Ten eerste wil ik je feliciteren met het afvallen! Het is geen gemakkelijke opgave en het is een nog grotere uitdaging om het vol te houden en het gewicht eraf te houden. Ik denk dat je nog steeds dik vinden, zelfs als je afvalt een kwestie is van zelfbeeld en zelfbeeld is soms moeilijk te begrijpen. Het is soms makkelijker om dingen aan andere mensen te zien dan om diezelfde dingen bij onszelf te zien. Zelfbeeld wordt soms beïnvloed door in ontkenning te zijn, of wat cognitieve dissonantie wordt genoemd. Dit is de manier van je hersenen om je psyche te beschermen in het aangezicht van kwetsende of teleurstellende omstandigheden. Bijvoorbeeld, de meeste rokers weten dat roken slecht voor hen is. Ze weten cognitief dat als ze blijven roken, er onaangename gevolgen zullen zijn, maar ze kiezen er toch voor om te roken. Ik ben een herstellende sigarettenverslaafde, dus ik ken de dingen die we tegen onszelf zeggen als we ervoor kiezen om te roken, ondanks het overweldigende bewijs dat roken hartziekten, kanker en een hele reeks andere gezondheidsproblemen veroorzaakt: “Ik stop volgende week”, of “Ik ben nog jong en kerngezond. Ik kan nog wel een tijdje roken en dan komt het wel goed.” Maar totdat we echt eerlijk tegen onszelf worden en toegeven dat we onszelf in wezen naar een vroegtijdig graf marcheren, blijven we roken.Zelfbeeld speelt ook een zeer belangrijke rol in hoe we ons voelen over onszelf als we overgewicht hebben. Ik was jarenlang zwaarlijvig, en drie jaar geleden ben ik 70 kilo afgevallen, wat wonderen heeft gedaan voor mijn energieniveau en mijn gevoel van eigenwaarde. Maar weet je, die dikke man zit nog steeds in me. Ik kijk nog steeds in de spiegel en denk bij mezelf, ik ben nog steeds dik; zelfs wanneer mijn vrouw en vrienden (vooral degenen die ik een tijdje niet gezien heb) tegen me zeggen, “Hey je ziet er goed uit!” Ik ben er nog steeds van doordrongen dat ik zeker ben afgevallen, en ik voel me zeker beter, draag kleinere kleren en kan een trap oplopen zonder naar lucht te happen. Maar ik ontken het een beetje; ik denk nog steeds dat ik overgewicht heb terwijl dat eigenlijk niet meer zo is.Waarom? Ik weet het niet precies. Maar ik denk dat ik ergens in mezelf tegen mezelf zeg dat als ik me te comfortabel voel met hoe ik eruit zie, ik misschien zelfgenoegzaam word en weer kilo’s begin aan te komen. En ik weet zeker dat als ik niet oplet wat ik eet en niet elke dag de calorieën tel, of als ik niet mijn dertig minuten hoge activiteit per dag doe, ik vrij snel weer aankom, en dat wil ik gewoon niet. Ik weet niet of jij er ook zo uitziet, maar voor mij denk ik dat ik kritisch blijf over mijn gewicht en omvang als een verdedigingsmechanisme, en dit houdt me scherp, zodat ik nooit meer zwaar zal worden. Misschien is dat voor jou ook een deel van het antwoord. Maar voor jou (en mij) geldt dat we trots moeten zijn op wat we bereikt hebben! Afvallen is moeilijk, en geloof me, het wordt moeilijker naarmate je ouder wordt. Wees trots op jezelf omdat je een grote stap voorwaarts hebt gezet in je gezondheid en je algehele welzijn. Concentreer je op het positieve en ga door. En dat zal ik ook doen. Ik hoop dat dit een beetje helpt. Ik wens je het beste en wens je vrede!