning en angst.
• Slaapeloosheid.
• Verlies van coördinatie.
• Slecht beoordelingsvermogen.

Xanax veroorzaakt verslaving op vrijwel dezelfde manier als andere drugs, waaronder opiaten zoals oxycodon, verslaving veroorzaken. In wezen verandert de stof de neuronale signalering in de hersenen op een manier die dopamine-afgifte “aanzet”. Dopamine is een natuurlijk voorkomende chemische stof die wordt geassocieerd met gevoelens van plezier en ontspanning. Een groter dan gebruikelijke toename van dopamine – zoals bij sommige vormen van drugsgebruik – kan leiden tot een sterke, plezierige high die het verlangen naar herhaald gebruik versterkt.

Medici en professionals in de geestelijke gezondheidszorg gebruiken de term Anxiolytic Use Disorder om de diagnose Xanax-verslaving te stellen. Tolerantie voor een drug is één symptoom dat aangeeft dat een persoon mogelijk een dergelijke stoornis heeft. Er zijn twee primaire tekenen van tolerantie:

• Nodig om meer van de drug te nemen om het gewenste effect te voelen.
• Ervaart minder effect met dezelfde hoeveelheid van de drug.

Sommige mensen ontwikkelen een tolerantie na het nemen van Xanax voor langere perioden of in hoge doses. Dit kan zelfs gebeuren wanneer het wordt ingenomen zoals voorgeschreven door een arts. Tolerantie kan snel beginnen of langzaam beginnen, afhankelijk van de dosering, hoe iemand de drug metaboliseert, en of hij of zij andere medicijnen gebruikt of niet. Bij de meeste mensen ontwikkelt de tolerantie zich binnen enkele dagen tot weken na regelmatig gebruik. Tolerantie voor Xanax gaat meestal ook gepaard met het begin van lichamelijke afhankelijkheid en de daarmee gepaard gaande ontwenningsverschijnselen, waardoor het bijzonder moeilijk is om te stoppen (Ashton, 2005).

Gebruiksmethoden en de effecten van Xanax

Xanax wordt meestal in pilvorm geslikt, maar sommige gebruikers vermalen het en snuiven of injecteren de drug – in de hoop de effecten te versnellen of anderszins te versterken. Veel voorkomende bijwerkingen van Xanax op korte termijn zijn:

• Slaperigheid.
• Moeilijkheden bij concentratie.
• Vage spraak.
• Licht in het hoofd.
• Verwardheid.
• Gebrekkig geheugen.
• Lage bloeddruk.
• Vlakke ademhaling.

Benzodiazepinen zoals Xanax zijn ook in verband gebracht met depressieve en zelfs zelfmoordgedachten, vooral wanneer ze in overmaat worden ingenomen.

Xanax kan vooral gevaarlijk zijn wanneer het wordt ingenomen met andere voorgeschreven medicijnen, vrij verkrijgbare medicijnen en/of alcohol. Het mengen van deze drugs kan iemands hartslag en ademhaling vertragen; wanneer dit gebeurt, loopt de gebruiker een groot risico op ademhalingsstilstand, verminderde zuurstofuitwisseling, coma en zelfs de dood. Als u Xanax voorgeschreven krijgt, is het uiterst belangrijk dat u uw arts vertelt welke andere drugs u gebruikt.

Wat betekent het om verslaafd te zijn aan Xanax?

Het aangename gevoel dat het gevolg is van veel soorten drugsgebruik wordt toegeschreven aan een toename van neurotransmitters, waaronder dopamine. Hoewel deze pieken tijdelijk zijn, kan aanhoudend gebruik van dergelijke verslavende drugs het beloningssysteem van de hersenen op een blijvende manier veranderen. Onderzoek wijst uit dat naarmate iemand verslaafd raakt aan Xanax of andere benzodiazepinen, bepaalde veranderingen in neuronale celoppervlaktereceptortypen kunnen leiden tot steeds grotere dopamineopwellingen wanneer de drug herhaaldelijk wordt ingenomen. Op deze manier wordt het potentieel om de aangename belonende sensatie te ervaren versterkt – waardoor dwangmatig drugsgebruikgedrag verder wordt gestold.

Verlaving aan Xanax kan lichamelijk en psychologisch zijn:

• Lichamelijke verslaving aan Xanax verwijst naar transformaties die optreden in het lichaam wanneer het zich aanpast aan de aanwezigheid van de drug. Zonder de drug heeft het lichaam niet het gevoel normaal te functioneren en treden er ontwenningsverschijnselen op.
• Een persoon die psychologisch verslaafd is aan Xanax anticipeert op het gevoel van malaise dat zal optreden als hij of zij de drug niet inneemt. Deze persoon gelooft dat hij of zij zonder de drug niet in staat zal zijn om naar behoren te functioneren. In die zin omvat psychologische verslaving ook de angst voor ontwenningsverschijnselen en/of de terugkeer van de symptomen waarvoor het middel was voorgeschreven of werd gebruikt.

Withdrawal from Xanax

Het ervaren van lichamelijke en geestelijke ontwenningsverschijnselen bij het stoppen met Xanax kan een aanwijzing zijn dat iemand verslaafd is. De meest voorkomende ontwenningsverschijnselen zijn:

• angst.
• paniekaanvalsverschijnselen-zoals kortademigheid, beven, pijn op de borst, en overmatige angst.
• Insomnia.
• nachtmerries.
• Depressie.
• Geweldig en rusteloos gevoel.
• Duizeligheid.
• Tremor.
• Spierpijn.
• Zweetaanvallen.

