Wat is smaad? Hoe online smaad te bewijzen

Schennis van persoon, ook wel smaad genoemd, verwijst naar een valse verklaring aan een derde partij die schade toebrengt aan de reputatie van een andere persoon. Smaad via internet wordt “online-smaad” of “internet-smaad” genoemd.

Smaad kan soms leiden tot strafrechtelijke aansprakelijkheid, maar in de overgrote meerderheid van de gevallen is het een onrechtmatige daad. Dit betekent dat de benadeelde partij een civiele rechtszaak kan aanspannen bij de rechtbank om schadevergoeding te krijgen.

Hieronder leggen we uit wat online smaad is, met inbegrip van:

• Verschillende soorten smaad,
• Hoe een vordering wegens smaad vast te stellen,
• Schadevergoeding die een eiser kan verhalen in een smaadproces, en
• Verweermiddelen die een verweerder kan aanvoeren tegen aantijgingen van smaad.

Wat is smaad?

Smaad is een breed begrip dat verder kan worden opgesplitst in twee verschillende soorten lasterlijke uitlatingen. Elke staat heeft zijn eigen smaadwetgeving, maar van oudsher zijn er twee soorten lasterlijke uitlatingen:

• Laster: een lasterlijke uitspraak die via schriftelijke publicatie aan een derde wordt overgebracht. Naast tekst kan “schriftelijke publicatie” ook foto’s, video’s en andere soortgelijke vormen van media omvatten.
• Laster: een lasterlijke uitspraak die via gesproken communicatie aan iemand anders wordt bekendgemaakt.

Het belangrijkste verschil tussen smaad en laster is dat smaad schriftelijk is en laster mondeling. Smaad omvat ook smaad die niet alleen op papier is gedrukt, maar is gepubliceerd, opgenomen of bewaard in digitale of fysieke vorm.

Als de smaad mondeling is, is het laster. Als de smaad in een ander soort publicatiemedium is dan gesproken, is het smaad. Een goede manier om het verschil te onthouden is te weten dat zowel “laster” als “spreken” beginnen met de letter S.

Met de alomtegenwoordigheid van het internet, hebben de meeste smaadgeschillen tegenwoordig betrekking op lasterlijke uitspraken die op het web zijn gedaan. In deze gevallen worden de lasterlijke uitlatingen online smaad of internet-smaad genoemd.

Dit verschil is van belang als u een rechtszaak wegens smaad wilt aanspannen, omdat u er goed op moet letten de juiste smaadclaim in te dienen. Als een eiser beweert de verkeerde juridische claim, niet alleen zal het worden afgewezen door de rechter, maar ze kunnen worden uitgesloten van het beweren van de juiste juridische claim later.

Verminking kan ook onder andere, minder bekende namen voorkomen, zoals:

• Karaktermisdadiging,
• Karaktermisdadiging,
• De onrechtmatige daad van smaad,
• Calumny,
• Vilification,
• Traducement,
• Famacide,
• Disparagement.

Afhankelijk van de context, kan smaad ook worden aangeduid met andere termen, waaronder:

• Online smaad,
• Internet smaad,
• Criminele smaad,
• Zakelijke smaad.

Kan een lasteraar strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld voor het publiceren van valse verklaringen?

In de meeste gevallen houdt het vervolgen van een lasterlijke uitspraak in dat een civiele procedure wordt aangespannen. Maar in zeldzame gevallen kan het ook leiden tot strafrechtelijke vervolging. Strafrechtelijke smaadzaken hebben drie opmerkelijke kenmerken.

Ten eerste vindt de vervolging plaats volgens het staatsrecht; er is geen federaal strafrecht in de Verenigde Staten dat betrekking heeft op smaad.

Ten tweede hebben niet alle staten strafrechtelijke smaadwetten.

Ten derde worden deze wetten, zelfs in staten met strafrechtelijke smaadwetten, zelden gehandhaafd. Als ze worden gehandhaafd, kunnen lasteraars boetes en gevangenisstraf worden opgelegd. Een veroordeling kan alleen plaatsvinden als de aanklager buiten redelijke twijfel bewijst dat de beklaagde wist dat de uitspraken vals waren.

De meeste staten hebben geen strafrechtelijke smaadwetten vanwege constitutionele bezwaren, zoals inbreuk op het Eerste Amendement. Een lasterlijke uitspraak kan echter in beperkte situaties leiden tot strafrechtelijke vervolging, zoals:

• Overtreding van een straatverbod;
• De uitspraak vormt minachting van de rechtbank omdat deze een gerechtelijk bevel schendt; of
• De lasterlijke uitspraak is een onderdeel van een ander misdrijf, zoals online pesten, chantage of sextortion.

Bedrijven kunnen ook procederen wegens smaad

Bedrijven en bedrijven zijn net als individuen in die zin dat ze financiële schade kunnen lijden door smaad. Afhankelijk van de staat zijn er twee belangrijke soorten zakelijke smaadclaims:

• Schadelijke onwaarheid (ook bekend als zakelijke of commerciële kleinering); en
• Oneerlijke/misleidende handelspraktijken.

Schadelijke onwaarheid is vergelijkbaar met laster waarbij een individu is betrokken, maar met twee belangrijke verschillen.

Ten eerste is de schade beperkt tot financiële of economische schade aan het bedrijf en omvat deze niet reputatieschade. Ten tweede, om schadelijke valsheid in geschrifte te bewijzen, moet een eiser aantonen dat de lasteraar met kwade opzet heeft gehandeld.

Oneerlijke of misleidende handelspraktijken hebben betrekking op handelingen van een ander bedrijf of individu die worden gedaan om het grote publiek ervan te overtuigen een dienst of product te kopen.

Elementen van een vordering wegens smaad

In het algemeen moet een eiser de volgende vier elementen bewijzen:

• De gedaagde heeft een onjuiste verklaring over de eiser afgelegd,
• De gedaagde heeft de onjuiste verklaring aan een derde medegedeeld,
• De gedaagde handelde met ten minste een nalatig niveau van opzet, en
• De onjuiste verklaring van de gedaagde en de mededeling aan een derde hebben schade toegebracht aan de eiser.

Bedenk dat de precieze vereisten voor het instellen van een vordering wegens smaad per rechtsgebied kunnen verschillen.

Zoals de meeste andere civiele onrechtmatige daden, moeten vorderingen wegens smaad binnen een bepaalde periode worden ingesteld. Dit wordt de verjaringstermijn genoemd. In de meeste staten is de verjaringstermijn voor het indienen van een rechtszaak wegens smaad één tot drie jaar.

Wat is het verschil tussen een privé & publieke figuur in een smaadzaak?

De wet ziet niet alle aanklagers wegens smaad hetzelfde. De verschillen tussen smaadplegers kunnen van invloed zijn op de bewijslast waaraan een eiser moet voldoen om een smaadzaak te winnen.

Als een eiser een privépersoon is, moet hij alleen bewijzen dat een gedaagde met gewone nalatigheid heeft gehandeld bij het publiceren van een lasterlijke verklaring. Een privépersoon is doorgaans de gemiddelde persoon die niet in de voorhoede van de publieke controverse staat.

Als een eiser een publiek figuur is, dan heeft hij een veel grotere last te overwinnen bij het bewijzen van smaad. In plaats van nalatigheid aan te tonen, moet een eiser aantonen dat een gedaagde met werkelijke kwaadwilligheid heeft gehandeld.

De rechter eist om meerdere redenen een hogere bewijslast voor publieke figuren. Een van de redenen is dat veel prominenten ervoor kiezen om in de publieke belangstelling te staan, en dus extra kritisch worden gevolgd door de samenleving. Een andere reden is de overtuiging dat publieke figuren zich in het openbaar kunnen verdedigen wanneer lasterlijke uitlatingen worden gedaan.

Hoe verschilt smaad per se &smaad per quod?

Smaad per se (ook wel smaad per se genoemd) is een lasterlijke uitspraak die zo duidelijk beledigend, opruiend en/of schadelijk is voor het slachtoffer, dat de wet zal aannemen dat een eiser schade heeft geleden door die lasterlijke uitspraak.

Smaad per quod daarentegen is een soort lasterlijke uitlating waarvoor een eiser moet:

• Extrinsiek bewijsmateriaal overleggen om aan te tonen dat een uitlating schadelijk en vals was; en
• Speciale schadevergoeding met bijzonderheid aanvoeren.

In sommige staten kan laster per quod uitspraken omvatten die duidelijk lasterlijk zijn, maar niet anderszins vallen onder een van de specifiek geïdentificeerde soorten laster per se.

Voorbeelden van drie verschillende smaadwetten van staten & Vereiste elementen voor een smaadclaim

Elementen van een vordering wegens smaad in Texas

Texas smaadwetgeving komt grotendeels overeen met de wetgeving in de meeste andere staten. Een eiser moet de volgende drie elementen vaststellen om laster te bewijzen:

• De gedaagde heeft een onjuiste verklaring gepubliceerd,
• De verklaring was lasterlijk en betrof de eiser, en
• Met betrekking tot de waarheid van de lasterlijke verklaring, handelde de gedaagde met kwaadwilligheid (als de eiser een overheidsfunctionaris of -figuur is) of nalatigheid (als de eiser een privéfiguur is).

De verjaringstermijn in Texas voor een vordering wegens smaad is één jaar.

Elementen van een vordering wegens smaad van karakter in Ohio

Ohio smaadwet vereist dat een eiser vijf elementen vaststelt om met succes een aanklacht wegens smaad in te dienen. De vijf elementen omvatten:

• Een valse verklaring,
• De valse verklaring betreft de eiser,
• De lasterlijke verklaring werd gepubliceerd zonder voorrecht aan een derde partij,
• De gedaagde handelde met ten minste een nalatig niveau van opzet, en
• De verklaring was ofwel lasterlijk per se of lasterlijk per quod.

Ohio’s verjaringstermijn voor het starten van een vordering wegens smaad is één jaar.

Elementen van een vordering wegens smaad van karakter in Californië

California’s smaadwet erkent de onrechtmatige daad van smaad. Maar er zijn nuances met betrekking tot de elementen die nodig zijn voor een succesvolle vordering. In Californië moet een eiser de volgende vier elementen vaststellen om smaad te bewijzen:

• De gedaagde heeft een valse feitelijke verklaring afgelegd,
• De valse feitelijke verklaring is zonder voorrecht aan een derde gepubliceerd,
• De gedaagde handelde met ten minste een nalatig niveau van opzet, en
• De valse verklaring was ofwel lasterlijk per se of lasterlijk per quod.

De verjaringstermijn voor smaad in Californië is één jaar.

Texas, Californië en Ohio laten zien hoe elke staat zijn eigen pleitvereisten voor smaad heeft, ook al is hun algemene concept van smaad hetzelfde. Een eiser moet bijvoorbeeld verschillende feiten aanvoeren als hij een publiek figuur is in tegenstelling tot een privépersoon.

Common Defenses to Online Defamation

Wanneer een gedaagde van smaad wordt beschuldigd, heeft hij verschillende potentiële verdedigingen om aansprakelijkheid te vermijden. Deze verweren kunnen op twee manieren werken:

• Door aan te tonen dat een lasterlijke verklaring niet voldoet aan alle vereiste elementen die nodig zijn om een smaadclaim te bewijzen;
• Door de lasterlijke aard van een verklaring te erkennen, maar aan te voeren dat een voorrecht van toepassing is dat de verweerder immuun maakt voor aansprakelijkheid.

Hoe is waarheid een verdediging tegen smaad?

De waarheid is een absolute verdediging tegen een vordering wegens smaad, dus per definitie kan een uitlating niet als smaad kwalificeren tenzij zij onwaar is. Maar deze valsheid moet betrekking hebben op meer dan een klein detail of een technicaliteit om een verklaring als lasterlijk vast te stellen.

De substantiële waarheidsdoctrine is een juridische verdediging die stelt dat zolang een verweerder kan aantonen dat de “kern” of “crux” van de vermeende laster waar is, hij zich met succes kan verdedigen tegen de beschuldiging van laster.

Kunnen meningen worden aangemerkt als lasterlijke uitlatingen?

Om aansprakelijk te zijn voor laster moet een gedaagde een onjuiste verklaring afleggen. Maar een mening kan waar zijn, vals, of ergens daartussenin.

Daarom kan een gedaagde aansprakelijkheid voor smaad vermijden door gebruik te maken van de meningverdediging als hij kan aantonen dat de beweerde lasterlijke uitspraak niet kan worden geverifieerd als waar of vals omdat het een mening was.

Een gedaagde die een uitspraak eenvoudigweg als een “mening” bestempelt, kan niet automatisch de mening als een verdediging tegen smaad gebruiken. Als de verklaring redelijkerwijs door iemand anders kan worden opgevat als een feit dat kan worden geverifieerd of impliceert dat de mening is gebaseerd op niet onthulde onjuiste feiten, dan kan een gedaagde nog steeds aansprakelijk zijn.

