Als je aan het daten bent en je bent ouder dan 30, is de kans groot dat je uiteindelijk een man ontmoet die een kind heeft. Sommige mensen weten dat uitgaan met een man die vader is niet hun ding is. Daar is absoluut niets mis mee. Het is beter om je grenzen vanaf het begin te kennen. Maar er zijn genoeg vrouwen die vrijwillig een relatie met een vader aangaan. En hoewel ze denken dat ze er klaar voor zijn, is er veel dat ze niet voorzien. Als vrouw van wie de ex een vader is die uitgaat, zou ik willen dat vrouwen een aantal dingen wisten voordat ze met een vader uitgaan.
Zelfs als een man niet de primaire voogdij over zijn kind (of kinderen) heeft, als hij aanwezig is in hun leven, zal hij hen tot een prioriteit maken (en zou hij dat ook moeten doen) – of hij nu een voogdijregeling heeft en/of financieel bijdraagt aan hun leven. Als je met een man gaat die een kind heeft, moet je weten dat je op de tweede plaats komt. Je moet dat aankunnen, anders komen er problemen. Soms moet hij een afspraakje afzeggen om last-minute zijn kind op te halen. Misschien kun je geen leuk reisje maken omdat hij alimentatie moet betalen. Er zijn dingen die je zult moeten opofferen. Sommige vrouwen denken dat ze het prima vinden om met een vader uit te gaan, maar hoe verder ze in de relatie komen, hoe meer ze beseffen dat ze het niet zo zien zitten.
De vader van mijn zoon heeft nu al drie jaar een relatie. Zijn vriendin is geweldig en heeft een goede relatie met mijn zoon. Maar zelfs met een goede relatie kunnen er dingen gebeuren die een relatie onder druk zetten. De laatste paar maanden is de vader van mijn zoon werkloos door COVID. Ik werkte meer en vroeg hem om onze zoon voor langere periodes mee te nemen. Hij was het ermee eens, maar zijn vriendin niet. Ze is bang dat mijn onstuimige zesjarige haar werk onderbreekt. Ze heeft de hele dag veel vergaderingen en als mijn zoon er is, leidt dat haar af. Dit bracht de vader van mijn zoon in een heel moeilijke situatie.
Mijn ex wilde onze zoon meenemen, maar het veroorzaakte wrijving tussen hem en zijn vriendin. Ik probeerde zo sympathiek mogelijk te zijn, maar ik geef toe dat ik gefrustreerd was. Ik begrijp de zorgen van zijn vriendin over het afgeleid worden. Dat is letterlijk mijn realiteit sinds maart. Ze heeft een kantoor waar ze zich kan verstoppen. Ik heb dat niet. Ik heb me in mijn badkamer moeten verstoppen om telefoon- of videovergaderingen te doen, en mijn zoon is die vergaderingen binnengedrongen omdat hij moest plassen. Ik had hulp nodig, en mijn ex is vastbesloten om onze zoon samen op te voeden. Hij kan me momenteel geen financiële hulp geven, dus moet hij me op andere manieren kunnen steunen, zodat ik een dak boven het hoofd van onze zoon kan blijven houden.
Ook wil zijn zoon wanhopig meer tijd met hem doorbrengen. Uiteindelijk moest hij met een oplossing komen die voor hem het beste werkte.
Wat ik tegen zijn vriendin wilde zeggen – maar niet deed – is dat dit de realiteit is van het uitgaan met een vader. Mijn zoon is sowieso onstuimig, en de laatste zes maanden vastzitten in het huis helpt niet. Maar als ze een relatie met zijn vader wil, zal ze er mee om moeten gaan. Want aan het eind van de dag, is mijn zoon de hoogste prioriteit van zijn vader. En hoe vervelend het ook is om een luidruchtig kind in de buurt te hebben, zo is het leven als je met een ouder uitgaat. Ik wilde niet dat mijn zoon me zou storen tijdens een telefoongesprek met een belangrijke bron, maar dat gebeurde. En ik moest het accepteren. Zij heeft er maar een paar uurtjes, een paar dagen per week mee te maken.
Het is klote als de vriendin van mijn ex het hem moeilijk maakt om zijn zoon te zien, omdat hij dan het gevoel heeft dat hij moet kiezen. Het is niet eerlijk om vaders in die positie te plaatsen. Ja, het is waar dat biologisch of zelfs wettelijk, dit niet jouw kind is. Maar zodra je een verbintenis aangaat met de relatie, is dit kind een deel van je leven. We moeten ons allemaal kunnen aanpassen, want het leven gebeurt. En een vader zou niet altijd degene moeten zijn die zijn relatie met zijn kinderen op het spel zet.
Ik snap hoe moeilijk het is om op de tweede plaats te moeten komen. Hun behoeften moeten altijd belangrijker zijn. Maar dat betekent niet dat jij geen prioriteit bent in je relatie. Het betekent dat je meer bereid moet zijn om je partner te delen. Helaas is dat hoe het is als je met een vader uitgaat. Je moet je er constant voor inzetten dat het oké is dat je partner kinderen heeft die niet van jou zijn. Het is belangrijk, vooral voordat je gaat trouwen, om bij jezelf na te gaan of je nog steeds akkoord gaat met de regeling. En als dat niet zo is, moet je dat duidelijk maken.
Als je met een vader uitgaat, moet je weten dat het er niet gemakkelijker op wordt. Kinderen worden alleen maar ouder en hebben meer tijd en aandacht nodig. Dus het kan goed gaan als ze peuters zijn, maar je kunt je ellendig voelen als ze naar de basisschool gaan. Op een gegeven moment moet je eerlijk tegen jezelf zijn. Vraag jezelf af of je wel geschikt bent voor een langdurige relatie. Misschien denk je van wel, maar dan besef je al snel dat je je breekpunt bereikt. Dat is waar de wrijving vandaan komt; vrouwen die niet eerlijk zijn tegen zichzelf en hun partners over hoe ze zich voelen over die kinderen. Als je ooit denkt dat je zou kunnen twijfelen of je er niet goed bij voelt, moet je daar open over zijn. Je kunt iedereen een hoop stress besparen.
Als ex en moeder van een kind, kan ik je verzekeren dat de meesten van ons met elkaar om willen gaan. We willen niet dat je onze kinderen kwalijk neemt. Het maakt ons leven moeilijker. Het is onze oprechte hoop dat je net zoveel van onze baby’s houdt als wij. En als je een van diegene bent die dat doet, dank je. Daten met een vader is niet voor iedereen weggelegd, en dat is oké. Niemand zal je dat kwalijk nemen. Het is zelfs prijzenswaardig als je je persoonlijke beperkingen kent.
Maar als je het gaat doen, moet je er wel aan beginnen met het besef dat je leven gaat veranderen. Je moet er echt klaar voor zijn.