Ik kwam aan in San Pedro de Atacama zonder zelfs maar te weten waar ik die nacht zou gaan slapen. Ik was net uit Argentinië gekomen met een duizelingwekkende busreis na twee weken vol werk. Ik was uitgeput en had eerlijk gezegd geen zin om een nieuwe plek te verkennen. De enige reden dat ik zelfs door San Pedro stopte was vanwege de gunstige ligging ten opzichte van het vliegveld in Calama, dat me goedkoop naar mijn volgende werkbestemming (Patagonië) kon brengen.
Ik boekte behoedzaam drie nachten in een hostel, en wat er daarna gebeurde deed me compleet, compleet, diep, compleet versteld staan. San Pedro de Atacama zal voor mij nooit meer gewoon een stip op de kaart zijn, en dat zou het voor jou ook niet moeten zijn.
Ga erheen. Dit is waarom.
Astronomietour in San Pedro de Atacama
Ik hou van de nachtelijke hemel. Ik hou van sterren, sterrenbeelden, vallende sterren, planeten, satellieten, sterrenstelsels, wat ik maar kan zien.
Ik lag vroeger op mijn trampoline in onze achtertuin vallende sterren te tellen tot ik in slaap viel. Ik nodigde mijn vrienden uit om te blijven slapen en samen met mij vallende sterren te tellen.
Maar ik zeg je, ik heb nog nooit in mijn leven zoiets meegemaakt als wat ik zag in San Pedro de Atacama, Chili. Vanwege de ligging midden in de droogste woestijn ter wereld, is het zowel ver van de lichtvervuiling van grote steden als bekend om zijn heldere nachthemel, zonder wolken of neerslag. Deze combinatie is wat het tot een bucketlist maakt voor zovelen die net als ik van de nachtelijke hemel houden.
Ga erheen en doe een astronomietour. Om een tour te vinden, vraag uw hostel of de tour kantoren op de hoofdstraat van Caracoles. Er zijn elke avond verschillende mogelijkheden. U hoeft niet meer dan een dag of twee van tevoren te boeken.
Zorg ervoor dat er een telescoop bij zit, zoals deze:
Een “bolvormige sterrenhoop” is een geconcentreerde groep van meer dan 1.000 sterren. We hebben er een bekeken, Tucan 47 genaamd, die bestaat uit ongeveer 6 MILJOEN sterren en 17 lichtjaar van ons vandaan staat. Met het blote oog leek het alsof het één ster kon zijn, maar door een telescoop leek het net een juweel, met diamanten die vanuit het centrum in alle richtingen uitstroomden. Het was misschien wel het mooiste wat ik ooit heb gezien, en dat komt van een meisje dat normaal niets geeft om alles wat glinsterend is.
Ik was helemaal in de wolken. Zes miljoen sterren… kun je daar je hoofd wel bij houden? Ik kan het niet. Ik kan het gewoon niet, en dat is hoe het voelt als je geest absoluut wordt opgeblazen.
Een open sterrenhoop is een geconcentreerde groep van minder dan 1.000 sterren. We hebben er een bekeken die (met een fantasierijk geestesoog) de vorm van een vlinder heeft als je connect the dots speelt.
Er zijn twee sterrenstelsels die alleen vanaf het zuidelijk halfrond te zien zijn, de Grote en Kleine Magelhaense Wolken. Ik zal nooit de eerste keer vergeten dat ik deze zag, midden in de W Trek in het Torres del Paine National Park in Zuid-Chili’s Patagonië. Met het blote oog leken het net kleine wolken, onbeweeglijk tegen de nachtelijke hemel. Een mysterieus raadsel voor het oog en de hersenen om te begrijpen. Ze zijn 164.000 en 168.000 lichtjaar van ons verwijderd.
Door de telescoop zag de Grote Magelha Wolk eruit als een soort tarantula. Als zwarte en witte vlekken. Het zwart, leerde ik, is een nevel die nieuwe sterren vormt. De witte/grijze vlekken zijn materiaal van sterren die al zijn afgestorven, en dat materiaal weerkaatst het licht van de huidige sterren.
Het eerste waar we door de telescoop naar keken, was Saturnus met zijn ringen. Het was een goede zet van onze gids om ons dat eerst te laten zien, want hoewel we het fantastisch vonden, was zelfs Saturnus in al zijn wit glanzende glorie bijna niet indrukwekkend vergeleken met de clusters en sterrenstelsels die we daarna zagen. Kun je je dat voorstellen? Saturnus, saai!
En… terwijl we daar in het donker voor de Melkweg onder de sterren stonden, schoot een meteoriet vlak voor ons over de horizon, rood, wit, dan groen brandend, en uiteindelijk zo dicht bij de aarde uitdovend dat onze gids ons op adem liet komen en naar adem liet happen zodat we konden luisteren naar IMPACT.
😳 Serieus.
Het strekte zich uit over de hele hemel voor ons, het moet minstens 10-15 seconden hebben geduurd. Ik heb nog nooit een vallende ster van zo dichtbij gezien, zo vurig, zo echt, recht voor mijn ogen.
Dit is San Pedro de Atacama. Ga erheen. Bezoek de nachtelijke hemel.
Sandboarding On Mars
Omdat één uitstapje buiten de Aarde nog niet genoeg was, schreven we ons de volgende ochtend in voor een sandboarding-les. De tour zou ons blijkbaar net buiten de stad naar een plaats genaamd “Death Valley” brengen, maar ik maak geen grapje, toen we de weg opdraaiden stond er op het bord “Marte”, wat “Mars” betekent.
Dus die dag gingen we naar Mars.