Wat betekent het dat een verklaring geprivilegieerd is?

In de smaadcontext stelt de verdediging van het voorrecht een spreker in staat om lasterlijke uitspraken te doen of te publiceren, maar aansprakelijkheid te vermijden. Er zijn verschillende soorten privileges, waarbij absolute privileges en gekwalificeerde privileges de meest voorkomende vormen zijn.

Absolute privileges bieden volledige juridische immuniteit aan een persoon die lasterlijke uitspraken publiceert. Deze immuniteit is van toepassing wanneer uitspraken worden gedaan met kwaadwillige bedoelingen of zonder inspanning om de waarheidsgetrouwheid van die uitspraken te verifiëren. Absolute voorrechten zijn gewoonlijk van toepassing in:

• gerechtelijke procedures,
• officiële procedures,
• uitvoerende acties.

Gekwalificeerde voorrechten (ook bekend als common interest privilege) zijn niet zo breed als een absoluut voorrecht. Gekwalificeerde voorrechten zijn van toepassing op specifieke situaties waarin een spreker te goeder trouw van mening is dat hij een speciale reden heeft om bepaalde uitspraken te zeggen of te publiceren voor een beperkt publiek. Hieronder volgt een lijst van veel voorkomende voorbeelden waarbij het gekwalificeerde voorrecht vaak van toepassing zal zijn:

• Een professor of werknemer die een referentiebrief schrijft voor een voormalige student of collega.
• Verklaringen gedaan aan de rechtshandhaving in de loop van een onderzoek.
• Vermeldingen gedaan aan overheidsinstanties betreffende vermoedens van kindermisbruik.
• Vermeldingen uit gerechtelijke procedures.

Schadevergoeding voor online smaad

In de meeste civiele rechtszaken is de primaire vorm van juridisch herstel voor een eiser een geldelijke schadevergoeding. In de meeste smaadzaken kan een succesvolle eiser een van de volgende drie soorten smaadschade verhalen:

• Echte schadevergoeding (ook wel compenserende schadevergoeding genoemd),
• Nominale schadevergoeding,
• Punitieve schadevergoeding.

Welke soorten daadwerkelijke schadevergoeding kunnen worden verkregen in een smaadzaak?

Er zijn twee hoofdtypen daadwerkelijke schadevergoeding: speciale en algemene. Speciale schadevergoedingen zijn bedoeld om een eiser te vergoeden voor werkelijke economische verliezen, zoals gederfde inkomsten. Als een eiser laster per quod aanvoert, vereisen de meeste staten dat hij of zij speciale schadevergoeding in zijn of haar klacht pleit.

Algemene schadevergoeding is bedoeld voor reputatieschade en emotioneel leed geleden door een eiser.

Hoe kan nominale schadevergoeding worden toegekend in een smaadzaak?

In bepaalde situaties kan een eiser gemakkelijk een onrechtmatige daad bewijzen, maar kan hij of zij moeite hebben om de aard en de omvang van een letsel te bewijzen dat voortvloeit uit een lasterlijke verklaring. Wanneer dit gebeurt, kan een rechtbank een nominale schadevergoeding toekennen.

Nominale schadevergoeding wordt meestal aangetroffen in zaken die betrekking hebben op grondwettelijke schendingen, waarbij het moeilijk is om de schade te bewijzen en te kwantificeren.

De in deze rechtszaken toegekende geldelijke schadevergoeding is vaak gering (maar niet altijd), vandaar de term nominale schadevergoeding. Waarom willen eisers die dan nog?

Het kan zijn om een morele overwinning te behalen of een gerechtelijk bevel. Het bewijzen van schade maakt deel uit van een vordering wegens laster. Maar waarschijnlijk is het om de rechter officieel te laten erkennen dat de wettelijke rechten van een eiser zijn geschonden. Hierdoor kan een eiser in een toekomstige rechtszaak andere schadevergoeding eisen, zoals een schadevergoeding met een punitief karakter.

Zijn schadevergoedingen met een punitief karakter verhaalbaar in een rechtszaak wegens smaad?

