Het Oxford woordenboek definieert ‘moedig’ in de eerste plaats als het volgende: Bereid om gevaar of pijn onder ogen te zien en te verdragen; moed tonen. Op grond van deze definitie durf ik te wedden dat moedig zijn uit twee delen bestaat: het vermogen om te verdragen en moed. Aan deze gok voeg ik toe dat wanneer iemand dapper is, twee van deze kwaliteiten naast elkaar moeten bestaan, en dat ze beide even belangrijk zijn.
Om dapperheid te begrijpen, moet men het tegenovergestelde ervan begrijpen – angst. Angst is een vijand, en een wrede ook nog. De meeste mensen houden er niet van hun vijanden te leren kennen, maar ik ben van mening dat men niet alleen zijn vijanden moet kennen, maar dat het oneindig heilzaam is ze te begrijpen.
Zoals de meeste mensen, heb ik angst voor afwijzing en mislukking. Dit zijn naar men zegt de twee hedendaagse grootste menselijke angsten naast de dood – een reeds lang bestaande menselijke angst. Maar ik ben ook bang voor andere dingen, zoals ziektes (ik heb hypochondrische neigingen), verdrinken (ook al zwem ik behoorlijk), en onbegrepen worden – op een existentiële manier.
Er zijn veel citaten over het overwinnen van angst, dus ik zal u de clichés besparen. Voor de goede orde, ik heb geen probleem met clichés – ze bestaan omdat er meestal een kern van waarheid in zit. Maar hier zijn ze niet nodig. Het meest diepgaande wat ik over angst heb geleerd is dat je er niet aan kunt ontsnappen. Het is een vijand die je zult bevechten tot de dood. Oh, de ironie.
Maar weten dat angst onontkoombaar is, is precies waarom dapperheid in het leven van het grootste belang is. Angst is datgene wat verlamt, terwijl moed datgene is wat bevrijdt. Angst is datgene wat kiest voor middelmatigheid, terwijl moed datgene is wat het risico van een kans neemt, een kans die grootheid of nederlaag kan brengen. Angst leidt altijd tot spijt, terwijl dapperheid leidt tot weten.
Dapperheid vereist uithoudingsvermogen omdat het doorzettingsvermogen en volharding vereist – datgene wat je op de been houdt nadat de spreekwoordelijke dikke dame heeft gezongen en de show voorbij is. Moed vereist moed omdat je eerst de keuze moet maken om bij de show te zijn, en dan op te staan en ook te zingen.
Wanneer ik denk aan alle mensen in mijn leven die dapper zijn geweest en die dapper blijven, realiseer ik me dat dapperheid veel verschillende dingen betekent in verschillende situaties.
Soms betekent dapperheid dat je de persoon bent die opvalt in de menigte, die zich uitspreekt, en die een stem moet zijn, ofwel de stem die ze moeten horen, ofwel een stem voor anderen. Soms betekent dapperheid de voorzichtigheid hebben om te pauzeren, om in stilte te zitten, en om oké te zijn.
Soms betekent dapperheid het gevecht van je leven leveren, en vechten tot het bittere eind. Soms betekent dapperheid dat je de witte vlag hijst, een nederlaag accepteert en de wil vindt om zonder wrok en met wijsheid verder te gaan.
Soms betekent dapperheid dat je op zoek gaat naar de dingen en de mensen die je het gevoel geven dat je leeft; dat je risico’s neemt, een buitenbeentje bent en een uitzondering. Soms betekent dapperheid dankbaar en tevreden te zijn met je heden.
Maar dapperheid, wat het soms ook is, om authentiek te zijn, om te kunnen verdragen, om een daad van moed te zijn, moet ook een daad van liefde zijn. Of het nu om een ding gaat of om een persoon of een plaats, dapperheid moet zich manifesteren door liefde. En om moedig te zijn moet je aanvaarden dat de grote liefde voor iets kan uitmonden in liefdesverdriet, pijn en teleurstelling. Om moedig te zijn, moet je bereid zijn de mogelijkheid van een angstaanjagend einde te riskeren. Moedig zijn is leven en zo leven dat de wereld weet dat je bang bent, maar dat je liefhebt, meer dan je vreest. 