“Poeh was van mij, en waarschijnlijk, geklemd in mijn armen niet heel anders dan de ontelbare andere beren geklemd in de armen van ontelbare andere kinderen. Van tijd tot tijd ging hij naar de stomerij, en van tijd tot tijd moesten er oren aangenaaid worden, verloren ogen vervangen en poten vernieuwd.”
De betoverde plaatsen door Christopher Milne alias Christopher Robin
Winnie-de-Poeh is terug in de kinderkamer van de New York Public Library, en hij heeft zijn vriendjes meegenomen!
De geliefde beer, Knorretje, Iejoor, Kanga en Teigetje waren het afgelopen jaar GON UIT BACKSON BISY BACKSON terwijl ze minutieus werden geconserveerd voor de volgende generatie. Maar nu zijn ze weer te zien tegen een kaart van het Honderd Bunder Bos, die vage ruimte tussen fantasie en Sussex, Engeland, waar auteur A. A. Milne met zijn familie woonde.
Al het speelgoed werd voor het eerst “naar de stomerij gestuurd” toen het in 1987 aan de bibliotheek werd geschonken.
Maar nu, dankzij deze laatste behandeling, “lijken ze weer op hun oorspronkelijke zelf”, aldus Evelyn Frangakis, assistent-directeur conservering van de bibliotheek – best goed als je bedenkt dat de lieve, oude Pooh Beer later deze maand zijn 95e verjaardag viert. Zowel kinderen als volwassenen zijn druk bezig geweest om verjaardagskaarten voor hem te maken online en in de kinderkamer om de gelegenheid te vieren.
Winnie-de-Poeh heeft een kneepje gekregen tijdens zijn recente reis: Wat vulling en hechtingen werden teruggeduwd; zijn poten en snuit werden bedekt met een dun, beschermend gaas; en zijn kont werd gestoomd en gepluisd zodat het er tiptop uitziet als het uit een HUNNY boom hangt, misschien in het nabijgelegen Bryant Park.
Dit is waar Knorretje bijspringt. We krijgen je nog wel, Knorretje!
Piglet heeft zijn snuit laten aanpassen; Kanga heeft haar hoofd laten rechtzetten; Teigetje heeft zijn kont laten pluizen.
Geen verrassing, Iejoor had het meeste werk nodig. OH, BOTHER. Hij is veruit de grootste pop en ook een van de oudste. Maar liefst 52 van zijn lappen werden verwijderd – sommige werden schoongemaakt, behandeld, en er weer op genaaid. Andere werden vervangen, en de rest werd teruggestuurd naar de Bibliotheek om veilig te worden bewaard.
Alle poppen werden gestofzuigd en op nieuwe steunen gezet, zodat zij rechtop kunnen zitten en hun honderdduizenden gasten elk jaar kunnen begroeten, van wie velen gelukkige vingerafdrukken op het glas achterlaten.
O
n caveat: Wijzigingen die werden aangebracht toen de poppen onder de hoede van de familie Milne waren, werden zorgvuldig geëvalueerd en bewaard, zei Michael Inman, de verzorger van de Winnie-de-Poeh poppen van de bibliotheek.
“We nemen het conservatorschap van de poppen zeer, zeer serieus,” zei Inman. “We werken om ervoor te zorgen dat deze dingen voor onbepaalde tijd blijven bestaan.”
Milne kocht Edward Bear, of Teddy, voor het eerst bij Harrods in Londen en gaf hem aan zijn zoon Christopher Robin voor zijn eerste verjaardag. Toen de jongen opgroeide, werd hij bekend als Billy; de beer, als Winnie. Billy hernoemde zijn speelgoed naar een beer die hij in de Londense Zoo had ontmoet. De naam bleef hangen, en het is nu een ster op de Hollywood Walk of Fame, een bewijs van hoeveel Poeh geliefd is.
Milne, illustrator Ernest H. Shepard, en andere FRENDS EN RALETIES gaven de Britse jongen ook Knorretje, Iejoor, Teigetje, Kanga, en Roo als cadeautjes. (Uil en Konijn waren volledig fictief.) Al snel schreef Milne en illustreerde Shepard de verhalen die de verbeelding van kinderen en volwassenen hebben veroverd.
Roo, het kleinste speeltje van allemaal, raakte al vroeg zoek in een appelboomgaard, maar de rest ging op tournee door Amerika met uitgever E.P. Dutton & Co. in 1947 en werden later aan de bibliotheek geschonken, waar ze nu net zo gekoesterd worden als toen Winnie-de-Poeh voor het eerst werd gepubliceerd in 1926.
Toen het boek debuteerde, beval de New York Times het aan als het perfecte kerstcadeau, en prees het als “een heel charmant verhaaltje” over een beer, die “voortdurend onverwachte avonturen beleeft en spannende uitstapjes maakt.”
Naar “de stomerij” is slechts een van de vele.