Ja. Schadevergoedingen met een punitief karakter zijn bedoeld om onrechtmatig gedrag, waaronder laster, te bestraffen en te ontmoedigen. Om een schadevergoeding met een punitief karakter te krijgen, moet een eiser meestal aantonen dat een gedaagde een lasterlijke uitspraak heeft gepubliceerd met werkelijke kwaadwilligheid of met roekeloze veronachtzaming van de waarheidsgetrouwheid ervan. Rechtbanken kunnen buitensporige schadevergoedingen op grondwettelijke gronden beperken.

Waarom aanklagers wegens smaad vaak een billijke vergoeding zoeken

In beperkte situaties kan een eiser niet alleen geld, maar ook een billijke vergoeding krijgen. Een billijke vergoeding is een soort rechtsmiddel waarbij de rechter iemand beveelt iets te doen (of niet te doen). Een rechterlijk bevel is een veel voorkomende vorm van dit type bevel.

Ondanks het feit dat het geen geldelijke genoegdoening is, kan een billijke vergoeding de belangrijkste vorm van genoegdoening zijn in een smaadproces. Dit komt omdat een billijke vergoeding een gedaagde kan dwingen om lasterlijk materiaal te verwijderen en de voortdurende publicatie van lasterlijke uitspraken te stoppen.

Weliswaar kan een eiser een geldelijke schadevergoeding krijgen voor het onwettige gedrag van een gedaagde, maar dit verwijdert uiteindelijk niet de lasterlijke inhoud in kwestie en stopt de schadelijke effecten ervan. Tenzij de lasterlijke inhoud wordt verwijderd (en offline blijft), houdt de schade niet op. Een billijke vergoeding kan een eiser ook onmiddellijk soelaas bieden wanneer de gedaagde (of een derde) dezelfde lasterlijke inhoud herhaalt of opnieuw publiceert.

Hoe kan ik een rechtszaak wegens smaad aanspannen? Wat zijn de grenzen van de wet?

Als u het slachtoffer bent geworden van online-karaktermoord en hebt vastgesteld dat u een geldige rechtsvordering hebt (zoals hierboven besproken), kunt u een rechtszaak wegens smaad aanspannen. Er zijn echter verschillende kwesties te overwegen, zoals:

• Bepalen van de juiste partij om aan te klagen,
• Of de identiteit van de lasteraar bekend of onbekend is,
• Zorg ervoor dat u uw smaadclaim indient binnen de verjaringstermijn van uw staat.

Identificeer de juiste partij om aan te klagen wegens smaad

Slachtoffers van smaad kunnen de persoon die de lasterlijke uitspraken doet, aanklagen, maar ze hebben misschien niet veel geld om aan schadevergoeding te betalen. Daarom kan het verleidelijk zijn om ook een website of platform aan te klagen die de laster heeft gepubliceerd. Maar dat is meestal niet mogelijk.

Sectie 230 van de Communications Decency Act immuniseert aanbieders van interactieve computerdiensten tegen smaadaansprakelijkheid als gevolg van het handelen van een derde partij. Specifiek zullen aanbieders van interactieve computerdiensten niet worden beschouwd als “uitgevers” wanneer een derde lasterlijke inhoud publiceert.

Dus wanneer een individu lasterlijke inhoud uploadt op een social media-account, hoeft het socialemediabedrijf zich geen zorgen te maken dat het wordt aangeklaagd wegens smaad.

Interactieve computerserviceproviders kunnen soms worden geconfronteerd met wettelijke aansprakelijkheid, maar meestal alleen wanneer ze betrokken raken bij een onwettige activiteit of ze de gepubliceerde verklaring wezenlijk wijzigen waardoor deze lasterlijk wordt.

File a John Doe Lawsuit to Identify Anonymous Internet Defamers

In gevallen waarin de lasteraar anoniem is, is de eerste stap om juridische hulp te vragen die een eiser in staat zal stellen om de anonieme lasteraar te identificeren. Dit zal meestal bestaan uit het verkrijgen van een dagvaarding en het dienen van het op een website met de vraag om de anonieme poster te identificeren. Dit wordt een John Doe-rechtszaak genoemd.

Bij het beslissen over deze John Doe-rechtszaken zullen rechtbanken een afweging maken bij het beoordelen van een verzoek om een anonieme online poster of lasteraar te ontmaskeren. Er zijn ook sociale media forensisch onderzoek en online speurwerk die soms de lasteraar kunnen identificeren.

