De avonturen van Spongebob Squarepants en zijn beste maatje Patrick Star spelen zich soms af aan de oppervlakte. Bijvoorbeeld toen ze samen met Mr. Crab, Squidward en Sandy naar de oppervlakte gingen om het recept van de Krabby Patty terug te krijgen van de dief.
Al deze zeedieren uit de tekenfilms leken het prima te vinden om een tijdje aan de oppervlakte te zijn, omdat ze een soort zegen hadden gekregen om aan de oppervlakte te kunnen ademen. Dus, is het echt goed voor die wezens om naar de oppervlakte te gaan zolang ze kunnen ademen?
Wel, in het echte leven werkt het niet op die manier. In het echt is ademhalen niet het enige probleem voor deze wezens, vooral voor Patrick Star de zeester. De reden is simpel: zeesterren sterven vrijwel onmiddellijk als ze aan de lucht worden blootgesteld.
Echter, sommige mensen zeggen dat het maar een mythe is, want net als vissen die door hun kieuwen ademen, zouden zeesterren het prima moeten doen als ze maar even aan de frisse lucht worden blootgesteld. Dus, wat is waar? Gaan ze dood of niet? In dit artikel zullen we het daarover hebben.
Het ademhalingsmechanisme
“Het is goed om zeedieren uit het water te halen, zolang het maar minder dan 5 minuten duurt”. Die uitspraak is zo fout en onverantwoordelijk. Sommige zeedieren kunnen zelfs onmiddellijk sterven na door mensen te zijn aangeraakt, laat staan uit het water te zijn getild. Er zijn zoveel verklaringen voor, en we zullen het stap voor stap doen.
De eerste reden is simpelweg omdat de meeste zeedieren, inclusief zeesterren, moeten ademen om te leven, en ze kunnen alleen onder water ademen. Zeesterren ademen door hun buisvoeten en papulae (de kleine pukkeltjes die je over het hele lichaam kunt vinden) die zijn voorzien van zeer dun weefsel.
Door dit dunne weefsel kunnen gassen zich gemakkelijk verplaatsen, of het nu gaat om zuurstof naar binnen of kooldioxide naar buiten, in een proces dat diffusie wordt genoemd. Anders dan bij vissen, die slechts twee kieuwen hebben, is het hele lichaam van zeesterren bedekt met papulae. Kortom, hun neuzen of kieuwen bevinden zich over hun hele lichaam.
Nu moet je je dit voorstellen, je ademt vanuit de ‘neuzen’ over je hele lichaam en plotseling worden al die ‘neuzen’ geïnjecteerd met ‘gifstoffen’. Dit is wat er gebeurt als we zeesterren uit het water tillen, omdat frisse lucht giftig is voor hun ademhalingsstelsel.
Inderdaad, sommige soorten zeesterren (we kunnen niet aannemen welke soort zeester eigenlijk Patrick Star is) zullen het even overleven als ze in de lucht worden getild. Dit komt omdat deze soorten zeesterren hun adem langer kunnen inhouden dan andere.
Niet alleen in staat zijn om de benodigde zuurstof op te nemen, maar een dergelijke conditie zal ook voorkomen dat de zeesterren kooldioxide en koolmonoxide uit hun lichaam uitstoten. Dit leidt tot kooldioxide- of koolmonoxidevergiftiging, die hen vervolgens de dood in jaagt.
Maar meestal is het ‘moment’ te lang. De meeste zeesterren kunnen hun adem maar minder dan 30 seconden inhouden. 5 minuten uit het water is voor hen gewoon een soort doodvonnis, ook al is het een ‘instagrambare’ dood.
Stressvol
Okee, dus sommige soorten zeesterren overleven het misschien iets langer dan andere in de lucht. Maar een beetje langer stikken is niet hun enige probleem hier. De stress van het gedwongen worden om uit het water te komen is een andere zorg.
De mentale impact van het ervaren van een vreemde toestand, laat staan dat de ervaring levensbedreigend is, kan de dood veroorzaken bij elk dier, inclusief zeesterren. Dieren zijn gevoelig voor mentale stress, zelfs de geringste verandering in hun omgeving leidt tot zware stress.
In tegenstelling tot de mens, kunnen sommige dieren niet goed omgaan met mentale stress. Het zal dan hun levensstijl beïnvloeden en verder hun fysieke gezondheid. Het is inderdaad mogelijk voor het schepsel om ervan te herstellen, maar het zou enige tijd duren om volledig te herstellen.
Als een analogie, stel je voor ontvoerd en gemarteld te worden door een monster dat plotseling uit het niets verschijnt terwijl je je dagelijkse bezigheden doet. Bang? Geschokt? Zeker wel, en zo’n ervaring zal zo lang mogelijk in uw gedachten blijven. In dit geval is de mens het monster.
Hand Of Death
Veel zeedieren, zoals zeesterren, zeekomkommers en koralen, worden van nature geboren als uiterst fragiele wezens. Een enkele voorzichtige por die we hen toedienen kan hen al verwonden, om nog maar te zwijgen van een stevige greep om hen uit het water te halen.
Het met geweld uit het water halen met onze handen zonder de juiste techniek is zeer riskant. Ter informatie, deze wezens hebben zo veel kleine structuren over hun hele lichaam. We kunnen er niet zeker van zijn dat wat we met ze doen ze geen pijn zal doen, alleen omdat we de schade niet kunnen zien.
Een andere reden om de zeedieren niet met onze handen uit het water te halen, is dat onze handen giftig voor ze kunnen zijn. De menselijke huid is van nature bedekt met olie, en er leven miljarden bacteriën op.
Het effect van onze aanrakingen zou de schepselen misschien niet direct treffen, maar het zou ze wel een langzame en pijnlijke dood bezorgen. Omdat het lichaam van zeesterren bedekt is met zacht en dun weefsel, lopen ze meer risico op besmetting. Het stervormige dier wordt dus meer bedreigd door giftige stoffen die worden overgebracht door directe menselijke aanrakingen.
Dodelijke roem
Probeer even de tijd te nemen om te zoeken naar foto’s van zeesterren in sociale media zoals instagram, facebook of twitter. Als je er een paar kunt vinden, zul je zien dat op de meeste van die foto’s de zeesterren zich buiten het water bevinden, in plaats van in hun natuurlijke habitat.
Alles op aarde is gemaakt om het evenwicht in de natuur te bewaren. Zeesterren, en ook andere zeedieren, zijn dus niet gemaakt om instagramartiest te worden. Zij hebben hun eigen functies in hun omgeving. De meesten van ons weten het al, maar verkiezen het te negeren.
Het eenvoudigste wat we kunnen doen om deze aarde te helpen, is haar geen kwaad te doen. Dat geldt ook voor de wezens die erop leven. Dus, als u de volgende keer naar het strand gaat en de drang hebt om mooie foto’s te maken, kunt u beter niet het leven van andere schepselen op het spel zetten.