… vroeg mijn vriend nadat ik hem had toevertrouwd dat ik weliswaar tevreden ben met mijn leven op dit moment, maar dat het niet bevredigend is omdat ik geen iemand heb.
Ik realiseerde me dat ik nooit echt had gemediteerd over zijn vraag. Dus besloot ik de 5 WAAROM te doen.
Ik wil aangeraakt worden en met iemand vrijen en stevig vastgehouden worden als ik in slaap val, en overal gekust worden als mijn ogen ontwaken.
WAAROM is het belangrijk om aangeraakt te worden?
Ik wil intimiteit met iemand opbouwen, zowel lichamelijk als emotioneel. Ik wil speciale momenten met diegene delen, maar ook de banaliteiten en kleine ergernissen van het leven.
WAAROM is intimiteit belangrijk?
Ik wil iets met iemand opbouwen, een project, een mens, een ruimte, de magie gebeurt als je het samen doet.
Waarom is het belangrijk om iets met iemand op te bouwen?
Ik wil blootgesteld worden, en door mijn diepste wonden heen werken wanneer die figuur van verbondenheid, die een partner belichaamt, mij een spiegel voorhoudt.
Waarom is het belangrijk om blootgesteld te worden?
Omdat mijn doel in het leven is om te blijven groeien…
Kan je niet op andere manieren groeien?
Dat kan ik.
Waarom wil je die persoon dan zo graag?
En toen kwam het rauwe, enge, bekende antwoord:
Ik wil erbij horen in de consensusmaatschappij waarin we leven. De meeste plannen van mijn vrienden zijn nu gericht op paren en kinderen en zo ook de gesprekken, ik voel me buitengesloten. Ik voel me irrelevant.
Ik wil niet op mijn zestigste alleen in een appartement wonen, zonder vrienden die ik kan bellen als ik ziek ben, zonder de prestaties van mijn kinderen om over op te scheppen, zonder vaardigheden om met iemand samen te zijn, met zoveel rimpels om elke man af te schrikken. Ik zal veroordeeld worden voor het feit dat niemand me zelfs maar een aanzoek heeft gedaan. Ik zal zinken in de modder van schaamte met niemand om me te redden. Er is iets mis met me.
En toen kwam het echte, dappere antwoord:
Er is nog een verhaal. Het verhaal van een vrouw die het op haar manier deed, die zich in elke levensfase heel voelde. Die andere vrouwen en mannen inspireerde om hetzelfde te doen. Die zich nooit tevreden stelde, zelfs niet toen men haar vertelde dat ze haar eigen graf aan het graven was. Het verhaal van een vrouw die wist dat ze alleen zichzelf liefde kan geven, dat ze alleen haar eigen hart kan breken, en dat ze alleen kan opstaan en opnieuw liefhebben. Het verhaal van een vrouw die vertrouwde op de wijsheid die het leven op haar pad wierp, en wist dat niets blijvend is.
Dat is het verhaal dat ik vandaag kies.