Deponeer uw smaadzaak binnen de verjaringstermijn van uw staat

Om smaad aan te klagen, moet u snel handelen en een rechtszaak aanspannen voordat de respectieve verjaringstermijn voor smaad vervalt. In veel staten moet u een aanklacht indienen binnen een jaar nadat de uitspraak is gedaan. Zelfs wanneer de verjaringstermijn niet van toepassing is, bestaat er bezorgdheid over het verlies van bewijsmateriaal.

Servers worden gewist, herinneringen vervagen en social media-accounts worden gedeactiveerd. Als u er te lang over doet om een rechtszaak wegens smaad aan te spannen, kan het onmogelijk zijn om voldoende bewijs te verzamelen om uw zaak te winnen of een rechtbank ervan te overtuigen om een internetprovider of websitehost te gelasten bekend te maken wie de lasterlijke uitlatingen heeft gedaan.

Tip voor online smaad: Aanklagen wegens online smaad is niet altijd een realistische mogelijkheid. Dit kan zijn omdat het te lang duurt of te veel geld kost. Gelukkig zijn er verschillende alternatieven om te procederen. Deze alternatieven zijn onder meer: het sturen van een stakingsbrief, onderhandelen met website-eigenaren, het versturen van een DMCA takedown notice en het opzetten van een sterke online aanwezigheid.

Schennis van Karakter op Facebook & op de werkvloer

De meeste vorderingen wegens smaad hebben doorgaans betrekking op iemands persoonlijke of professionele leven. Twee veel voorkomende plaatsen waar laster kan voorkomen zijn op Facebook en op de werkplek.

Schennis van Karakter op Facebook

Hoe meer mensen een lasterlijke uitspraak lezen of horen, hoe schadelijker het kan zijn voor iemands reputatie en leven. Het is dus niet verwonderlijk dat laster op Facebook zo vaak voorkomt en zoveel problemen voor mensen kan veroorzaken.

Om deze problemen aan te pakken, heeft Facebook speciale meldingsprocedures voor personen die vermoeden dat ze het slachtoffer zijn van laster. Helaas zijn deze procedures niet altijd voldoende om het probleem op te lossen.

Schennis van Karakter op de Werkplek

Schennis van Karakter op het werk kan bijzonder schadelijk zijn, gezien hoe een baan niet alleen kan bijdragen aan iemands eigenwaarde, maar ook aan zijn levensonderhoud. De werkplek is ook een plaats waar veel mensen vriendschappen en professionele connecties aangaan. Dus wanneer iemand op het werk een lasterlijke uitspraak over je doet, kan dat resulteren in:

• Het verliezen van je baan,
• Het geblokkeerd worden bij het vinden van een nieuwe baan,
• Ostracized of vernederd worden door collega’s,
• Een salarisverlaging of verloren promotie,
• Negatieve prestatie-evaluaties, en
• Verstoorde professionele relaties.

Smaad op de werkplek kan bijzondere uitdagingen met zich meebrengen. Het kan bijvoorbeeld moeilijk zijn om een lasterlijke uitspraak te scheiden van geruchten, grappen of onschuldige opmerkingen.

Let’s Put an End to Online Defamation Together

Als u denkt dat u het slachtoffer bent van online laster, moet u snel handelen. Het stoppen van een vervelende online poster of collega kan de expertise van een internet laster advocaat vereisen.

★★★★★

“Ik had een geweldige ervaring met Minc Law. Ik had nog nooit een advocaat ingehuurd en wist niet waar ik terecht kon toen ik ontdekte dat iemand schadelijke opmerkingen en een foto over mij online had gezet. Ik googelde op smaadadvocaten en Minc Law was een van de eerste resultaten. Ik sprak met Aaron Minc voor mijn eerste consult. Aaron begreep mijn situatie en was in staat om mij snel in contact te brengen met Alexandra Arko, die gespecialiseerd was in mijn soort situatie. Alexandra handelde snel en wist alle juiste methodes om de schadelijke informatie in een kwestie van weken verwijderd te krijgen. Absoluut 5/5 sterren en ik zou Alexandra en Minc Law zeker aanraden voor iedereen die in een soortgelijke situatie zit! Bedankt Aaron en Alexandra !!!”

Jason, 13 okt 2019

Minc Law heeft ruime ervaring met het achterna gaan van individuen die lasterlijke uitspraken doen en het verwijderen van lasterlijke inhoud van websites. Voor meer informatie en het opzetten van een gratis consult, vul ons online contactformulier in, gebruik onze Live Chat-functie, of bel ons op 216-373-7706.