Waarom zijn sommige mensen zo egoïstisch?

Waarom zijn sommige mensen zo egoïstisch? Is egoïsme een deugd of een ondeugd? Is het goed of is het kwaad?

Als u ambivalent staat tegenover egoïsme, bent u niet de enige. Zelfzucht heeft filosofen en sociale wetenschappers verbijsterd – velen van hen hebben eindeloos gedebatteerd over de vraag of zelfzuchtigheid een goede zaak is of niet.

De belangrijkste reden waarom zelfzuchtigheid velen heeft verbijsterd, is de dualistische aard van de menselijke geest, d.w.z. de neiging om alleen in termen van tegenstellingen te denken. Goed en slecht, deugd en ondeugd, op en neer, veraf en dichtbij, groot en klein, enzovoort. Zelfzuchtigheid is, net als veel andere begrippen, veel te breed om in twee uitersten te passen.

In dit bericht verkennen we de eigenschap van zelfzuchtigheid, de psychologische redenen die een persoon kunnen motiveren om zelfzuchtig te zijn, en de manieren om met een zelfzuchtig persoon om te gaan.

Wie kunnen we egoïstisch noemen?

Een egoïstisch persoon is degene die zijn eigen behoeften op de eerste plaats zet. Zij zijn in de eerste plaats met zichzelf bezig en zoeken alleen die activiteiten die hun eigen verlangens en wensen vervullen. Is daar iets mis mee? Ik denk het niet.

Volgens die definitie zijn we allemaal op de een of andere manier egoïstisch. We willen allemaal dingen doen die uiteindelijk voor ons eigen bestwil en welzijn zijn. Dit soort egoïsme is goed en wenselijk.

Tot zover alles goed. Het probleem ontstaat wanneer we dingen voor onszelf doen en tegelijkertijd de behoeften van de mensen om ons heen negeren of wanneer we onze behoeften vervullen ten koste van anderen. Wanneer je anderen het leven moeilijk maakt om je eigen doelen te bereiken, dan is dat soort egoïsme het egoïsme dat je zou willen vermijden.

We zijn zowel egoïstisch als altruïstisch

Dankzij onze dualistische geest, hebben we de neiging om mensen te zien als ofwel egoïstisch ofwel altruïstisch. De waarheid is – we zijn allemaal egoïstisch en altruïstisch. Beide drijfveren bestaan in onze psyche.

Zelfzuchtigheid stelde onze voorouders in staat middelen voor zichzelf te verzamelen en te overleven. Aangezien de mens in stammen evolueerde, droeg een altruïstisch lid van de stam bij aan het welzijn van de hele stam, evenals van het altruïstische individu.

Hoewel de neiging tot egoïsme aangeboren is, kijken we in deze post naar enkele van de meer proximale oorzaken van egoïsme.

Wat maakt een persoon egoïstisch?

Een persoon die vasthoudt aan zijn middelen en deze niet aan behoeftigen geeft, kan als een egoïstisch persoon worden beschouwd. Dit is het soort egoïsme waarnaar we gewoonlijk verwijzen wanneer we zeggen dat iemand egoïstisch is.

Wanneer we zeggen dat iemand egoïstisch is, bedoelen we gewoonlijk dat hij zijn middelen (geld, tijd, enz.) niet deelt. Waarom wil iemand zijn middelen niet delen, ook al is dat in een bepaalde situatie misschien het beste?

De grootste reden is dat egoïstische mensen de neiging hebben te denken dat ze niet genoeg hebben, zelfs als ze dat wel hebben. Een egoïst zal daarom waarschijnlijk ook gierig zijn. Deze onzekerheid van niet genoeg hebben motiveert een persoon om vast te houden aan zijn middelen en ze niet te delen.

Zelfzucht en controle verliezen

Een andere reden waarom mensen egoïstisch zijn, is dat ze bang zijn om de controle te verliezen. Als iemand veel behoeften en doelen heeft, dan overwaarderen zij hun hulpbronnen omdat zij denken dat deze hulpbronnen hen gaan helpen hun doelen te bereiken. Als ze deze middelen verliezen, verliezen ze hun doelen en als ze hun doelen verliezen, hebben ze het gevoel dat ze de controle over hun leven hebben verloren.

Zo is bijvoorbeeld een student die zijn studieaantekeningen niet met anderen deelt, meestal degene die hoge academische doelen heeft. Voor hem kan het delen van aantekeningen betekenen dat hij een belangrijke bron kwijtraakt die hem kan helpen zijn doel te bereiken. En niet in staat zijn je doelen te bereiken is een recept voor een gevoel van verlies van controle over je leven.

In andere gevallen kan de manier waarop iemand is opgevoed hem of haar ook egoïstisch doen handelen. Het enige kind of het kind dat door zijn ouders in al zijn behoeften wordt voorzien (verwend kind), leert om zoveel mogelijk te nemen en weinig terug te geven.

Zulke kinderen leren alleen voor hun eigen behoeften te zorgen, met weinig empathie of aandacht voor anderen. Als kind waren we allemaal zo tot op zekere hoogte, maar geleidelijk aan begonnen we te leren dat andere mensen ook emoties hebben en zo ontwikkelden we empathie.

Sommige mensen leren nooit empathie en blijven daarom egoïstisch, net als toen ze kinderen waren.

Omgaan met een egoïstisch persoon

Het belangrijkste om te doen bij het omgaan met een egoïstisch persoon is om de reden achter zijn egoïsme te achterhalen en dan te werken aan het elimineren van die reden. Alle andere methoden en inspanningen om met een egoïstisch persoon om te gaan zullen tevergeefs zijn.

Stel jezelf vragen als…Waarom zijn ze egoïstisch? Waar voelen ze zich zo onzeker over? Stelt u onrealistische eisen aan hen? Zijn zij echt in staat om aan uw eisen te voldoen?

We zijn vaak snel geneigd om iemand het etiket ‘egoïstisch’ op te plakken in plaats van toe te geven dat we er niet in geslaagd zijn hen te overtuigen of dat onze eisen onredelijk zijn.

Maar wat als ze echt egoïstisch zijn en je ze niet gewoon valselijk een etiket opplakt?

Welnu, help ze dan van hun onzekerheid af. Laat ze zien dat ze niets gaan verliezen door jou te geven wat je wilt.

Of, beter nog, laat ze zien hoe ze kunnen profiteren door jou te helpen in het geval er een mogelijkheid is van een win-win situatie.