De rit duurde letterlijk niet meer dan 5 minuten vanuit de stad, maar toch voelde het alsof we… nou ja… Mars waren binnengereden. De rotsformaties, zandduinen, vulkanen aan de horizon… Mars.
O ja, en we hebben geleerd hoe je moet sandboarden! Sandboard San Pedro heeft geweldige gidsen en gaven een super behulpzame les, plus we kregen echte snowboards en laarzen te gebruiken. Dankzij Burton kon ik eindelijk bochten maken op een zandduin. Mijn eerdere pogingen in Brazilië en Peru waren niet zo succesvol met houten boards en klittenband.
Deze sandboardtour duurt een halve dag, en ik raad aan om ’s ochtends te gaan om de hitte te vermijden. Neem water, zonnebrandcrème en een zonnebril mee, en als je een camera meeneemt, zorg dan voor een goede behuizing om hem tegen het zand te beschermen.
Gerelateerd: Traversing South America by Motorcycle
ATV Tour in the Desert
De laatste activiteit waar we voor kozen was een ATV tour. We hadden naar de hemel gestaard, en we hadden Mars gezien, maar dit gaf ons de kans om een stap terug te doen en de vallei te zien waar de stad San Pedro in lag, omringd door Mars, vulkanen, zoutvlaktes, en woestijn.
We gingen met On Safari Atacama, die halve dagen, hele dagen, en meerdaagse tours aanbiedt. Ze zijn een kleine operatie, dus toen we gingen was het alleen de twee van ons en een gids. Er was letterlijk niemand anders in de buurt.
We trokken het gas open op die onverharde wegen, het was gewoon een beetje leuk.
Volcán Licancabur vormt de dramatische achtergrond van San Pedro de Atacama en nergens hadden we een beter uitzicht dan op de ATV’s in het midden van de woestijn.
Deze korte maar ongelooflijke trip naar San Pedro de Atacama zou niet compleet zijn geweest zonder mijn kenmerkende sprong, want het was zo’n soort plek:
Bezoek aan San Pedro de Atacama
We verbleven in Hostel Pangea. Het is mooi gelegen, inclusief ontbijt, heeft prive-kamers, gratis WiFi, comfortabele hangmatten, en echt geweldig front desk jongens, maar de kamers zijn niets om over naar huis te schrijven. Er zijn waarschijnlijk meer comfortabele opties in de stad, maar aangezien we aankwamen zonder vooraf een plaats te hebben geboekt, waren we blij dat we deze optie voor drie nachten hadden gevonden.
Onze favoriete restaurant was La Picada del Indio, krijg het menu van de dag, het is altijd goed en er is genoeg te eten. Ze hebben ook Austral bier daar, mijn favoriet uit Chili.
Hoe te komen naar San Pedro de Atacama
Van Chili: Calama is dichtbij met goede verbindingen via de lucht en bus naar andere plaatsen in Chili. Sky Airlines is Chili’s binnenlandse budget luchtvaartmaatschappij. We vlogen van Calama helemaal naar Puerto Montt in Patagonië voor ongeveer $140 per persoon, inclusief een ingecheckte tas en voorkeursstoelen. Je kunt een bus nemen tussen Calama en San Pedro, of je kunt kiezen voor een $12 per persoon privé shuttle rit van je hostel naar de luchthaven op welk tijdstip je maar wilt. Wij regelden dit rechtstreeks via de receptie van ons hostel.
Vanuit Bolivia: Als je van de zoutvlaktes van Uyuni komt, is het gemakkelijk om een tour te nemen die door de zoutvlaktes gaat en eindigt in San Pedro. Het is goedkoper om in Bolivia te beginnen en een zoutvlaktetour te doen dan de andere kant op te gaan, te beginnen in Chili en naar Bolivia te gaan omdat Bolivia veel goedkoper is.
Vanuit Argentinië: We namen een bus van 7 uur ’s ochtends vanuit Salta, Argentinië voor ongeveer $30. We kochten de bustickets bij de busterminal in Salta de dag voordat we de reis maakten. De reis duurde ongeveer 8 uur. Wees voorbereid op kronkelige wegen door steile ravijnen en een grensovergang op grote hoogte. Ik was een heet zooitje tussen wagenziekte en hoogteziekte die tegelijkertijd optraden. Drink veel water en neem Dramamine als je gevoelig bent voor reisziekte.
Gerelateerd: Wederkerigheidsprijzen voor Amerikaanse burgers die naar Zuid-Amerika reizen
Zelfs na mijn zware rit van Argentinië naar Chili was San Pedro de Atacama het helemaal waard. De onverharde straten en charmante winkeltjes brachten me terug naar mijn backpackdagen door Centraal-Amerika meer dan tien jaar geleden. Deze stad heeft onmiddellijk mijn hart gestolen, en dat is nog voordat ik wist wat me te wachten stond.
Toen ik me voorbereidde om dit bericht te schrijven, zocht ik de website van San Pedro de Atacama op. Het eerste wat ik las was: “Ik had nooit gedacht dat ik zoiets als dit in mijn leven zou zien. Alles hier is indrukwekkend … Een schoonheid van een andere planeet!” Dat was een getuigenis van een Duitse toerist, maar het had heel goed de mijne kunnen zijn, of die van iemand anders.
Ik ben er maar drie dagen geweest, en het was niet genoeg. Hoewel ik naar de ruimte en Mars ben geweest, ben ik niet op de maan geweest, wat ook een optie is! Ik denk dat ik gewoon terug moet gaan
- Tagsastronomie, atv tour, bucket list, bestemmingsgids, sand boarding