Terugtrekkingsverschijnselen die minder vaak voorkomen, maar in sommige gevallen kunnen voorkomen, zijn:

• Hallucinaties.
• Het gevoel alsof de huid kruipt.
• Gevoeligheid voor geluid en licht.
• verwarring.
• aanvallen.

Abrupt stoppen met Xanax of “cold turkey” gaan is gevaarlijk vanwege de ernst van de ontwenningsverschijnselen, die in sommige gevallen fataal kunnen zijn. Het wordt ten zeerste aanbevolen dat gebruikers onder toezicht van een arts of in een afkickcentrum afbouwen.

Worden benzo’s te veel voorgeschreven?
Lees onze blog om erachter te komen.

Hoe krijg ik hulp bij Xanax-verslaving

Onderzoek heeft uitgewezen dat een combinatie van medicatie en therapie de meest effectieve manier is om de kans op herstel bij het stoppen met Xanax te vergroten. Voor sommige mensen zijn langdurige of meerdere behandelingen nodig om een stabiel herstel te behouden.

Medicijnen voor Xanax-verslavingsbehandeling

Medicijnen kunnen tijdens de behandeling worden voorgeschreven om de ontwenningsverschijnselen te helpen beheersen of als een langdurige behandeling voor angst. Diazepam, ook bekend onder de merknaam Valium, is een langwerkend benzodiazepine dat soms wordt gebruikt om ernstige ontwenningsverschijnselen – zoals een aanval – te beheersen of wordt vervangen door Xanax-gebruik tijdens het proces van het afbouwen van de benzodiazepine.

Omdat veel mensen die verslaafd raken aan Xanax angst ervaren, schrijven artsen vaak niet-verslavende medicijnen voor om de angst gedurende een lange periode te helpen beheersen. De meeste medicijnen met anti-angst eigenschappen zijn echter ook misbruikte stoffen, dus velen kiezen voor niet-farmacologische interventies om hun angst op de lange termijn te beheren. Als u last heeft van angst, bespreek dan uw symptomen en uw verslavingsgeschiedenis met uw arts om de juiste behandelingskuur te bepalen.

Gedragsbehandelingen voor Xanax-verslaving

Naast medicijnen is gedragstherapie een effectieve vorm van behandeling voor receptgeneesmiddelenverslaving.

Gedragstherapie houdt in dat men zich richt op de oorzaken van de verslaving en gezonde manieren vindt om met stress en moeilijke emoties om te gaan. Enkele doelen van gedragstherapie zijn:

• Het identificeren van triggers en risicovolle situaties voor drugsgebruik.
• Het ontwikkelen van een plan om situaties te vermijden die tot een terugval zouden kunnen leiden.
• Het vinden van gezonde manieren om met driften en hunkeringen om te gaan.
• Hulpmiddelen aanleren om effectiever met emoties om te gaan zonder drugs.
• Verbeterde relaties met anderen.
• Het vergroten van iemands vermogen om te functioneren op het werk, op school en in andere omgevingen.

Er zijn verschillende benaderingen van gedragstherapie die effectief zijn gebleken voor de behandeling van verslaving:

• Cognitieve gedragstherapie, of CGT, richt zich op ongezonde overtuigingen die leiden tot verslaving. Het doel van CGT is om mensen te helpen begrijpen hoe bepaalde gebeurtenissen of situaties leiden tot negatieve overtuigingen en hoe deze overtuigingen emoties en gedrag beïnvloeden. CGT helpt mensen ook te anticiperen op bepaalde situaties of gedachten die kunnen leiden tot een terugval en helpt bij het ontwikkelen van een terugvalpreventieplan.
• Contingentiemanagement is een vorm van behandeling die in sommige afkickcentra wordt gebruikt. Deze benadering van de behandeling is gebaseerd op het idee dat mensen zullen gedragingen die worden beloond uit te voeren. Sommige afkickcentra bieden beloningen voor goed gedrag, zoals negatieve drugstests.
• Koppeltherapie en gezinstherapie betrekken gezinsleden bij het behandelingsproces. De nadruk ligt op het verbeteren van de communicatie tussen de persoon in herstel en zijn dierbaren.

Xanax Verslaving Behandeling Centra

Behandeling voor Xanax verslaving kan worden gevonden in verschillende instellingen, waaronder:

• Detox centra, die zijn residentiële programma’s die worden bemand met medische professionals die medicijnen voorschrijven om ontwenningsverschijnselen te verlichten. Het bijwonen van een detox centrum wordt vooral aanbevolen bij het afkicken van Xanax vanwege de mogelijkheid van gevaarlijke bijwerkingen.
• In klinische behandeling kunnen mensen tijdelijk hun thuisomgeving verlaten en verblijven in een behandelcentrum. In klinische behandelingscentra is het personeel 24 uur per dag beschikbaar en wordt een drugsvrije omgeving geboden met groeps-, individuele en gezinstherapie.
• Poliklinische behandeling biedt groeps- en individuele therapie gedurende een vast aantal uren per week. Mensen die een poliklinische behandeling volgen, verblijven ofwel thuis of in een nuchtere woonfaciliteit.

Hulp zoeken voor Xanax-verslaving is moeilijk vanwege de sterke afhankelijkheid, tolerantie en hunkeren naar Xanax die kunnen optreden. Gelukkig kunnen behandelingscentra in elk stadium van het proces nuttig zijn. Of u of een dierbare nu twijfelt over stoppen of zich klaar voelt om actie te ondernemen, er is behandeling beschikbaar om hulpmiddelen te bieden en eventuele ambivalentie over herstel te helpen oplossen. Leer hoe u een Xanax-verslaafde vandaag nog kunt helpen.

Bronnen: